အဂၢိကသုတ္ - (မီးကိုလုပ္ေကြ်းေသာ)
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ''မီးကုိပူေဇာ္အံ့၊ မီးပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးအံ့''ဟု ေထာပတ္ႏွင့္ ႏို႔ဃနာကုိ ေရာစပ္စီရင္အပ္၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေတာ္မူ၏၊ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၌ အိမ္စဥ္အတုိင္း ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္ေတာ္မူ၏၊ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ရပ္တည္ေနေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ထား၏ -
''(အသွ်င္ေဂါတမ) ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ'တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ အမ်ဳိးသန္႔ေသာ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုလ်က္ ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ' အမ်ဳိး၏ အက်င့္ 'စရဏ'ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိသူသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ထုိက္ရာ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ဇာတိ, သုတ, ဝိဇၨာ, စရဏဟူေသာ စကားကုိ မ်ားစြာဆုိေသာ္လည္း 'ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔' ကိေလသာ အတြင္းပုပ္ေသာ ညစ္ညဴးျခင္းရွိေသာ ဟန္ေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ျခံရံသူသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ မျဖစ္ႏုိင္။
၁။ အၾကင္ရဟန္းသည္ ေရွး၌ ေနခဲ့ဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကုိ သိ၏၊
၂။ နတ္ျပည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အပါယ္ကုိလည္းေကာင္း ျမင္၏။
၃။ ထုိမွတစ္ပါး ဇာတိ၏ကုန္ရာ အရဟတၱဖုိလ္ သို႔ ေရာက္၏၊
ထုိရဟန္းသည္သာ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ဘဝ၏ အဆံုးသို႔ ေရာက္၏။
ဤသံုးပါးေသာ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ'တို႔ျဖင့္ ဝိဇၨာသံုးပါးရွိသူသည္ ျဗာဟၼဏမည္၏၊ ဝိဇၨာစရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိျဗာဟၼဏသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ စားထုိက္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္သည္ ျဗာဟၼဏ မည္ေတာ္မူပါေပ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ဘုဥ္းေပးေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏ -
''ပုဏၰား ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ငါဘုရား မသံုးေဆာင္၊ ပုဏၰား အက်ဳိး အေၾကာင္းကုိ သိျမင္ကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ဤသံုးေဆာင္ ျခင္းသည္ တရားသေဘာသို႔ မသက္ဝင္၊ ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ ဂါထာတို႔ျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ပယ္ကုန္၏။ ပုဏၰား ဤသည္လွ်င္ သူေတာ္ေကာင္း တရား၌ တည္ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသက္ေမြးျခင္းတည္း။
ပုဏၰား ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ရွာမွီးတတ္ေသာ ေနာင္တပူပန္မႈ ၿငိမ္းၿပီးေသာ အလံုးစံုကိစၥ ၿပီးၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရေသာဆြမ္းမွတစ္ပါး အျခားေသာ ဆြမ္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေဖ်ာ္ျဖင့္လည္းေကာင္း လုပ္ေကြၽးေလာ့။ ထုိရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာင္းမူကုိ အလုိရွိေသာ သူ၏ လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္ ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ပ။ အသွ်င္အဂၢိက ဘာရဒြါဇသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါး အပါ အဝင္ ျဖစ္၏။ 194
၈ - အဂၢိကသုတ္၊ အရဟႏၲာဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂဳိဟ္ျပည္ ရွဥ့္နက္တို႔ကုိ အစာေကြၽး၍ ေမြးရာျဖစ္ေသာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ''မီးကုိပူေဇာ္အံ့၊ မီးပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ လုပ္ေကြၽးအံ့''ဟု ေထာပတ္ႏွင့္ ႏို႔ဃနာကုိ ေရာစပ္စီရင္အပ္၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နံနက္အခါ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ယူၿပီးလွ်င္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေတာ္မူ၏၊ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္၌ အိမ္စဥ္အတုိင္း ဆြမ္းခံ လွည့္လည္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰား၏ အိမ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ရပ္ေတာ္မူ၏၊ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ရပ္တည္ေနေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ထား၏ -
''(အသွ်င္ေဂါတမ) ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ'တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ အမ်ဳိးသန္႔ေသာ မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုလ်က္ ေဗဒင္သံုးပုံ 'ဝိဇၨာ' အမ်ဳိး၏ အက်င့္ 'စရဏ'ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိသူသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ထုိက္ရာ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ဇာတိ, သုတ, ဝိဇၨာ, စရဏဟူေသာ စကားကုိ မ်ားစြာဆုိေသာ္လည္း 'ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔' ကိေလသာ အတြင္းပုပ္ေသာ ညစ္ညဴးျခင္းရွိေသာ ဟန္ေဆာင္မႈတို႔ျဖင့္ ျခံရံသူသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ မျဖစ္ႏုိင္။
၁။ အၾကင္ရဟန္းသည္ ေရွး၌ ေနခဲ့ဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကုိ သိ၏၊
၂။ နတ္ျပည္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အပါယ္ကုိလည္းေကာင္း ျမင္၏။
၃။ ထုိမွတစ္ပါး ဇာတိ၏ကုန္ရာ အရဟတၱဖုိလ္ သို႔ ေရာက္၏၊
ထုိရဟန္းသည္သာ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ဘဝ၏ အဆံုးသို႔ ေရာက္၏။
ဤသံုးပါးေသာ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ'တို႔ျဖင့္ ဝိဇၨာသံုးပါးရွိသူသည္ ျဗာဟၼဏမည္၏၊ ဝိဇၨာစရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ထုိျဗာဟၼဏသည္ ဤႏို႔ဃနာဆြမ္းကုိ စားထုိက္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္သည္ ျဗာဟၼဏ မည္ေတာ္မူပါေပ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ဘုဥ္းေပးေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု ေလွ်ာက္၏ -
''ပုဏၰား ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ငါဘုရား မသံုးေဆာင္၊ ပုဏၰား အက်ဳိး အေၾကာင္းကုိ သိျမင္ကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ဤသံုးေဆာင္ ျခင္းသည္ တရားသေဘာသို႔ မသက္ဝင္၊ ဘုရားသွ်င္တို႔သည္ ဂါထာတို႔ျဖင့္ သီဆုိ၍ ရအပ္ေသာ ဆြမ္းကုိ ပယ္ကုန္၏။ ပုဏၰား ဤသည္လွ်င္ သူေတာ္ေကာင္း တရား၌ တည္ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ အသက္ေမြးျခင္းတည္း။
ပုဏၰား ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ရွာမွီးတတ္ေသာ ေနာင္တပူပန္မႈ ၿငိမ္းၿပီးေသာ အလံုးစံုကိစၥ ၿပီးၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ဂါထာျဖင့္ သီဆုိ၍ ရေသာဆြမ္းမွတစ္ပါး အျခားေသာ ဆြမ္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေဖ်ာ္ျဖင့္လည္းေကာင္း လုပ္ေကြၽးေလာ့။ ထုိရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ေကာင္းမူကုိ အလုိရွိေသာ သူ၏ လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္ ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အဂၢိက ဘာရဒြါဇပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ပ။ အသွ်င္အဂၢိက ဘာရဒြါဇသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ တစ္ပါး အပါ အဝင္ ျဖစ္၏။ 194
၈ - အဂၢိကသုတ္၊ အရဟႏၲာဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment