စိတ္ကိုု ၾကည့္႐ႈ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္...
''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါ လည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ သေလာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစ တတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ စင္စစ္ မျပဳသင့္။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ျပဳသင့္၏။
ရာဟုလာ သင္သည္ စိတ္အမႈကို ျပဳေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုစိတ္ အမႈကို သာလွ်င္ သင္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္ သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲ ျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤစိတ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...
ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ႐ုပ္သိမ္းေလေလာ့။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳဆဲ ျဖစ္၏၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤ စိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...
ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈကို သင္သည္ ႀကိဳးပမ္းေလေလာ့။
ရာဟုလာ သင္သည္ စိတ္အမႈကို ျပဳလုပ္ၿပီးေသာ္လည္း ထိုစိတ္အမႈကို သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤစိတ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲ ေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤစိတ္အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏''ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ စိတ္အမႈ ကို သင္သည္ ၿငီးေငြ႕ ရမည္၊ ရွက္ရမည္၊ စက္ဆုပ္ရမည္၊ ၿငီးေငြ႕၍ ရွက္၍ စက္ဆုပ္၍ ေနာင္အခါ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ရမည္။
ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို စိတ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ဤစိတ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤစိတ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ သင္သည္ ထိုႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ျဖင့္သာလွ်င္ ကုသိုလ္ တရားတို႔၌ ေန႔ေရာ ညဥ့္ပါ က်င့္ၾကံလ်က္ ေနရမည္။ 111
၁- အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-မွ၊ ဘိကၡဳ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment