စီဝရပဋိဂၢဟဏသိကၡာပုဒ္ - (စီ၀ရ=သကၤန္း။ ပဋိဂၢဟဏ=ခံယူျခင္း၊ ၀န္ခံျခင္း)
သည္ကိုယ္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုး...
ဘိကၡဳနီမ ထံမွ ေအာက္ပိုင္း၀တ္တဲ့ သင္းပိုင္မ်ား အလွဴခံရတယ္လို႔...
ဘာလုပ္ခ်င္လို႔မ်ားပါလိမ့္ ဥဒါယီ...
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂဳိဟ္ၿမဳိ႕ ရွဥ့္နက္တို႔အား အစာေကြၽးရာ ျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူေသာ အခါ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕၌ ေန၏။
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူလ်က္ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္၏၊ သာဝတၴိၿမဳိ႕၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ၿပီး၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းစားဇရပ္မွ ဖဲခြါၿပီးလတ္ေသာ္ ေန႔သန္႔စင္ရာအလို႔ငွါ အႏၶဝန္ေတာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ အႏၶဝန္ေတာသို႔သက္ဝင္ၿပီးေနာက္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္ရန္ ထုိင္၏၊ ထုိအခါ ခုိးမႈကုိ ျပဳၿပီးေသာခုိးသူတို႔သည္ ႏြားကုိ သတ္ၿပီး၍ အမဲသားကုိ ယူကာ အႏၶဝန္(အႏၶ=အကန္း)ေတာသို႔ ဝင္ကုန္၏။
ခုိးသူႀကီးသည္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္လ်က္ ထုိင္ေနေသာ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ျမင္လတ္ေသာ္ ''အကယ္၍ ငါ၏ သားမ်ား ညီငယ္မ်ား ျမင္ၾကပါမူ ဤဘိကၡဳနီမကုိ ညႇင္းဆဲၾကလိမ့္မည္''ဟု ၾကံစည္၍ အျခားလမ္းျဖင့္ သြား၏၊ ထုိအခါ ခုိးသူႀကီးသည္ အမဲသားက်က္လတ္ေသာ္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အမဲသားတို႔ကုိ ယူ၍ ဖက္ျဖင့္ ထုပ္ၿပီးလွ်င္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏အနီး သစ္ပင္ရင္း၌ ဆြဲၿပီးေနာက္ ''အၾကင္ရဟန္း ပုဏၰားသည္ ျမင္၏၊ ထုိသူအား ေပးလွဴအပ္သည္သာတည္း၊ ေဆာင္ယူေစ'' ဟု ဆုိ၍ ဖဲသြား၏။
ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္...
သမာဓိမွ ထလတ္ေသာ္ ခုိးသူႀကီးေျပာဆုိေသာ ဤစကားကုိ ၾကား၏၊
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိအမဲသားကုိ ယူ၍ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိညဥ့္ကုန္လြန္ေသာ အခါ၌ အမဲသားကုိ စီရင္၍ အေပၚ႐ုံ 'ဧကသီ' ျဖင့္ အထုပ္ကုိ ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ ေကာင္းကင္သို႔ ပ်ံတက္၍ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ ေရွး႐ႈရပ္တည္ေလ၏၊
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏၊
အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေက်ာင္းေစာင့္ က်န္ရစ္၏၊
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္ဥဒါယီအား-
''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္မွာပါနည္း''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏ဟု ေျပာ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအမဲသားကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား လွဴပါေလာ့ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ အမဲသားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစအပ္ၿပီ၊ အကယ္၍ သင္သည္ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ လွဴပါမူ ငါ့ကုိလည္း သင္းပုိင္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစၿပီးျဖစ္ရာ၏ဟု ေျပာ၏။ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔ မာတုဂါမတို႔မည္သည္ လာဘ္လာဘ ရွားပါးၾကပါကုန္၏၊ ဤသကၤန္းသည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ဆုံးငါးထည္ေျမာက္ သကၤန္းပါတည္း၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ မလွဴႏုိင္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ဥပမာအားျဖင့္ ေယာက်္ားသည္ ဆင္ကုိ လွဴၿပီး၍ ခါးဖြဲ႕ႀကဳိး၌ ၿငိကပ္ရာသကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား အမဲသားကုိ လွဴၿပီး၍ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ မလွဴရက္ဟု ေျပာ၏။
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီ အတင္းအၾကပ္ ေျပာအပ္သည္ျဖစ္၍ သင္းပုိင္ကုိလွဴၿပီးလွ်င္ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏ သပိတ္သကၤန္းကုိ လွမ္းယူၾကလ်က္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ''အသွ်င္မ အသွ်င္မ၏ သင္းပုိင္သည္ အဘယ္မွာနည္း'' ဟု ဆုိၾကကုန္၏။
ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ ဘိကၡဳနီမတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း မာတုဂါမသည္ လာဘ္ရွားပါး၏'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ထုိအခါ ထိုဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။
''ဥဒါယီ သင္သည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ ခံယူ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဥဒါယီ သင္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သေလာ၊ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္သေလာဟု ေမးေတာ္မူရာ။ ျမတ္စြာဘုရား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။
(မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ ေဆြမ်ိဳး မေတာ္စပ္ေသာ မိန္းမ၏ သင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မသင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း မသိႏုိင္၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ထုိသင္သည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူဘိ၏၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 508
"ပထမပညတ္သိကၡာပုဒ္ႏွင့္ အႏုပညတ္သိကၡာပုဒ္"
''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 509
ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတုိ႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ျဖစ္ၾက၍ ဘိကၡဳနီမတို႔၏ လဲလွယ္ 'ဖလွယ္' ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူၾကကုန္။ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္တို႔သည္ ငါတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူကုန္ ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကေသာ ထုိဘိကၡဳနီမတို႔၏ စကားကုိ ၾကားၾကသည္သာတည္း။
ထုိအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေျပာေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ရဟန္း၊ ဘိကၡဳနီမ၊ သိကၡမာန္ သာမေဏ၊ သာမေဏမဟူေသာ ဤသီတင္းသံုးေဖၚ ငါးဦးတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ ခံယူျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳသည္''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 510
''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ လဲလွယ္သည္မွ တစ္ပါး ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 511
၅ - စီဝရပဋိဂၢဟဏသိကၡာပုဒ္၊ စီ၀ရ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယပါစိတ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူလ်က္ သာဝတၴိၿမဳိ႕သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္၏၊ သာဝတၴိၿမဳိ႕၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ၿပီး၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းစားဇရပ္မွ ဖဲခြါၿပီးလတ္ေသာ္ ေန႔သန္႔စင္ရာအလို႔ငွါ အႏၶဝန္ေတာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ အႏၶဝန္ေတာသို႔သက္ဝင္ၿပီးေနာက္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္ရန္ ထုိင္၏၊ ထုိအခါ ခုိးမႈကုိ ျပဳၿပီးေသာခုိးသူတို႔သည္ ႏြားကုိ သတ္ၿပီး၍ အမဲသားကုိ ယူကာ အႏၶဝန္(အႏၶ=အကန္း)ေတာသို႔ ဝင္ကုန္၏။
ခုိးသူႀကီးသည္ သစ္ပင္ရင္းတစ္ခု၌ ေန႔သန္႔စင္လ်က္ ထုိင္ေနေသာ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ျမင္လတ္ေသာ္ ''အကယ္၍ ငါ၏ သားမ်ား ညီငယ္မ်ား ျမင္ၾကပါမူ ဤဘိကၡဳနီမကုိ ညႇင္းဆဲၾကလိမ့္မည္''ဟု ၾကံစည္၍ အျခားလမ္းျဖင့္ သြား၏၊ ထုိအခါ ခုိးသူႀကီးသည္ အမဲသားက်က္လတ္ေသာ္ ေကာင္းျမတ္ေသာ အမဲသားတို႔ကုိ ယူ၍ ဖက္ျဖင့္ ထုပ္ၿပီးလွ်င္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏အနီး သစ္ပင္ရင္း၌ ဆြဲၿပီးေနာက္ ''အၾကင္ရဟန္း ပုဏၰားသည္ ျမင္၏၊ ထုိသူအား ေပးလွဴအပ္သည္သာတည္း၊ ေဆာင္ယူေစ'' ဟု ဆုိ၍ ဖဲသြား၏။
ခိုးသူႀကီး၏ ဘိကၡဳနီမအေပၚ မဖ်က္ဆီးလိုေသာ စိတ္ဓါတ္... သူတစ္ပါး ဖ်က္ဆီးမည္ကို မလိုလားေသာ စိတ္ဓာတ္... အလွဴခံျမင္လွ်င္ လွဴဒါန္းလိုေသာ စိတ္ဓာတ္... ငါလွဴတာကြ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ မယူခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္... တို႔သည္ ေလးစားဖြယ္ အတုယူဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္... မိမိတို႔တစ္ေတြ ခိုးသူႀကီးထက္ သာသင့္ေပသည္...
ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္...
