မ႐ိုေသျခင္းအမႈ...

အနာဒရိယ သိကၡာပုဒ္ - (မ႐ိုေသျခင္း)

မသင့္ေသာအမႈမ်ား ေတြ႔ၾကေသာ္ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏အလုပ္ ျဖစ္ေပသည္

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ုံေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မက်င့္အပ္ေသာ အက်င့္ကုိ ျပဳက်င့္၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ''ငါ့သွ်င္ဆႏၷၵ ဤသို႔သေဘာရွိေသာ အမႈကုိ မျပဳပါလင့္၊ ဤအမႈသည္ ရဟန္းတို႔အား မအပ္'' ဟု ေျပာဆုိကုန္၏။

ထုိအသွ်င္ဆႏၷသည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ စြဲ၍ ျပဳက်င့္ျမဲ ျပဳက်င့္သည္သာလွ်င္တည္း။

အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဆႏၷသည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳဘိသနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။

မ႐ိုေသျခင္းကို ဘုရားရွင္ လက္ထက္က ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ ဘုရားရွင္လည္း ႏွစ္သက္ျခင္းမရွိ... အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူေပသည္... အရွင္ဆႏၷသည္ မည္သည့္အရာအေပၚတြင္ မ႐ိုေသျခင္း ျဖစ္ေပသနည္း...?

''ဆႏၷ သင္သည္ မ႐ုိေသျခင္းကုိျပဳ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ ပ ။ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳဘိသနည္း။ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ (သင္ျပဳမိေသာ အမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ 340

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။ 103,54-341

ျမတ္ဗုဒၶသည္ သိကၡာပုဒ္မ်ား မထုတ္ခင္ကေတာင္ ရဟန္းနဲ႔ မေလွ်ာ္ေသာအမႈ လူမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္အမႈမ်ဳိး ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ီးႏွီးေသာ ေယာက်္ားဟု ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ေပသည္... သိကၡာပုဒ္ထုတ္ၿပီးေနာက္ ေဖါက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ၾကလွ်င္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကဲ့ရဲ႕လိုက္ေလမည္နည္း...? ဆင္ျခင္ဖြယ္ရာပင္...

''မ႐ုိေသျခင္းေၾကာင့္ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ ျပၾက ကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။


အနာဒရိယသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

မ႐ိုေသျခင္းႏွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္...

၁။ ပုဂၢိဳလ္၌ မ႐ိုေသျခင္း၊
၂။ တရားေတာ္၌ မ႐ုိေသျခင္းဟူ၍ မ႐ုိေသျခင္း ႏွစ္မ်ဳိး ရွိ၏။

ပုဂၢိဳလ္၌ မ႐ုိေသျခင္း မည္သည္ ရဟန္းတစ္ပါးက ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ အေျပာခံရေသာ ရဟန္းက ''ဤ ေျပာဆုိလာသူ ရဟန္းသည္ ႏွင္ထုတ္အပ္သူတည္း၊ ႐ႈတ္ခ်အပ္သူတည္း၊ ကဲ့ရဲ႕အပ္သူတည္း၊ ဤ ေျပာဆုိလာသူ ရဟန္း၏ စကားကုိ လုိက္နာသင့္သည္ မဟုတ္'' ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး အရွင္ဘုရား သည္အျပစ္ သည္အာပတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား ရယ္လို႔... ေျပာဆိုမည့္သူ ရွိေတာ့ ရွိသည္... ရွားမည္... ဒါဆို ေျပာသူလည္းမရွိ အေျပာခံရသူလည္းမရွိ ျပန္ေျပာရန္လည္း မလိုေတာ့သည့္အတြက္ သည္ပါစိတ္ သည္အာပတ္ မသင့္ေလာက္ေတာ့ပါေပ...

တရားေတာ္၌ မ႐ုိေသျခင္း မည္သည္ ရဟန္းတစ္ပါးက ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ ဤတရားသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ ေပ်ာက္မူလည္း ေပ်ာက္ရာအံ့နည္း ပ်က္စီးမူလည္း ပ်က္စီးရာအံ့နည္း ကြယ္မူလည္း ကြယ္ရာအံ့နည္း ဟုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထုိပညတ္ေတာ္ကုိ မက်င့္လုိ၍ေသာ္ လည္းေကာင္း မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ 342

အကယ္၍မ်ား အျပစ္ျပဆံုးမေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားရွိခဲ့ေသာ္ ဘုရားအလိုက် သာဓုေခၚရေပမည္... ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔၏ တပည့္မ်ားကို ၀ိနည္း စည္းကမ္းအရ ေျပာဆို ဆံုးမၾကေပသည္... တပည့္မ်ားကလည္း လိုက္နာၾကေပမည္... ၀ိနည္းေတာ္အရ ဆံုးမသည္ကို မလိုက္နာ တရားအေပၚ ပ်က္ရယ္ျပဳခဲ့ေသာ္... ပါစိတ္= (ကုသိုလ္စိတ္မွ ေလ်ာက်တယ္... သည္ပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသိုလ္စိတ္ မရွိဘူးတဲ့)...

ရဟန္း၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ယုံမွားရွိသည္ ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း၌ ရဟန္းမဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။ ပညတ္ေတာ္ မဟုတ္ေသာ စကားျဖင့္ ေျပာဆုိလာသည္ ရွိေသာ္ ''ဤစကားသည္ ေခါင္းပါးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ခါထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ကုိ ေဆာင္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ လုံ႔လကုိ အားထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္'' ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူသည္ ပညတ္ေတာ္ျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပညတ္ေတာ္ မဟုတ္ေသာ စကားျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျပာဆိုလာသည္ ရွိေသာ္ ''ဤစကားသည္ ေခါင္းပါးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ခါထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ကုိ ေဆာင္ျခင္းငွါ မျဖစ္၊ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ မျဖစ္၊ လုံ႔လကုိ အားထုတ္ျခင္းငွါ မျဖစ္''ဟု မ႐ုိေသျခင္းကုိ ျပဳအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္း မဟုတ္ေသာသူ၌ ရဟန္းဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ရဟန္းမဟုတ္သူ၌ ယုံမွားရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ေသာသူ၌ ရဟန္း မဟုတ္ဟု အမွတ္ရွိအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ 343

ရဟန္းမဟုတ္သူ လူေတြက အာပတ္အျပစ္ရွိ၍ျဖစ္ေစ မရွိပဲျဖစ္ေစ မသင့္ေသာ အမႈမို႔ ေျပာဆိုလာရင္ေတာင္ လက္ခံရမယ္... တရားအေပၚ မရိုမေသ မလုပ္ရပါေပ... လူေတြ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုတာ လက္မခံခဲ့လွ်င္ ဒုကၠဋ္= (မေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္... လူအမ်ား ကဲ့ရဲ႕ဖြယ္)...

''ငါတို႔ ဆရာမ်ား၏ ပါဠိသင္ျခင္းသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏၊ အ႒ကထာသင္ျခင္းသည္ ဤသို႔ ျဖစ္၏'' ဟု ဆုိအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ရဟန္း၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ရဟန္းတို႔အားလည္း အာပတ္ မသင့္။ 344

မသင့္ေသာအမႈမ်ား ေတြ႔ၾကေသာ္ မ်ားမ်ား ကဲ့ရဲ႕ႏိုင္ၾကပါေစ...

၄ - အနာဒရိယသိကၡာပုဒ္၊ ၆-သုရာပါန၀ဂ္၊ ဘိကၡဳပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။







ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။