ပဥႇပုစၧာသုတ္မွ-
ျပႆနာေမးသူ ဟူသမွ် ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးထဲမွ
တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေမး၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ -
၁။ ပညာႏုံ႔သည္၏ အျဖစ္ အလြန္ ေတြေဝသည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာေမး၏။
၂။ ယုတ္ညံ့ေသာ အလုိရွိသျဖင့္ အလုိဆုိး ႏွိပ္စက္အပ္သည္ ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာေမး၏။
၃။ ႏွိပ္စက္လုိသည္ ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာေမး၏။
၄။ သိလုိသည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာေမး၏။
၅။ အကယ္၍ ျပႆနာကုိ ငါေမးသည္ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာေျဖဆုိႏုိင္ပါမူ ေကာင္း၏၊
ေကာင္းစြာ မေျဖဆုိႏုိင္ပါမူ ငါသည္ပင္ ထုိသူအား ေကာင္းစြာ ေျဖၾကားမည္ဟု ဤသုိ႔ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာေမး၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ကား-
အကယ္၍ ျပႆနာကုိ ငါေမးသည္ ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာ ေျဖဆုိႏုိင္ပါမူ ေကာင္း၏၊
ေကာင္းစြာ မေျဖဆုိႏုိင္ပါမူ ငါသည္ပင္ ထုိသူအား ေကာင္းစြာ ေျဖၾကားမည္ ဟု
ဤသုိ႔ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍သာလွ်င္ သူတစ္ပါးအား ျပႆနာကုိ ေမး၏ဟု မိန္႔ဆုိ၏။
ပဥႇပုစၧာသုတ္၊ အာဃာတ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။