သမာဓိမွ ထလတ္ေသာ္ ခုိးသူႀကီးေျပာဆုိေသာ ဤစကားကုိ ၾကား၏၊
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိအမဲသားကုိ ယူ၍ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ ထုိညဥ့္ကုန္လြန္ေသာ အခါ၌ အမဲသားကုိ စီရင္၍ အေပၚ႐ုံ 'ဧကသီ' ျဖင့္ အထုပ္ကုိ ဖြဲ႕ၿပီးလွ်င္ ေကာင္းကင္သို႔ ပ်ံတက္၍ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ ေရွး႐ႈရပ္တည္ေလ၏၊
သမထကို ကြ်မ္းက်င္ ႏိုင္နင္းစြာ ပြားမ်ားထားသည္ရွိေသာ္ အေ၀းက အသံကိုလည္း ၾကားႏိုင္၏... သူတပါးအၾကံအစည္ကိုလည္း သိႏိုင္၏... ေျမရႈိးမိုးပ်ံ လိုသလို လုပ္ႏိုင္ၾကေပသည္... ဤအရွင္မသည္ကား တန္ခိုးႀကီးေပစြ... ကြ်ႏု္ပ္တို႔အနီးမွာမ်ား ဤအရွင္မလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး ရွိခဲ့ေသာ္... အေတာ္ရွက္စရာ ေကာင္းေပဦးမည္... ေတြးလိုက္သည့္အေတြးမ်ား မိုးလင္းမွ မိုးခ်ဳပ္... (၀၀၀)။ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား က်င့္ရေပဦးမည္...
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏၊
အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေက်ာင္းေစာင့္ က်န္ရစ္၏၊
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္ဥဒါယီအား-
''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္မွာပါနည္း''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရြာတြင္းသို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏ဟု ေျပာ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအမဲသားကုိ ျမတ္စြာဘုရားအား လွဴပါေလာ့ဟု ေလွ်ာက္၏။
ႏွမ သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ အမဲသားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစအပ္ၿပီ၊ အကယ္၍ သင္သည္ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ လွဴပါမူ ငါ့ကုိလည္း သင္းပုိင္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစၿပီးျဖစ္ရာ၏ဟု ေျပာ၏။ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္တို႔ မာတုဂါမတို႔မည္သည္ လာဘ္လာဘ ရွားပါးၾကပါကုန္၏၊ ဤသကၤန္းသည္လည္း အကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ဆုံးငါးထည္ေျမာက္ သကၤန္းပါတည္း၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ မလွဴႏုိင္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။
သည္ကိုယ္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စုတ္ပဲ့သည္... လာဘ္လာဘ ရွားပါးေသာ ဘိကၡဳနီ ထံမွ အလွဴခံေနေပသည္... ခံသည့္အလွဴကလည္း သကၤန္း အေပၚတစ္ထည္ ေအာက္တစ္ထည္သာ ရွိသူထံမွ ေအာက္ပိုင္းတစ္ထည္ကို အလွဴခံေန၏...
ဘယ္လိုစိတ္ကူးမ်ဳိးပါလိမ့္... သိလိုပါက...
ႏွမ ဥပမာအားျဖင့္ ေယာက်္ားသည္ ဆင္ကုိ လွဴၿပီး၍ ခါးဖြဲ႕ႀကဳိး၌ ၿငိကပ္ရာသကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္သင္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား အမဲသားကုိ လွဴၿပီး၍ ငါ့အား သင္းပုိင္ကုိ မလွဴရက္ဟု ေျပာ၏။
အလွဴခံတစ္ခ်ဳိ႔သည္ အရွင္ဥဒါယီကဲ့သို႔ပင္ အလွဴရွင္အေပၚတြင္ စကားျဖင့္ မလွဴပဲ မေနႏိုင္ေအာင္ ႏွိပ္စက္၍ အလွဴခံတတ္ၾကေပေသးသည္... ျမတ္ဗုဒၵ ႏွစ္သက္ေတာ္မမူ ေရွာင္ရွားသင့္ေပသည္...
ထုိအခါ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ အသွ်င္ဥဒါယီ အတင္းအၾကပ္ ေျပာအပ္သည္ျဖစ္၍ သင္းပုိင္ကုိလွဴၿပီးလွ်င္ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ သြား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမ၏ သပိတ္သကၤန္းကုိ လွမ္းယူၾကလ်က္ ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမကုိ ''အသွ်င္မ အသွ်င္မ၏ သင္းပုိင္သည္ အဘယ္မွာနည္း'' ဟု ဆုိၾကကုန္၏။
သည္ဘိကၡဳနီမ ေအာက္ပိုင္း၀တ္ သင္းပိုင္မပါပဲလာတယ္ဆိုေတာ့... ဧကႏၲ ဆိုၿပီး စာဖတ္သူမ်ားက ေတြးေနၾကဦးမည္... သည္လိုမွတ္ပါ အေပၚပိုင္း ဧကသီကို တစ္ကိုယ္လံုး လံုျခံဳစြာပတ္၍ ၾကြလာသည္လို႔ မွတ္ခဲ့ပါ... ဘိကၡဳေတြလည္း မေကာင္း ဘိကၡဳနီေတြလည္း မေကာင္းဟု မထင္ၾကေစကုန္...
