အညရတျဗာဟၼဏသုတ္
ထိုအခါ ပုဏၰားတစ္ေယာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆို၏။ပ။ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား-
အသွ်င္ေဂါတမ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာတရား ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ပါ၏။ အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္မွ်ျဖင့္တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ ထိုက္ပါသနည္း၊ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး ပါသနည္း၊ လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚျပ ထိုက္ပါ သနည္း၊ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထားထိုက္ ပါသနည္း၊ အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္ပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္...
ရာဂႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ရာဂျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ကိုလည္း ခံစားရ၏။
ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။ (ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္။ပ။ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ ကို မက်င့္၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာ သူသည္။ပ။ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ မိမိ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊)၊
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ပုဏၰား ေဒါသျဖင့္ ဖ်က္ဆီးအပ္သူသည္...
ေဒါသႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေဒါသျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးဆြဲ ေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။
ေဒါသကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာ ျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ပုဏၰား ေမာဟျဖင့္ ေတြေဝေသာသူသည္...
ေမာဟႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေမာဟျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။
ေမာဟကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ ေမွာက္ထား ေသာ ဝတၴဳကို လွန္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္းထားေသာ ဝတၴဳကို ဖြင့္လွစ္ျပဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိ လည္ေသာ သူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတို႔သည္ အဆင္း တို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူ၏၊
ထို အကြၽႏု္ပ္သည္...
အသွ်င္ ေဂါတမကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္၏။ 54
၃ - အညရတျဗာဟၼဏသုတ္၊ ျဗဟၼဏဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ထိုအခါ ပုဏၰားတစ္ေယာက္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေျပာဆို၏။ပ။ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား-
အသွ်င္ေဂါတမ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာတရား ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္ေသာ တရားဟု ဆိုအပ္ပါ၏။ အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္မွ်ျဖင့္တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ ထိုက္ပါသနည္း၊ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး ပါသနည္း၊ လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚျပ ထိုက္ပါ သနည္း၊ မိမိ၏ ကိုယ္ထဲစိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူထားထိုက္ ပါသနည္း၊ အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္ပါသနည္း ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္...
ရာဂႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ရာဂျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္း ကိုလည္း ခံစားရ၏။
ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။ (ပုဏၰား ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာသူသည္။ပ။ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္၏။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ ကိုယ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ႏႈတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ ကို မက်င့္၊ စိတ္ျဖင့္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို မက်င့္၊ ရာဂျဖင့္ တပ္စြန္းေသာ သူသည္။ပ။ မိမိအက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ။ ရာဂကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္ မိမိ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိ၏၊ သူတစ္ပါး အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု၏ အက်ဳိးကိုလည္း ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ သိ၏၊)၊
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
( ) ဤကြင္းအတြင္းရွိ စကားရပ္မ်ားသည္ သီဟိုဋ္ ယိုးဒယား ကေမၺာဒီးယား အဂၤလိပ္မူတို႔၌ မပါ။
ပုဏၰား ေဒါသျဖင့္ ဖ်က္ဆီးအပ္သူသည္...
ေဒါသႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေဒါသျဖင့္ သိမ္းက်ဳံးဆြဲ ေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။
ေဒါသကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာ ျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ပုဏၰား ေမာဟျဖင့္ ေတြေဝေသာသူသည္...
ေမာဟႏွိပ္စက္ ဖိစီးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေမာဟျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဆြဲေဆာင္အပ္သည့္ စိတ္ရွိရကား မိမိဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း ၾကံစည္၏၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း ခံစားရ၏။
ေမာဟကို ပယ္ခြါလိုက္ေသာ္...
မိမိဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ သူတစ္ပါးဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲရန္လည္း မၾကံစည္၊ စိတ္ကို စဲြမွီ၍ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း ႏွလံုးမသာျခင္းကိုလည္း မခံစားရေပ။
ပုဏၰား ဤသို႔လွ်င္...
တရားသည္ ကိုယ္တိုင္ သိျမင္ထိုက္၏။
အခါမလင့္ အက်ဳိးေပး၏၊
လာလွည့္ ႐ႈလွည့္ဟု ဖိတ္ေခၚ ျပထိုက္၏၊
မိမိ၏ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲ၌ ေဆာင္ယူ ထားထိုက္၏၊
အရိယာ ပညာရွိတို႔သာ ကိုယ္စီကိုယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပ၏၊ အသွ်င္ေဂါတမ ေမွာက္ထား ေသာ ဝတၴဳကို လွန္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဖံုးလႊမ္းထားေသာ ဝတၴဳကို ဖြင့္လွစ္ျပဘိသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိ လည္ေသာ သူအား လမ္းမွန္ကို ေျပာၾကားဘိသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ မ်က္စိအျမင္ရွိေသာ သူတို႔သည္ အဆင္း တို႔ကို ျမင္ၾကလိမ့္မည္ဟု အမိုက္ေမွာင္၌ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကို ေဆာင္ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ တရားေတာ္ကို ျပေတာ္မူ၏၊
ထို အကြၽႏု္ပ္သည္...
အသွ်င္ ေဂါတမကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ ကိုလည္း ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွစ၍ အသက္ထက္ဆံုး ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္၏။ 54
၃ - အညရတျဗာဟၼဏသုတ္၊ ျဗဟၼဏဝဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment