အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)
အသွ်င္မဟာေမာဂၢလာန္က ''ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ငါ့အား ဥပမာတစ္ခု ေပၚလာပါသည္'' ဟု အသွ်င္သာရိပုၾတာအား ေလွ်ာက္ၾကား၏။
ငါ့သွ်င္ေမာဂၢလာန္ ထို႔ပမာကုိ ေဖာ္ေျပာပါေလာ့ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။
ငါ့သွ်င္ ငါသည္ အခါတစ္ပါး၌ ေတာင္တို႔ျဖင့္။ ခံရံထားေသာ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၌ ေနပါသည္။ ငါ့သွ်င္ ငါသည္ နံနက္ အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ယူေဆာင္လ်က္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံ ဝင္ေသာအခါ ယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ယာဥ္၏ အကြပ္တံကူကုိ ေရြေနစဥ္ ပ႑ဳ၏သား ယာဥ္လုပ္သမား အမ်ဳိးသားျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ တကၠတြန္းသည္ အနီး၌ ရပ္တည္ေနပါသည္။
ငါ့သွ်င္ ပ႑ဳ၏သား ယာဥ္လုပ္သမား အမ်ဳိးသားျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ တကၠတြန္းအား-
''ဤယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ဤအကြပ္တံကူ၏ ဤသည့္အေကြး ဤသည့္ အေကာက္ ဤသည့္ အနာအဆာကုိ ေရြခဲ့ပါမူ ဤအကြပ္တံကူသည္ အေကြးအေကာက္ အနာအဆာ ကင္းလ်က္ စင္ၾကယ္သည္ ျဖစ္၍ အႏွစ္၌ တည္ရာ၏'' ဟု စိတ္အၾကံ ျဖစ္ေပၚလာ၏။
ငါ့သွ်င္ ယာဥ္လုပ္သမား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ပ႑ဳ၏သား တကၠတြန္း၏ စိတ္အၾကံ အတုိင္း ယာဥ္လုပ္သမား၏သား သမီတိသည္ ထုိအကြပ္တံကူ၏ ထုိသည့္အေကြး ထုိသည့္အေကာက္ ထုိသည့္ အနာအဆာကုိ ေရြေလ၏။ ငါ့သွ်င္ ထုိအခါ ယာဥ္လုပ္သမား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ပ႑ဳ၏သား တကၠတြန္းသည္ ''မိမိစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ကုိ သိသကဲ့သို႔ ေရြေလေယာင္တကား'' ဟု ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိေလ၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္...
ယုံၾကည္ျခင္း သဒၶါတရား မရွိကုန္ဘဲ အသက္ေမြးမႈအတြက္သာ ရဟန္းျပဳကုန္၏၊
သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳသူမ်ား မဟုတ္ၾကကုန္၊
စဥ္းလဲတတ္ကုန္၏၊
လွည့္ပတ္တတ္ကုန္၏၊
လိမ္လည္ ေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၏၊
ပ်ံ႕လြင့္ ကုန္၏၊
မာန္ေထာင္ ကုန္၏၊
လွ်ပ္ေပၚေလာ္လည္ကုန္၏၊
ႏႈတ္ထြက္ ၾကမ္းကုန္၏၊
ပရမ္းပတာ ေျပာဆုိကုန္၏၊
ဣေႁႏၵတံခါး ပိ္တ္ဆို႔ မထားကုန္၊
အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ မသိကုန္၊
ႏုိးၾကားမႈ၌ အားမစုိက္ကုန္၊
ရဟန္းတရား၌ မငဲ့ကြက္ကုန္၊
သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသ ေလးစားမႈ မရွိကုန္၊
လာဘ္မ်ားရန္သာ က်င့္ကုန္၏၊
အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ နာယူကုန္၏၊
ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊
နိဗၺာန္ 'ဥပဓိ ဝိေဝက'၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ၾကကုန္၏၊
ပ်င္းရိကုန္၏၊
လုံ႕လ နည္းကုန္၏၊
သတိ ကင္းကုန္၏၊
ဆင္ျခင္ဉာဏ္ မရွိၾကကုန္၊
မတည္ၾကည္ ၾကကုန္၊
စိတ္ေလၾက ကုန္၏၊
ပညာမဲ့ၾက ကုန္၏၊
ထုိင္းအ,သူမ်ား ျဖစ္ၾက ကုန္၏၊
အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ဤတရား ေဒသနာတည္းဟူေသာ ပဲခြပ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စိတ္ကုိ (မိမိ)စိတ္ျဖင့္ သိသကဲ့သို႔ ေရြေလေယာင္တကား။
