အစၥယသုတ္- (အျပစ္၊ အာပတ္၊ ေသလြန္ျခင္း)
သာဝတၳိနိဒါန္း။
ထိုအခါ ရဟန္းႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏၊ ထိုရဟန္းႏွစ္ပါးတို႔တြင္ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ အလြန္အက်ဴး ေျပာဆို၏၊ ထိုအခါ ထိုအလြန္အက်ဴး ေျပာဆိုမိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း၏ အထံ၌ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ေျပာၾကား၏၊
ထိုရဟန္းသည္ သည္းမခံ။
ထိုအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ...
{{အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းႏွစ္ပါးသည္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔တြင္ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ အလြန္အက်ဴးေျပာဆိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ထိုအခါ ထိုအလြန္အက်ဴး ေျပာဆိုမိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း၏ အထံ၌ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ေျပာၾကား၏၊ ထိုရဟန္းသည္ သည္းမခံပါ}} ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း...
၁။ အျပစ္အေလ်ာက္ အျပစ္ကို မျမင္သူ၊
၂။ အျပစ္ကို ေျပာၾကားသည္ရွိေသာ္ တရားအေလ်ာက္ လက္မခံသူတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
၁။ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ျမင္သူ၊
၂။ အျပစ္ကို ေျပာၾကားသည္ ရွိေသာ္ တရားအေလ်ာက္ လက္ခံသူတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္ကား နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္းသည္ သုဓမၼာသဘင္ ၌ တာဝတိသာနတ္တို႔ကို ဆံုးမလိုသည္ ျဖစ္၍ ထုိအခ်ိန္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-
{{အမ်က္ {ေဒါသ}သည္ သင္တို႔၏ အလိုသို႔ မလိုက္ပါေစလင့္၊
သင္တို႔ အား အေဆြခင္ပြန္းတို႔ျဖင့္ မိတ္မပ်က္ေစလင့္၊
မကဲ့ရဲ႕ထိုက္သူကို မကဲ့ရဲ႕ၾကကုန္လင့္၊
ကုန္းတိုက္စကားကို မဆိုၾကကုန္လင့္၊
ထိုသို႔မဟုတ္ခဲ့ေသာ္...
အမ်က္ {ေဒါသ} သည္ လူယုတ္ကို {ေတာင္ကဲ့သို႔} လႊမ္းမိုးႏွိမ္နင္းႏိုင္၏}} ဟု
(ရြတ္ဆို၏)။
၄ - အစၥယသုတ္၊ တတိယဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဝတၳိနိဒါန္း။
ထိုအခါ ရဟန္းႏွစ္ပါးတို႔သည္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏၊ ထိုရဟန္းႏွစ္ပါးတို႔တြင္ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ အလြန္အက်ဴး ေျပာဆို၏၊ ထိုအခါ ထိုအလြန္အက်ဴး ေျပာဆိုမိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း၏ အထံ၌ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ေျပာၾကား၏၊
ထိုရဟန္းသည္ သည္းမခံ။
ထိုအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးကုန္လ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကုန္ၿပီးေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားအား ...
{{အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းႏွစ္ပါးသည္ ျငင္းခံုၾကကုန္၏၊ ထိုရဟန္းတို႔တြင္ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ အလြန္အက်ဴးေျပာဆိုပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ထိုအခါ ထိုအလြန္အက်ဴး ေျပာဆိုမိေသာ ရဟန္းသည္ ထိုရဟန္း၏ အထံ၌ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ေျပာၾကား၏၊ ထိုရဟန္းသည္ သည္းမခံပါ}} ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း...
၁။ အျပစ္အေလ်ာက္ အျပစ္ကို မျမင္သူ၊
၂။ အျပစ္ကို ေျပာၾကားသည္ရွိေသာ္ တရားအေလ်ာက္ လက္မခံသူတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ သူမိုက္တို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
၁။ အျပစ္ကို အျပစ္အေလ်ာက္ ျမင္သူ၊
၂။ အျပစ္ကို ေျပာၾကားသည္ ရွိေသာ္ တရားအေလ်ာက္ လက္ခံသူတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ပညာရွိတို႔သည္ ဤႏွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္ကား နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္းသည္ သုဓမၼာသဘင္ ၌ တာဝတိသာနတ္တို႔ကို ဆံုးမလိုသည္ ျဖစ္၍ ထုိအခ်ိန္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-
{{အမ်က္ {ေဒါသ}သည္ သင္တို႔၏ အလိုသို႔ မလိုက္ပါေစလင့္၊
သင္တို႔ အား အေဆြခင္ပြန္းတို႔ျဖင့္ မိတ္မပ်က္ေစလင့္၊
မကဲ့ရဲ႕ထိုက္သူကို မကဲ့ရဲ႕ၾကကုန္လင့္၊
ကုန္းတိုက္စကားကို မဆိုၾကကုန္လင့္၊
ထိုသို႔မဟုတ္ခဲ့ေသာ္...
အမ်က္ {ေဒါသ} သည္ လူယုတ္ကို {ေတာင္ကဲ့သို႔} လႊမ္းမိုးႏွိမ္နင္းႏိုင္၏}} ဟု
(ရြတ္ဆို၏)။
၄ - အစၥယသုတ္၊ တတိယဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
