နိဒါနသုတ္- (အေၾကာင္းရင္း)
ရဟန္းတုိ႔ ...
၀ဋ္ဆင္းရဲသုိ႔ ေရာက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္
အေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတုိ႔နည္း။
အဘယ္သံုးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ...
လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} ေၾကာင့္ မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} ေၾကာင့္ လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} ေၾကာင့္ အမ်က္မထြက္မႈ {အေဒါသ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} ေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} ေၾကာင့္ မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} ေၾကာင့္ ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံတို႔ေၾကာင့္
နတ္တုိ႔ကို မေတြ႕ျမင္ရကုန္၊
လူတုိ႔ကို မေတြ႕ျမင္ရကုန္၊
အျခား တစ္စံုတစ္ခုေသာ သုဂတိဘုံတုိ႔ကိုလည္း မေတြ႕ျမင္ရကုန္။
ရဟန္းတုိ႔ စင္စစ္ေသာ္ကား
လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံတုိ႔ေၾကာင့္
ငရဲဘံုကို ေတြ႕ျမင္ရ၏၊
တိရစၧာန္ဘံုကို ေတြ႕ျမင္ရ၏၊
ၿပိတၱာဘံုကို ေတြ႕ျမင္ရ၏၊
အျခား တစ္စံုတစ္ခုေသာ ဒုဂၢတိဘံုတုိ႔ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရကုန္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
၀ဋ္ဆင္းရဲသုိ႔ ေရာက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္
အေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ...
၀ဋ္ကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္
အေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
အဘယ္သံုး မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ-
မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
အမ်က္မထြက္မႈ {အေဒါသ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} သည္ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္ အေၾကာင္းတည္း။
ရဟန္းတုိ႔ ...
မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} ေၾကာင့္ လိုခ်င္မႈ {ေလာဘ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} ေၾကာင့္ မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
အမ်က္မထြက္မႈ {အေဒါသ} ေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
အမ်က္မထြက္မႈ{အေဒါသ}ေၾကာင့္ အမ်က္မထြက္မႈ{အေဒါသ}သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} ေၾကာင့္ ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ} မျဖစ္၊
စင္စစ္ေသာ္ကား-
မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} ေၾကာင့္ မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
အမ်က္မထြက္မႈ {အေဒါသ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံတို႔ေၾကာင့္
ငရဲဘံုကို မေတြ႕ျမင္ရ၊
တိရစၧာန္ဘံုကို မေတြ႕ျမင္ရ၊
ၿပိတၱာဘံုကို မေတြ႕ျမင္ရ၊
အျခား တစ္စံုတစ္ခုေသာ ဒုဂၢတိဘံုတုိ႔ကိုလည္း မေတြ႕ျမင္ရကုန္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
စင္စစ္ေသာ္ကား မလိုခ်င္မႈ {အေလာဘ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
အမ်က္မထြက္မႈ {အေဒါသ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံ၊
မေတြေ၀မႈ {အေမာဟ} ေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ကံတုိ႔ေၾကာင့္
နတ္တုိ႔ကို ေတြ႕ျမင္ ရကုန္၏၊
လူတုိ႔ကို ေတြ႕ျမင္ရကုန္၏၊
အျခား တစ္စံုတစ္ခုေသာ သုဂတိ ဘံုဘ၀တုိ႔ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရကုန္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ...
၀ဋ္ကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚရန္
အေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤသံုးမ်ဳိးတုိ႔တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၉ - နိဒါနသုတ္၊ ေဒ၀တာ၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။