အၾကင္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ကား သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကကုန္၏၊ မစဥ္းလဲ တတ္ကုန္၊ မလွည့္ပတ္ တတ္ကုန္၊ မလိမ္လည္ မေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၊ မပ်ံ႕လြင့္ကုန္၊ မာန္မေထာင္ကုန္၊ မလွ်ပ္ေပၚ မေလာ္လည္ကုန္၊ ႏႈတ္ထြက္ မၾကမ္းကုန္၊ ပရမ္းပတာ မေျပာဆုိကုန္၊ ဣေႁႏၵတံခါး ပိ္တ္ဆို႔ထား ကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိကုန္၏၊ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားစုိက္ ကုန္၏၊ ရဟန္းတရား၌ ငဲ့ကြက္ကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသေလးစားျခင္း ရွိကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္ မက်င့္ကုန္၊ (အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ) ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ မနာယူကုန္၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္'ဥပဓိ ဝိေဝက' ၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊ ဝီရိယ ရွိကုန္၏၊ (နိဗၺာန္သို႔) စိတ္ကုိ ေစလႊတ္ေန ကုန္၏၊ သတိရွိ ကုန္၏၊ ဆင္ျခင္Óဏ္ ရွိကုန္၏၊ တည္ၾကည္ ကုန္၏၊ စိတ္မေလလြင့္ကုန္၊ ပညာ ရွိကုန္၏၊ မထုိင္းမအကုန္၊ ထုိအမ်ဳိးသားတို႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ၏ ဤတရား ေဒသနာကုိ ၾကားၾကကုန္၍ ''အသွ်င္တို႔ ေကာင္းလွေပစြ၊ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သီတင္း သုံးေဖာ္တို႔ကုိ အကုသုိလ္မွ ထေစ၍ ကုသုိလ္၌ တည္ေစဘိ၏'' ဟု (အၿမိဳက္အရသာကုိ ေသာက္ကုန္ဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သုဓာဘုတ္ကုိ စားကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း) ႏႈတ္ေရာစိတ္ပါ ေသာက္ၾက စားၾကေလေယာင္ တကား။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိ၍ အလွျပင္ေလ့ရွိသည့္ ဦးေခါင္းႏွင့္ တကြ ေရခ်ဳိးၿပီးေသာ မိန္းမ၊ သို႔မဟုတ္ ေယာက်္ားသည္ ၾကာပန္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ မုိးေဆြပန္းကုိ ျဖစ္ေစ၊ စစ္ႀကီးပန္း စံပယ္ပန္းကုိ ျဖစ္ေစ ရခဲ႔ေသာ္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခံယူကာ ဦးေခါင္းေပၚ၌ ပန္ဆင္ရာ သကဲ့သို႔ အၾကင္အမ်ဳိးသားတို႔သည္ သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳ ၾကကုန္၏၊
မစဥ္းလဲကုန္၊ မလွည့္ပတ္ တတ္ကုန္၊ မလိမ္လည္ မေကာက္က်စ္ တတ္ကုန္၊ စိတ္မပ်ံ႕လြင့္ကုန္၊ မာန္မေထာင္ကုန္၊ မလွ်ပ္ေပၚ မေလာ္လည္ကုန္၊ ႏႈတ္ထြက္ မၾကမ္းကုန္၊ ပရမ္းပတာ မေျပာဆုိကုန္၊ ဣေႁႏၵတံခါးပိ္တ္ဆို႔ထား ကုန္၏၊ အစားအစာ၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိကုန္၏၊ ႏုိးၾကားမႈ၌ အားစုိက္ကုန္၏၊ ရဟန္း တရား၌ ငဲ့ကြက္ကုန္၏၊ သိကၡာပုဒ္၌ ထက္သန္ေသာ ႐ုိေသ ေလးစားျခင္း ရွိကုန္၏၊ လာဘ္မ်ားရန္ မက်င့္ကုန္၊ အဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ မနာယူကုန္၊ ဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း၌ တာဝန္မဲ့ ျဖစ္ကုန္၏၊ နိဗၺာန္ 'ဥပဓိဝိေဝက' ၌ ေရွ႕သြား ျပဳကုန္၏၊ လုံ႕လ ရွိၾကကုန္၏၊ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ကုိ ေစလႊတ္ ေနကုန္၏၊ သတိ ရွိကုန္၏၊ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ ရွိကုန္၏၊ တည္ၾကည္ကုန္၏၊ စိတ္မေလလြင့္ ကုန္၊ ပညာရွိ ကုန္၏၊ မထုိင္းမအကုန္၊ ထုိအမ်ဳိးသားတို႔သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ၏ ဤတရား ေဒသနာကုိ နာၾကားရ ကုန္၍-
''အသွ်င္တို႔ ေကာင္းလွေပစြ၊ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔ကုိ အကုသုိလ္မွ ထေစ၍ ကုသုိလ္၌ တည္ေစဘိ၏'' ဟု အၿမိဳက္အရသာကုိ ေသာက္ကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ သုဓာဘုတ္ကုိ စားကုန္ဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ႏႈတ္ေရာစိတ္ပါ ေသာက္ၾက စားၾကေလေယာင္တကား'' ဟု ေလွ်ာက္ၾကား၏။
ဤသို႔လွ်င္ ထုိအဂၢသာဝက ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ႀကီး ႏွစ္ပါးတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းစြာ ေဟာေျပာေသာ စကားကုိ ဝမ္းေျမာက္ၾကေလ ကုန္သတည္း။ 63
၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment