ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏။ ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ခုနစ္ပါးေသာအက်ဳိးအာနိသင္ တို႔ကုိ (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ဒုတိယ ဖလသုတ္- (ဖလ=အက်ဳိးတရား)
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိ ေသာ္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏။ ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ အဘယ္သို႔ လွ်င္ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေတာသ႔ုိ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္းသို႔ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ တင္ပလႅင္ေခြၿပီးလွ်င္ ကုိယ္ကုိ ေျဖာင့္မတ္စြာထား၍ သတိကုိ (ကမၼ႒ာန္းသို႔) ေရွး႐ႈ ျဖစ္ေစလ်က္ ထုိင္ေန၏။
ထုိရဟန္းသည္ ...
သတိရွိလ်က္သာလွ်င္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္၏၊
သတိရွိလ်က္ သာလွ်င္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏။
ရွည္ရွည္ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္လွ်င္လည္း
{{ရွည္ရွည္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္၏}} ဟု သိ၏၊
ရွည္ရွည္၀င္သက္ေလကုိ ရွဴလွ်င္လည္း
{{ရွည္ရွည္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏}} ဟု သိ၏။
တုိတုိ ထြက္သက္ေလကုိထုတ္လွ်င္လည္း
{{တုိတုိ ထြက္သက္ ေလကုိ ထုတ္၏}} ဟု သိ၏၊
တုိတုိ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴလွ်င္လည္း
{{တုိတုိ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏}} ဟု သိ၏။
အစ အလယ္ အဆံုး အလံုးစံုေသာ ထြက္ေလအေပါင္းကုိ
{{ထင္ရွား သိလ်က္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္မည္}} ဟု က်င့္၏၊
အစ အလယ္ အဆံုး အလံုးစံုေသာ ၀င္ေလ အေပါင္းကုိ
{{ထင္ရွားသိလ်က္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴမည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
႐ုန္႔ရင္းေသာ ထြက္သက္ေလကုိ ၿငိမ္းေအးေစလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္မည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
႐ုန္႔ရင္းေသာ ၀င္သက္ေလကုိ ၿငိမ္းေအးေစလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴမည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ႏွစ္သိမ့္မႈ {ပီတိ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္အံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
ႏွစ္သိမ့္မႈ {ပီတိ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴအံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ခ်မ္းသာျခင္း {သုခ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္အံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
ခ်မ္းသာျခင္း {သုခ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴအံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏။ ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ခုနစ္ပါးေသာအက်ဳိးအာနိသင္ တို႔ကုိ (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ခုနစ္ပါးေသာ အက်ဳိးအာနိသင္ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္း-
၁...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏။
၂...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေသခါနီးအခါ၌ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏။
၃...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေသခါနီးအခါ၌ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေအာက္ပုိင္း သံေယာဇဥ္ငါးပါးတို႔ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အသက္တမ္း၏ အလယ္၌ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရေသာ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၄...
အသက္တမ္း၏ ထက္၀က္ကုိ လြန္လ်က္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရေသာ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၅...
ပေယာဂ လုံ႔လ မပါဘဲ (အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္လ်က္) ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေသာ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၆...
ပေယာဂ လုံ႔လႏွင့္တကြ (အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္လ်က္) ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေသာ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၇...
အထက္ အထက္ဘံုသို႔ အဆင့္ဆင့္ တက္၍ (အကနိ႒ဘံုသို႔ေရာက္လ်က္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္ေသာ) ဥဒၶံေသာတအကနိ႒ဂါမီ မည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ဤခုနစ္ပါးေသာ အက်ဳိးအာနိသင္တို႔ကုိ (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္ အပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - ဒုတိယ ဖလသုတ္၊ ဧကဓမၼ၀ဂ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ဒုတိယ ဖလသုတ္- (ဖလ=အက်ဳိးတရား)
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိ ေသာ္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏။ ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ အဘယ္သို႔ လွ်င္ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေတာသ႔ုိ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္းသို႔ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ သြားေရာက္၍ ျဖစ္ေစ တင္ပလႅင္ေခြၿပီးလွ်င္ ကုိယ္ကုိ ေျဖာင့္မတ္စြာထား၍ သတိကုိ (ကမၼ႒ာန္းသို႔) ေရွး႐ႈ ျဖစ္ေစလ်က္ ထုိင္ေန၏။
ထုိရဟန္းသည္ ...