ဥပၸလဝဏ္ ဘိကၡဳနီမသည္ ဘိကၡဳနီမတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကား၏၊ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း မာတုဂါမသည္ လာဘ္ရွားပါး၏'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ထုိအခါ ထိုဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ရဟန္းတို႔အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ အဘယ့္ေၾကာင့္ ခံယူဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ထုိရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကုိ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ပ။
''ဥဒါယီ သင္သည္ ဘိကၡဳနီမ၏ သကၤန္းကုိ ခံယူ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။ မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။
ဥဒါယီ သင္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သေလာ၊ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္သေလာဟု ေမးေတာ္မူရာ။ ျမတ္စြာဘုရား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ပါဟု ေလွ်ာက္၏။
(မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ေယာက်္ားသည္ ေဆြမ်ိဳး မေတာ္စပ္ေသာ မိန္းမ၏ သင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မသင့္တင့္သည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မရွိသည္ကုိ လည္းေကာင္း မသိႏုိင္၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ထုိသင္သည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူဘိ၏၊ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈသည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 508
"ပထမပညတ္သိကၡာပုဒ္ႏွင့္ အႏုပညတ္သိကၡာပုဒ္"
''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 509
ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတုိ႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကုိ ပညတ္ေတာ္မူ၏။
နိႆဂၢိပါစိတ္= (နိႆဂၢိယ= စြန္႔လႊတ္ရမည္။ ပါစိတ္=ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလ်ာက်) မေလ်ာ္ေသာအမႈကိုျပဳလွ်င္ လူမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္... ရဟန္း ရဟန္းမမ်ားကလည္း ကဲ့ရဲ႕ၾကသည္ ျမတ္ဗုဒၶမွလည္း ကဲ့ရဲ႕ပါသည္... သို႔ေၾကာင့္ ယခုအခါ ၀ိနည္းစည္းကမ္း ထုတ္ၿပီးေနာက္ ေဖါက္ဖ်က္ခဲ့ေသာ္ သင္တို႔ မ်ားမ်ား ကဲ့ရဲ႕ၾကပါေလ... သို႔မွ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ရွက္သင့္သေလာက္ ရွက္ၿပီး ျပဳျပင္ၾကေပလိမ့္မည္... သင္တို႔ မကဲ့ရဲ႕ပဲ ေျမႇာက္ေပးေနပါက လည္းေကာင္း... အူတူတူ အတတ လုပ္ေနပါက လည္းေကာင္း... ငါနဲ႔မဆိုင္ ဆိုၿပီး ဖာသိဖာသာ ေနၾကပါက လည္းေကာင္း ဗုဒၶသာသနာ သက္တမ္း တိုေပလိမ့္မည္... ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေပၚ တာ၀န္ရွိေပသည္...
ထုိအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ေတြးေတာမႈ 'သံသယကုကၠဳစၥ' ျဖစ္ၾက၍ ဘိကၡဳနီမတို႔၏ လဲလွယ္ 'ဖလွယ္' ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူၾကကုန္။ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္တို႔သည္ ငါတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ မခံယူကုန္ ဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကေသာ ထုိဘိကၡဳနီမတို႔၏ စကားကုိ ၾကားၾကသည္သာတည္း။
သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ စည္းကမ္း အျပည့္အစံု မထုတ္ရေသးသည့္အတြက္ သံသယရွိေသာ အမႈကို မလုပ္ၾကပါေပ... ၾကည္ညိဳဖြယ္ ေကာင္းပါေပသည္... ၀ိနည္းစည္းကမ္း ထုတ္ၿပီဟု သိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သည္လို သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ၀ိနည္းကို ေက်ာ္၍ ကိေလသာ ထူထူျဖင့္ က်ဴးလြန္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ... (ဘုရားမွလြဲ၍ အာပတ္သင့္ေသးဆိုတာ... ထားေတာ့)
ထုိအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေျပာေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ရဟန္း၊ ဘိကၡဳနီမ၊ သိကၡမာန္ သာမေဏ၊ သာမေဏမဟူေသာ ဤသီတင္းသံုးေဖၚ ငါးဦးတို႔၏ လဲလွယ္ေသာ သကၤန္းကုိ ခံယူျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳသည္''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 510
''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၏ လက္မွ သကၤန္းကုိ လဲလွယ္သည္မွ တစ္ပါး ခံယူျငားအံ့၊ ထုိရဟန္းအား နိႆဂၢိ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾကကုန္ေလာ့ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 511
၅ - စီဝရပဋိဂၢဟဏသိကၡာပုဒ္၊ စီ၀ရ၀ဂ္၊ နိႆဂၢိယပါစိတ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။
No comments:
Post a Comment