ဗိဠာရသုတ္
(ေၾကာင္)
ရဟန္းဘ၀မွာ မေပ်ာ္ေမြ႔ေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရခဲေသာ ရဟန္းဘ၀ၾကီး မဆံုး႐ႈံးေစျခင္းငွာ၊ ဤဗိဠာရသုတ္ေတာ္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္... သတိတရား လက္ကိုင္ထား၍ ေရွာင္ႏိုင္ၾကပါေစ...
ဣေႁႏၵ မေစာင့္စည္းေသာ ရဟန္း...
သာဝတၴိနိဒါန္း
ထုိအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ လွည့္လည္၏၊ ထုိရဟန္းကုိ ''အသွ်င္သည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ မလွည့္လည္ပါလင့္'' ဟု ရဟန္းတို႔ ေျပာဆုိကုန္၏။ ရဟန္းတို႔က ေျပာဆုိအပ္ေသာ္လည္း ထုိရဟန္းသည္ မေရွာင္ၾကဥ္၊ ထိုအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၍ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိးကုန္လွ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ကုန္၏-
''အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ လွည့္လည္ပါ၏၊ ထုိရဟန္းကုိ 'အသွ်င္သည္ အလြန္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဒါယကာအိမ္တို႔၌ မလွည့္လည္ပါလင့္'ဟု ဆုိၾကပါကုန္၏၊ ရဟန္းတုိ႔က ဆုိဆံုးမအပ္ေသာ္လည္း ထုိရဟန္းသည္ မေရွာင္ၾကဥ္ပါ'' ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္ကား ေၾကာင္သည္ ''ဤၾကြက္ငယ္သည္ အၾကင္အခါ အစာရွာရန္ ထြက္လာလတၱံ႕၊ ထုိအခါ ထုိထြက္လာရာ အရပ္၌ပင္ ထုိၾကြက္ငယ္ကုိ ဖမ္း၍ စားအံ့'' ဟု ၾကြက္ငယ္ကုိ ရွာသည္ျဖစ္၍ အိမ္ျခံစပ္ အညစ္အေၾကးရွိရာ အမိႈက္ပံု၌ ရပ္တည္ေန၏၊ ရဟန္းတို႔ ထုိအခါ၌ ထုိၾကြက္ငယ္သည္ အစာရွာရန္ သြား၏၊ ထုိၾကြက္ငယ္ကုိ ေၾကာင္သည္ ဖမ္းယူလ်က္ ေကာင္းစြာ မစားဘဲ အေဆာတလ်င္ မ်ဳိခ်လိုက္၏၊ ထုိၾကြက္ငယ္သည္ ထုိေၾကာင္၏ အူမကုိ လည္းေကာင္း၊ အူသိမ္ကုိ လည္းေကာင္း ကုိက္ခဲ၏။ ထုိေၾကာင္သည္ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသျခင္းသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ မေစာင့္စည္းေသာကုိုယ္ မေစာင့္စည္းေသာႏႈတ္ မေစာင့္စည္းေသာစိတ္ မထင္ေသာ သတိ၊ မပိတ္ဆို႔အပ္ကုန္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ၊ နိဂံုးသို႔ျဖစ္ေစ ဆြမ္းခံဝင္၏။
ထုိ ရဟန္းသည္ ထုိရြာ၌ မလံုမလဲ ဝတ္႐ံုေသာ မာတုဂါမကုိ ျမင္ရေသာေၾကာင့္ တပ္စြန္းျခင္း 'ရာဂ'သည္ ထုိ ရဟန္း၏ စိတ္ကုိ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထုိရဟန္းသည္ တပ္စြန္းျခင္း 'ရာဂ' ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေသျခင္းသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏၊ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲသို႔လည္း ေရာက္ရာ၏။
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ရဟန္းသည္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္၏၊ ထုိရဟန္း၏ ဤလူထြက္ျခင္းသည္ အရိယာ၏ အဆံုးအမ၌ ေသသည္မည္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဝု႒ာနကံ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္တို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ ညစ္ႏြမ္းေသာ အာပတ္သို႔ ေရာက္ျခင္းသည္ ေသေလာက္ေသာ ဆင္းရဲမည္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌ ''ေစာင့္စည္းအပ္ေသာကုိယ္ ေစာင့္စည္းအပ္ေသာႏႈတ္ ေစာင့္စည္းအပ္ေသာစိတ္ ထင္ေသာသတိ ပိတ္ဆို႔အပ္ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ၊ နိဂံုးသို႔ျဖစ္ေစ ဆြမ္းခံဝင္ကုန္အံ့'' ဟု ဤသို႔လွ်င္ သင္တို႔က်င့္ရမည္ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။ ၂၃၂
၁ဝ - ဗိဠာရသုတ္၊ ၉ - ၾသပမသံယုတ္၊ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment