နိႆယသုတ္- (မွီခိုအားထားရာ)

နိႆယသုတ္- (မွီခိုအားထားရာ)

ထုိအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္။ပ။
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ၿပီးေသာ္ -

''အသွ်င္ဘုရား မွီရာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ မွီရာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ဟု ဆိုအပ္၏၊ အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ေလာက္ျဖင့္ ရဟန္းသည္ မွီရာႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ပါသနည္း'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

၁။ အကယ္၍ ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားကို မွီ၍ အကုသုိလ္ကို စြန္႔ကာ ကုသုိလ္ကို ပြါးမ်ားပါမူ ထုိရဟန္းအား ထုိအကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီးသာ ျဖစ္၏။

၂။ အကယ္၍ ရဟန္းသည္ ဟိရီကို မွီ၍ အကုသုိလ္ကို စြန္႔ကာ ကုသုိလ္ကို ပြါးမ်ားပါမူ ထုိရဟန္းအား ထုိအကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီးသာ ျဖစ္၏။

၃။ အကယ္၍ ရဟန္းသည္ ၾသတၱပၸကို မွီ၍ အကုသုိလ္ကို စြန္႔ကာ ကုသုိလ္ကို ပြါးမ်ားပါမူ ထုိရဟန္းအား ထုိအကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီးသာ ျဖစ္၏။

၄။ အကယ္၍ ရဟန္းသည္ ဝီရိယကို မွီ၍ အကုသုိလ္ကို စြန္႔ကာ ကုသုိလ္ကို ပြါးမ်ားပါမူ ထုိရဟန္းအား ထုိအကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီးသာ ျဖစ္၏။

၅။ အကယ္၍ ရဟန္းသည္ ပညာကိုမွီ၍ အကုသုိလ္ကိုစြန္႔ကာ ကုသုိလ္ကို ပြါးမ်ားပါမူ ထုိရဟန္းအား ထုိအကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီးသာ ျဖစ္၏။ မွန္၏၊ ျမတ္ေသာ ပညာျဖင့္ ႐ႈ၍ ပယ္အပ္ေသာ ထုိရဟန္း၏ အကုသုိလ္သည္ ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ေကာင္းစြာ ပယ္ၿပီး ျဖစ္၏။

ရဟန္း ထုိရဟန္းသည္ကား -
ဤတရား ငါးမ်ဳိးတို႔၌ တည္ၿပီးလွ်င္ ေလးမ်ဳိးတို႔ကို မွီ၍ ေနရမည္။

အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -
ရဟန္း ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္...

၁။ ဆင္ျခင္၍ အခ်ဳိ႕ (မွီဝဲသင့္သည္)ကို မွီဝဲ၏၊
၂။ ဆင္ျခင္၍ အခ်ဳိ႕ (သည္းခံသင့္သည္)ကို သည္းခံ၏၊
၃။ ဆင္ျခင္၍ အခ်ဳိ႕ (ၾကဥ္သင့္သည္)ကို ၾကဥ္၏၊
၄။ ဆင္ျခင္၍ အခ်ဳိ႕ (ပယ္ေဖ်ာက္သင့္သည္)ကို ပယ္ေဖ်ာက္၏။

ရဟန္း ဤနည္းျဖင့္ ရဟန္းသည္ မွီရာႏွင့္ ျပည့္စံုသူျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၂ - နိႆယသုတ္၊ သေမၻာဓိဝဂ္၊ နဝကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။