သတိရွိလ်က္သာလွ်င္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္၏၊
သတိရွိလ်က္ သာလွ်င္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏။
ရွည္ရွည္ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္လွ်င္လည္း
{{ရွည္ရွည္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္၏}} ဟု သိ၏၊
ရွည္ရွည္၀င္သက္ေလကုိ ရွဴလွ်င္လည္း
{{ရွည္ရွည္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏}} ဟု သိ၏။
တုိတုိ ထြက္သက္ေလကုိထုတ္လွ်င္လည္း
{{တုိတုိ ထြက္သက္ ေလကုိ ထုတ္၏}} ဟု သိ၏၊
တုိတုိ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴလွ်င္လည္း
{{တုိတုိ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴ၏}} ဟု သိ၏။
အစ အလယ္ အဆံုး အလံုးစံုေသာ ထြက္ေလအေပါင္းကုိ
{{ထင္ရွား သိလ်က္ ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္မည္}} ဟု က်င့္၏၊
အစ အလယ္ အဆံုး အလံုးစံုေသာ ၀င္ေလ အေပါင္းကုိ
{{ထင္ရွားသိလ်က္ ၀င္သက္ေလကုိ ရွဴမည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
႐ုန္႔ရင္းေသာ ထြက္သက္ေလကုိ ၿငိမ္းေအးေစလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္မည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
႐ုန္႔ရင္းေသာ ၀င္သက္ေလကုိ ၿငိမ္းေအးေစလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴမည္}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ႏွစ္သိမ့္မႈ {ပီတိ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္အံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
ႏွစ္သိမ့္မႈ {ပီတိ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴအံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ခ်မ္းသာျခင္း {သုခ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{ထြက္သက္ေလကုိ ထုတ္အံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏၊
ခ်မ္းသာျခင္း {သုခ} ကုိ ထင္ရွားသိလ်က္
{{၀င္သက္ေလကုိ ရွဴအံ့}} ဟု အားထုတ္၍ က်င့္၏။
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ ရွိေသာ္ အက်ဳိးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏။ ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ခုနစ္ပါးေသာအက်ဳိးအာနိသင္ တို႔ကုိ (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္အပ္၏။
ခုနစ္ပါးေသာ အက်ဳိးအာနိသင္ဟူသည္ အဘယ္တို႔နည္း-
၁...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖိုလ္ကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏။
၂...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေသခါနီးအခါ၌ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏။
၃...
မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ မေသမီ ေစာေစာက အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေသခါနီးအခါ၌ အရဟတၱဖုိလ္ကုိ မၿပီးေစႏုိင္ခဲ့မူ ေအာက္ပုိင္း သံေယာဇဥ္ငါးပါးတို႔ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အသက္တမ္း၏ အလယ္၌ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရေသာ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၄...
အသက္တမ္း၏ ထက္၀က္ကုိ လြန္လ်က္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ေရာက္၍ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရေသာ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၅...
ပေယာဂ လုံ႔လ မပါဘဲ (အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္လ်က္) ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေသာ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၆...
ပေယာဂ လုံ႔လႏွင့္တကြ (အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္လ်က္) ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေသာ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီမည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
၇...
အထက္ အထက္ဘံုသို႔ အဆင့္ဆင့္ တက္၍ (အကနိ႒ဘံုသို႔ေရာက္လ်က္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ေရာက္ေသာ) ဥဒၶံေသာတအကနိ႒ဂါမီ မည္ေသာ အနာဂါမ္ ျဖစ္ႏုိင္၏။
ရဟန္းတို႔ အာနာပါနႆတိကုိ ဤသို႔ ပြါးမ်ားအပ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္အပ္သည္ ရွိေသာ္ ဤခုနစ္ပါးေသာ အက်ဳိးအာနိသင္တို႔ကုိ (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္ အပ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - ဒုတိယ ဖလသုတ္၊ ဧကဓမၼ၀ဂ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
