လွည့္ပတ္လိမ္လည္မႈ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ အခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မျပဳက်င့္သင့္ေသာ အရာကို ျပဳက်င့္၍ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာ အခါ ''အဘယ္သူသည္ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆိုကုန္ သနည္း'' ဟု အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကို ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆို၏။
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာ အခါ အဘယ္သူသည္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုိုကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆိုကုန္ သနည္း ဟူ၍ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆိုဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။
''ဆႏၷ သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ အဘယ္သူသည္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုိုကုန္ သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆို ကုန္သနည္း'' ဟု အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကို ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆို၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ ေသာအခါ ''အဘယ္သူသည္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကုိ ေျပာဆုိကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကုိ ေျပာဆုိ ကုန္သနည္း'' ဟု အေၾကာင္း တစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိဘိ သနည္း။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈ သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ဟု ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံ၁ သို႔ တင္ေလာ့ 'ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိတတ္သူ အျဖစ္၌ တည္ေစေလာ့'။ ရဟန္းတို႔ ဤဆုိ လတၱံ႕ေသာ အတုိင္း တင္အပ္၏။ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကုိ သိေစရမည္။ 94
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤ ဆႏၷရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိ၏၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံသို႔ တင္ရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷ ရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆုိ၏။ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါကကံသို႔ တင္၏ 'ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိတတ္သူအျဖစ္၌ တည္ေစ၏'။ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံသို႔ တင္ျခင္းကုိ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မ႐ိွ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။
သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါကကံသို႔ တင္အပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကုိ သိမွတ္ရ ပါသည္'' ဟု သိေစရမည္။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ဆႏၷကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကုိယ္တုိင္ ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။
''ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္မူ၏။ 95 က
ထုိအခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ''အေၾကာင္း တစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိေသာ္ အာပတ္ သင့္၏'' ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ ဆိတ္ဆိတ္ ေနလ်က္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ၏ အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ညႇဥ္းဆဲဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ပ။ ''ဆႏၷ သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ညႇဥ္းဆဲဘိသနည္း။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား ဤ သင္ျပဳမိေသာ အမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာသူတ႔ုိအား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံ၂ သို႔ တင္ေလာ့ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာသူ အျဖစ္၌ တည္ေစေလာ့' ရဟန္းတို႔ ဤဆုိလတၱံ႕ေသာ အတုိင္း တင္အပ္၏။ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကုိ သိေစရမည္။ 96
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷ ရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္ရာ၏ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္သူ အျဖစ္၌ တည္ေစရာ၏'၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤ ဆႏၷရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္၏။ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသက ကံသို႔ တင္ျခင္းကုိ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ ထိုအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏။ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။
သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္အပ္ၿပီ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ သူအျဖစ္၌ တည္ေစၿပီ'၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကုိ သိမွတ္ရပါသည္''ဟု သိေစရမည္။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ဆႏၷကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 97
''ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကို ညႇဥ္းဆဲျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾက ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ ေတာ္မူ၏။
၆၁။ ၁၂- (ခ) 98။
၂ - အညဝါဒကသိကၡာပုဒ္၊ ၂ - ဘူတဂါမဝဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
အညဝါဒကသိကၡာပုဒ္
၀ိနည္းေဒသနာေတာ္မ်ားကို ေဖါက္ဖ်က္လွ်င္
ေသးငယ္သည္ဟု မထင္ၾကကုန္လင့္...
ျမတ္ဗုဒၶက မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက်္ားတဲ့...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ အခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မျပဳက်င့္သင့္ေသာ အရာကို ျပဳက်င့္၍ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာ အခါ ''အဘယ္သူသည္ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆိုကုန္ သနည္း'' ဟု အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကို ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆို၏။
မိမိကို ေမးျမန္းစိစစ္လာသည့္အခါ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို တစ္ခုျဖင့္ ေ၀့လည္ေခ်ာင္ပတ္ ေျပာဆိုတတ္ၾကေပသည္... သူေတာ္ေကာင္းမ်ား မႏွစ္သက္ၾကပါေပ... မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္လွ်င္ သူတစ္ပါးကိုလည္း ဤသို႔ မလုပ္သင့္ေပ...
အလိုနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာ အခါ အဘယ္သူသည္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုိုကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆိုကုန္ သနည္း ဟူ၍ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆိုဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။
သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ မဟုတ္မမွန္လုပ္လာလွ်င္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မ်က္ႏွာလြဲ၍ မေနတတ္ၾကပါေပ... အေၾကာင္းအက်ဳိးျပ၍ ကဲ့ရဲ့ အျပစ္ျပၾကေပသည္... သာသနာ အရွွည္တည္တံ့ေရးအတြက္ အမွန္ေျပာရဲသူ လိုအပ္လွပါေပသည္...
''ဆႏၷ သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ အဘယ္သူသည္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကို ေျပာဆိုိုကုန္ သနည္း၊ အဘယ္ကို ေျပာဆို ကုန္သနည္း'' ဟု အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကို ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆို၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေလာကႀကီးကို အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနေပသည္... အျပစ္ျပစရာရွိလွ်င္ျပေပမည္... ဆံုးမစရာရွိလွ်င္ ဆံုးမေပလိမ့္မည္... ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနေတာ္မမူ...
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ျမတ္ဗုဒၶ၏ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ သံုးႀကိမ္ထိ အမွန္ကို မေျဖၾကားပဲ မေန၀ံ့ၾကေခ်... အမွန္ကို ၀န္ခံၾကရေပသည္... ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမွန္၀န္ခံျခင္းသည္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းေသာ ဓေလ့တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ ေသာအခါ ''အဘယ္သူသည္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ အာပတ္သင့္သနည္း၊ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အာပတ္ သင့္သနည္း၊ အဘယ္သို႔ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ အာပတ္သင့္ သနည္း၊ အဘယ္သူကုိ ေျပာဆုိကုန္သနည္း၊ အဘယ္ကုိ ေျပာဆုိ ကုန္သနည္း'' ဟု အေၾကာင္း တစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိဘိ သနည္း။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈ သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ဟု ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ျမတ္ဗုဒၶ၏ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏီွးေသာ ေယာက္်ားဆိုသည့္ အသံသည္ ျပင္းထန္လွေပသည္... ဘာေၾကာင့္ဤသို႔ သံုးသနည္း... ? အျပစ္လုပ္သူလည္း ေၾကာက္လန္႔၍ ေကာင္းေသာတရားမ်ား က်င့္ေစ... သာသနာလည္း အရွည္တည္ေစ... ေနာက္ထပ္စည္းကမ္း ေဖါက္မည့္သူမ်ားလည္း နည္းပါးေစ... မၾကည္ညိဳေသးသူမ်ားလည္း ၾကည္ညိဳေစ... ၾကည္ညိဳျပီးသူမ်ားလည္း တိုး၍ ၾကည္ညိဳေစရန္ ျဖစ္သည္ဟု ထင္မိေပသည္...
ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံ၁ သို႔ တင္ေလာ့ 'ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိတတ္သူ အျဖစ္၌ တည္ေစေလာ့'။ ရဟန္းတို႔ ဤဆုိ လတၱံ႕ေသာ အတုိင္း တင္အပ္၏။ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကုိ သိေစရမည္။ 94
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤ ဆႏၷရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္း တစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိ၏၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံသို႔ တင္ရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷ ရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ အေၾကာင္းတစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္း ေျပာဆုိ၏။ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါကကံသို႔ တင္၏ 'ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိတတ္သူအျဖစ္၌ တည္ေစ၏'။ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါဒကကံသို႔ တင္ျခင္းကုိ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထုိအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မ႐ိွ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။
သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား အညဝါကကံသို႔ တင္အပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကုိ သိမွတ္ရ ပါသည္'' ဟု သိေစရမည္။
သံဃာေတာ္မ်ား၏ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ သေဘာတူျခင္း ျဖစ္ေပ၏...
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ဆႏၷကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကုိယ္တုိင္ ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။
''ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္မူ၏။ 95 က
ထုိအခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ''အေၾကာင္း တစ္ပါးျဖင့္ အေၾကာင္းတစ္ပါးကုိ ဖံုးလႊမ္းေျပာဆုိေသာ္ အာပတ္ သင့္၏'' ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ ဆိတ္ဆိတ္ ေနလ်က္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဆႏၷသည္ သံဃာ၏ အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ညႇဥ္းဆဲဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ပ။ ''ဆႏၷ သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏ ဟူသည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ သံဃာကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ညႇဥ္းဆဲဘိသနည္း။ မဂ္ဖုိလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက္်ား ဤ သင္ျပဳမိေသာ အမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာသူတ႔ုိအား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၍ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံ၂ သို႔ တင္ေလာ့ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာသူ အျဖစ္၌ တည္ေစေလာ့' ရဟန္းတို႔ ဤဆုိလတၱံ႕ေသာ အတုိင္း တင္အပ္၏။ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာ၍ စြမ္းရည္ရွိေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကုိ သိေစရမည္။ 96
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤဆႏၷ ရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္း စိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါရွိေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္ရာ၏ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္သူ အျဖစ္၌ တည္ေစရာ၏'၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
အရွင္ဆႏၷ၏ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ သံဃာအား ညႇဥ္းဆဲျခင္း ျဖစ္ေပ၏...
''အသွ်င္ဘုရားတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ စကားကုိ နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤ ဆႏၷရဟန္းသည္ သံဃာ့အလယ္၌ အာပတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းစိစစ္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကုိ ညႇဥ္းဆဲ၏၊ သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္၏။ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသက ကံသို႔ တင္ျခင္းကုိ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ ထိုအသွ်င္သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏။ အၾကင္အသွ်င္အား ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိ၊ ထုိအသွ်င္သည္ ေျပာဆုိရာ၏။
သံဃာသည္ ဆႏၷရဟန္းအား ဝိေဟသကကံသို႔ တင္အပ္ၿပီ 'ညႇဥ္းဆဲတတ္ေသာ သူအျဖစ္၌ တည္ေစၿပီ'၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ ေနသျဖင့္ ဤႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကုိ သိမွတ္ရပါသည္''ဟု သိေစရမည္။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ဆႏၷကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 97
''ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖင့္ သံဃာကို ညႇဥ္းဆဲျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾက ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ ေတာ္မူ၏။
၆၁။ ၁၂- (ခ) 98။
၁။ ေမးသည္မွ တစ္ပါးေသာ စကားကုိ ေျပာဆိုေသာေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာကံကုိ အညဝါဒကံဟု ေခၚဆုိသည္။
၂။ သံဃာအား စကားတုံ႔ မျပန္ဘဲ ဆိတ္ဆိတ္ေန၍ ညႇဥ္းဆဲေသာေၾကာင့္ ျပဳအပ္ေသာကံကုိ ဝိေဟသကကံဟု ေခၚဆုိသည္။
၂ - အညဝါဒကသိကၡာပုဒ္၊ ၂ - ဘူတဂါမဝဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
No comments:
Post a Comment