၁...
ထုိမာတိကာစကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌
ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိ၏၊ ထုိတရားတို႔၌လည္း အလံုးစံုသိျခင္းသို႔ေရာက္၏၊ ဗုိလ္တို႔၌လည္း ေလ့လာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ထုိ ကုိယ္တုိင္ ျဖစ္ေစအပ္ေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာသိေသာ 'သဗၺညဳတဘုရား' ဟု မွတ္အပ္၏။
၂...
ထုိမာတိကာစကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိ၏၊ ထုိတရား တို႔၌လည္း အလံုးစံုသိျခင္းသို႔ မေရာက္၊ ဗုိလ္တို႔၌လည္း ေလ့လာျခင္းသို႔ မေရာက္၊ ထုိပေစၥကသေမၺာဓိဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ 'ပေစၥကဗုဒၶါ'ဟု မွတ္အပ္၏။
၃...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ျပဳ၏၊ သာဝကပါရမီသို႔လည္း ေရာက္၏၊ ထုိသာဝကပါရမီဉာဏ္ျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ 'သာရိပုတၱရာေမာဂၢလာန္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။
၄...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ ျပဳ၏၊ သာဝကပါရမီသို႔ မေရာက္၊ ထုိဒုကၡ၏ အဆံုးကုိ ျပဳျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ သာရိပုၾတာေမာဂၢလႅာန္တို႔မွ ၾကြင္းေသာ 'ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။
၅...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ မျပဳ၊ ဤကာမဘံုသို႔ မလာျခင္းေၾကာင့္ အနာဂါမ္ျဖစ္၏၊ ထုိကာမဘံုသုိ႕ မလာျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ကုိ 'အနာဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္' ဟု မွတ္အပ္၏။
၆...
ထုိမာတိကာ စကားရပ္၌ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွး၌ မၾကားဖူးကုန္ေသာ တရားတို႔၌ အလုိလုိ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိ၊ ယခုဘဝ၌ပင္ ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကုိ မျပဳ၊ ဤကာမဘံုသို႔ လာ၏၊ ထုိကာမဘံုသုိ႔ လာျခင္းျဖင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔ကုိ 'ေသာတာပန္, သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္တို႔' ဟု မွတ္အပ္ကုန္၏။ 202
၆ - ဆကၠပုဂၢလပညတ္၊ နိေဒၵသ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment