ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီး ေသဆံုးေလၿပီ...

မိဘေက်းဇူး ေက်ေအာင္ဆပ္ဖို႔ အလြယ္ေပဘူး...
မလြယ္ေပမဲ့ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္သူေတြထဲမွာေတာ့...
ဘုရားရွင္ဟာ ထိပ္ဆံုးကပါပဲ...
မိမိအေပၚ ေက်းဇူးရွိခဲ့သူမ်ားကို ဆင္းရဲၿငိမ္းေအာင္ လုပ္ေပးသြားပါတယ္...

မိခင္ဖခင္တို႔ကို ဆင္းရဲဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ရင္...
ေက်းဇူးေက်တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...
ဒါေၾကာင့္ သားသမီးမ်ားက မိဘမ်ားကို ဆင္းရဲၿငိမ္းေအာင္ လုပ္ေပးၾကရမယ္...
မသိေသးသူ မိဘမ်ားကို သိေအာင္ လမ္းညႊန္ေပးၾကရမယ္...
ဒါနမျပဳတဲ့မိဘကို ဒါနျပဳေအာင္...
သီလမလံုတဲ့မိဘကို သီလေစာင့္ထိန္းေအာင္...
ဘာဝနာမရွိေသးတဲ့မိဘကို တရားအားထုတ္တတ္ေအာင္ သင္ျပေပးၾကရမယ္...

အိုမင္းလာတဲ့ မိဘမ်ားကို ေကြ်းေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမယ္...
ေကာင္းမႈနဲ႔ေပ်ာ္ေမြ႔ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားေပးရမယ္..

ေက်းဇူးရွင္မိဘမ်ား ေသဆံုးၾကၿပီဆိုရင္လည္း က်န္ရစ္သူ သားသမီးမ်ားက...
မိဘေတြထားခဲ့တဲ့ (လုပ္ေစခ်င္တဲ့) ေကာင္းမႈနဲ႔ယွဥ္တဲ့အလုပ္ေတြဆိုရင္ လုပ္ၾကရမယ္...

တစ္ရက္မွာေတာ့ ဒကာေလးက ဖံုးဆက္လာတယ္...
အရွင္ဘုရား ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီး ဒီဘဝ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါၿပီတဲ့...
ခုေတာ့ တစ္ဘဝတစ္ခႏၶာ မိဘတာဝန္ေက်ပြန္စြာနဲ႔ ဘဝကူးသြားၿပီေပါ့...
မိဘမ်ားဟာ သားသမီးေတြအတြက္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ေပးသြားၾကတယ္...
သားသမီးေတြကလည္း ႏိုင္သေလာက္ေလးေက်းဇူးဆပ္ၾကရင္းနဲ႔ ၿပီးသြားျပန္ေရာ...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...

ဒီေန႔ကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၇-ရက္ ဆရာမႀကီးရဲ႕ အသုဘအခမ္းအနား...

ညေန ၄-နာရီမွာ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးပင့္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေဝၾကမယ္...
အသုဘကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံထံုးစံပဲေျပာရမလား မသိဘူး ငိုယိုသူမရွိေပါ့...
အားလံုးတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ပဲ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္သြားၾကပါတယ္...
ဘုန္းႀကီးေတြ အခမ္းအနား အရင္စပါတယ္...
ၿပီးရင္ေတာ့ ေသဆံုးသူရဲ႕ တစ္ဘဝအေၾကာင္းအရာ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြေျပာၾကပါတယ္...
တစ္ဦးၿပီးတစ္ဦး ဂုဏ္ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ ေျပာၾကတယ္...
ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ေတာ့ ပြဲႀကီးႏိုင္တဲ့ အသုဘတစ္ခုပါ...
ဒီမွာေတာ့ သာမန္ပါပဲေလ...

ဆရာေတာ္က သီလေပး တရားေဟာ ေရစက္ခ်အမွ်ေဝေပးပါတယ္...
ေဟာတဲ့တရားေလးကေတာ့ ပဋာစာရီတဲ့...
ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ဆိုေတာ့ အသံေကာင္း အေျပာေကာင္းပါပဲ...
ၾကာနီကန္ဆရာေတာ္တို႔နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေလာက္ဆရာေတာ္ထင္ပါ့...

ဘုန္းႀကီးသာ ပဋာစာရီေဟာရင္ေတာ့ အစအဆံုးေဟာမိမယ္ထင္တယ္...
ဒီလိုေဟာရင္လည္း ကေမာက္ကမ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္...
ဘာလို႔ဆို ပဋာစာရီက မိဘသေဘာမတူတဲ့ ကိုဒါသကို ခိုးယူတာကေန စမိမွာ...
ခုေတာ့ဆရာေတာ္က ဒါေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး...
ကိုဒါသေသဆံုးလို႔ ကိုဒါသရဲ႕ဆိုၿပီး ငိုျခင္းခ်တာေလးက စၿပီးေဟာသြားတယ္...
ၿပီး သားငယ္ေလးစြန္ခ်ီျပန္ေရာ သားငယ္ေလးစြန္ခ်ီလို႔ငို...
သားႀကီးကေရနစ္ေသျပန္ ငို ဒီလိုစိတ္မေကာင္းစရာေတြျဖစ္ေနခ်ိန္...
မိခင္ဖခင္နဲ႔ ေမာင္ျဖစ္သူက အိမ္ၿပိဳလို႔ေသျပန္ ငိုစရာေတြမ်ားစြာနဲ႔...
စိတ္ေဖါက္ျပန္ၿပီး ဘုရားရွင္ဆီေရာက္လို႔ တရားေရေအးတိုက္ေကြ်းေတာ့မွ...
ဒီဘဝ႐ူးတဲ့အ႐ူးေရာ သံသရာကပါလာတဲ့ ကိေလသာအ႐ူးေကာ ရွင္းသြားတယ္...

ဝမ္းနည္းပူေဆြးစရာေလးေတြ ေဟာၿပီးေနာက္...
ခႏၶာမွန္သမွ်မၿမဲေၾကာင္း မၿမဲတဲ့ခႏၶာေတြပဲ မိမိတို႔မွာ ရွိေနေၾကာင္း...
ခႏၶာမွန္သမွ် ဆင္းရဲေၾကာင္း ဆင္းရဲတဲ့ခႏၶာေတြပဲ မိမိတို႔မွာ ရွိေနေၾကာင္း...
ခႏၶာမွန္သမွ် အစိုးမရေၾကာင္း အစိုးမရတဲ့ခႏၶာေတြပဲ မိမိတို႔မွာ ရွိေနေၾကာင္း...
ၿပီးေတာ့မွ သစၥာေလးပါးနဲ႔ အဆံုးသတ္ၿပီး အမွ်ေဝေရစက္ခ်ၾကတယ္ေပါ့...
အမွ်ေဝၿပီးေနာက္...

အနိစၥာဝတ သခၤါရာ စတဲ့ သံုးဂါထာကိုတိုင္ေပးၾကၿပီး လိုက္ဆိုခိုင္းပါတယ္...

ေနာက္ဆံုး အမိနဲ႔သား ေဆြမ်ဳိးမ်ား တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပစ္ေတြရွိရင္
ခြင့္လႊတ္ေက်နပ္ၾကဖို႔ ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့ၾကရင္း အခမ္းအနားၿပီးပါတယ္...

ဟႏၵဒါနိ ဘိကၡေဝ၊ အာမႏၱယာမိ ေဝါ။
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ၊ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ။


ဦးေလာကနာထ
၁၂.၈.၂ဝ၁၁

အနိစၥာဝတ သခၤါရာ ဂါထာ...






ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တစ္ခုျဖစ္ေပ၏။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...။