ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ အိမ္နားမွာ ေတြ႔ကရာအပင္ အဖ်ားထိတက္ေနၾကပဲ ...
ေယာက္က်ားေလးအေတာ္မ်ားမ်ား ကေလးဘဝက သစ္ပင္တက္ဖူးၾကလိမ့္မယ္...
တစ္ခ်ဳိ႔ ကေလးမေတြလည္း အကိုေတြနဲ႔ေရာၿပီး တက္ဖူးၾကမွာပါ...
ကေလးတို႔ဘာဝ အေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္...
သစ္ပင္ေပၚ စတက္ခါစေတာ့ နိမ့္နိမ့္ေလးေပါ့...
အနိမ့္ေလးတက္တတ္တာကိုဘဲ အခ်င္းခ်င္း လက္ခုတ္တီးၾက ေျမႇာက္ေပးၾကနဲ႔...
တက္လိုက္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ၾကည့္လိုက္ အရသာအသစ္ေလးခံစား ဆက္တက္...
စကားေျပာလိုက္ ေအာ္လိုက္ သီခ်င္းေလးဆိုလိုက္နဲ႔ ေပ်ာ္စရာပါ...
ဒီလိုနဲ႔ က်င့္သားရလာေတာ့ စိတ္ကလည္းရဲလာၿပီ ထိပ္ဖ်ားထိတက္ၾကတာေပါ့...
အျမင့္ေရာက္ေလ ႐ႈခင္းကၾကည့္လို႔ေကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္းအားေပး...
ထိပ္ဖ်ားထိတက္ႏိုင္တာ... ငါကြ...
အားရပါးရေအာ္ၾကည့္တယ္ အသံက အေဝးႀကီးထိေရာက္တယ္...
ပဲ့တင္သံေလးနဲ႔ မိမိအသံကို အေဝးကလူေတြကလည္း ၾကားရၿပီ...
လက္ခုတ္တီးၿပီး အားေပးတဲ့သူေတြက အားေပးၾကနဲ႔ေပါ့...
ဒါေဘမဲ့ အျမင့္ေရာက္ေလ ေလတိုက္ခံရေလ...
အဖ်ားေရာက္ေလ သစ္ပင္က ခါခ်ေလပါပဲ...
မိမိကထိပ္ဖ်ားေရာက္လို႔ ပါတ္ဝန္းက်င္ကို ျမင္ရသလိုပဲ...
အနီးအေဝးက လူေတြကလည္း မိမိကိုျမင္လာၿပီ...
ဒီလုပ္ရပ္ကို သေဘာက်တဲ့သူရွိတယ္ သေဘာမက်တဲ့သူရွိတယ္...
မွန္တယ္ထင္သူရွိမယ္ မွားတယ္ထင္တဲ့သူရွိမယ္...
သူတို႔ဘယ္လိုပဲထင္ထင္ သစ္ပင္ေပၚကလူ ေျခမေခ်ာ္နဲ႔ မမွားနဲ႔...
မိမိ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္လို႔ မွားရင္ေတာ့ ေအာက္ကိုက်မယ္...
ခပ္ျမင့္ျမင့္ကက်ေလ အထိနာေလ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္...
အခန္႔မသင့္ရင္ ေျခက်ဳိးလက္က်ဳိးနဲ႔ အသက္ေသသည္ထိ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္...
...ေကာင္းဆိုးအေမြ ေလာကဓံတရားေတြ...
ဘုန္းႀကီးတို႔ေတြ ရဟန္းျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ရဟန္းအလုပ္ကိုလုပ္ၾကရေတာ့မယ္...
ရဟန္းသမဏတို႔ရဲ႕အလုပ္က ဓူရႏွစ္ျဖာဆိုတဲ့ ပရိယတ္နဲ႔ ပဋိပတ္...
သင္ၾကမယ္ က်င့္ၾကမယ္ေပါ့...
သင္ၾကမယ္ဆိုတာက မိမိက သူတစ္ပါးဆီမွသင္ သူတစ္ပါးကို မိမိကသင္...
မိမိက သင္ယူတာေသာ္ လည္းေကာင္း
သူတစ္ပါးကို သင္ေပးတာေသာ္ လည္းေကာင္း မွားၿပီဆိုရင္ေတာ့...
မိမိအတြက္လည္းမေကာင္း အမ်ားနဲ႔သာသနာအတြက္လည္း မေကာင္းေတာ့ဘူး...
ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္အတြင္းမွာ
ဘုရားရွင္ရွိကတည္းက အယူမွားသူ အေျပာမွားခဲ့ၾကသူေတြ မနည္းပါဘူး...
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း အယူမွား အေျပာမွားေတြကို ေျဖရွင္းခဲ့ရတယ္...
ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေတာ့လည္း သူေတာ္ေကာင္းေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္
ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာ ခုဆို သဂၤါယနာ ေျခာက္ႀကိမ္ရွိသြားပါၿပီ...
ေျခာက္ႀကိမ္ရွိေတာ့ ၿပီးပလားဆို အယူမွားမႈေတြကေတာ့ လာေနတုန္းပါပဲ...
ဆရာေတာ္တို႔ ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းထိမ္းႏိုင္ေသးေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမွာပါ...
ခုေနာက္ပိုင္းမွာဆိုရင္ ဦးဉာဏရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ကမၼဝါဒ
မိုးညႇင္းၿမဳိ႔ ဦးေခမိႏၵတို႔ ျမစ္ႀကီးနား ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသတို႔...ရဲ႕
အဓမၼဝါဒ အယူမွားမႈမ်ားကို သံဃာ့မဟာနာယကမွ ေဖၚထုတ္ခဲ့ၾကၿပီ...
အျပစ္ေပးခံ ဆရာေတာ္ေတြ စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကမွာ အမွန္ပါပဲ...
သည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး...
ဒါေပမဲ့ သာသနာအတြက္ေကာင္းတယ္...ဝမ္းသာမိတယ္...
အယူမွားေတြကို ေဖၚထုတ္ႏိုင္မွသာ သာသနာအဓြန္႔ရွည္မွာပါ...
အဓမၼဝါဒေဖၚထုတ္ျခင္းသည္ သူတစ္ပါးကိုဖ်က္ဆီးတာ မဟုတ္ပါဘူး...
ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာကို ကာကြယ္႐ံုပါ...
ဝိနိစၧယဆရာေတာ္မ်ားဟာ ဒီဘုန္းႀကီးေတြ ပ်က္စီးပါေစဆိုတဲ့စိတ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး...
ဆရာေတာ္တစ္ပါးေျပာသံ ၾကားဘူးခဲ့တယ္...
ငါ့ကိုမွားတယ္ေျပာရင္ ငါ့ေနာက္မွာ မွားေနတာေတြ အမ်ားႀကီးတဲ့...
ခုထပ္ၾကားလာရျပန္ၿပီ ဓမၼေစတီ...
ဆရာေတာ္ ဦးေကာသလႅတရားေတြလည္း မွားတယ္ဆိုၿပီး ၾကားလာရတယ္...
ၿပီးေတာ့ ဆူနာမီဆရာေတာ္...
ေနာက္ မထင္မွတ္ဘဲ ေမတၱာရွင္ အရွင္ဇဝန မွားျပန္ၿပီတဲ့
လက္မွတ္ေတာင္ထိုးလိုက္ရတယ္ဆိုၿပီး ေတြ႔ရပါတယ္...
ဒီမွာ.../
ခုေနာက္ဆံုးၾကားရတာကေတာ့ ဒယ္အိုးဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလ...
ဒီမွာ.../
ဒီမွာ.../
ဆရာေတာ္ေတြဟာ တရားေဟာေကာင္းတဲ့သူေတြအမွန္ပါ ေကာင္းတာေတြရွိေပမဲ့...
မွားတာေတြ ပါလာျပန္ေတာ့ ျပင္ၾကရမွာပါဘဲ...ျပင္ႏိုင္ၾကပါေစ
နီးစပ္ရာရာ ၾကည္ညိဳသူ ဒကာဒကာမေတြကလည္း အမွန္ေတြကိုအမွန္အတိုင္း...
အမွားကိုအမွားအေနနဲ႔ လက္ခံႏိုင္ၾကရမယ္ ဒါမွ သာသနာတည္မယ္...
အေကာင္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား အမွားဆိုရင္ေတာ့ ျပင္ၾကရမွာပါဘဲ...
ဒါမွ မိမိနဲ႔အမ်ားအတြက္ သာသနာပါ အက်ဳိးရွိမယ္...
ငါ့္ဆရာငါ့ဒကာမို႔ အမွန္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကာေလလြဲေလ လြဲၾကေတာ့မယ္...
အမွားေတြမ်ားလို႔ အမွန္ထင္ ၾကာလာရင္ေတာ့
ဘုန္းႀကီးတို႔ ေထရဝါဒသာသနာ လံုးပါးပါးသြားႏိုင္ပါတယ္...
ေထရဝါဒသာသနာကြယ္ရင္ေတာ့ အရည္းႀကီးေတြ ေခတ္စားလာေတာ့မယ္...
တစ္ခ်ဳိ႔ဆရာေတာ္မ်ားက စာတတ္ေပမဲ့ အယူအဆေလးေတြလြဲၾကတယ္...
တစ္ခ်ဳိ႔ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ စာေသခ်ာမသင္ၾကရဘူး...
ေလ့လာရင္းက်င့္ရင္းနဲ႔ အေျပာေကာင္းေတာ့ နာမည္ရလာၾကပါတယ္...
ဒီေတာ့ ပင္ျမင့္ဖ်ားမွာ ေပ်ာ္စရာပါ...
ဒါေပမဲ့ အဖ်ားေရာက္ေတာ့ ေလကတိုက္တယ္ ေျခမခိုင္လက္မခိုင္ရင္ေတာ့...
ပင္ပန္းဆင္းရဲၾကရမယ္...
အမွားေတြျပင္ အမွန္ေရာက္ဖို႔ ရဟန္းဝတ္ၾကတာမို႔
ဘာေၾကာင့္ဘဲမွားမွား မွားရင္ ျပင္ၾကရမွာပါဘဲ...
ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ...
အမွန္ကိုျမင္လို႔ အမွားေတြ ျပင္ႏိုင္ၾကပါေစ...
ေထရဝါဒသာသနာ အရွည္တည္ပါေစ...
အမွန္တရားမ်ားေဖၚထုတ္ၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ ေဘးကင္းၾကပါေစ...
ဦးေလာကနာထ
၁၂.၂၃.၂ဝ၁၁
့
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
