ဥေပကၡာ အမ်ဳိးအစား ၁၀-ပါး-
(၁) ေကာင္းအာ႐ံု ဆိုးအာ႐ံုေျခာက္ပါးတို႔ ထင္လာေသာအခါ သာယာျခင္းတဏွာ၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း ေဒါသတုိ႔ မရွိရေအာင္ သတိသမၸဇဥ္ အျမဲယွဥ္၍႐ႈျခင္းမ်ိဳး ေျခာက္ပါးကိုဆိုသည္။ (ဆဠဂၤုေပကၡာ)
(၂) သေဗၺ သတၱာ ကမၼႆကာ သတၱ၀ါတို႔ ခ်မ္းသာဆင္းရဲဟူသည္ သူတို႔၏ ကံအတိုင္းဘဲဟု လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာေနျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။(ျဗဟၼ၀ိဟာ႐ုေပကၡာ)
(၃) မဂ္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းသို႔ ေရာက္လာေသာ ေဗာဇၩင္တရားတို႔သည္ အလြန္ အေလ်ာ့မရွိ ပိုလြန္ျခင္း ယုတ္ေလ်ာ့ျခင္းမရွိဘဲ အညီအမွ်သာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမ်ိဳးကို ဆိုလိုပါသည္။ (ေဗာဇၩဂၤုေပကၡာ)
(၄) ၀ီရိယုေပကၡာ- မဂ္ဖိုလ္ရေရး အားထုတ္ေပးရာ၌ အပိုအလိုမရွိရေအာင္ ညီမွ်စြာျဖစ္ေသာ ၀ီရိယကို ဆိုလိုပါသည္။
(၅) စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရားတို႔ကို ရရွိရန္ အားထုတ္ေသာအခါ ပဥၥမစ်ာန္သမာဓိ၊ သို႔မဟုတ္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ရင့္သန္လာေသာအခါ နီ၀ရဏစေသာ သခၤါရတရားတို႔ကို အထူးဂ႐ုစိုက္ကာ ပယ္ရွားမႈမျပဳရေတာ့ဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းသေဘာကို ဆိုလိုပါသည္။ (သခၤါ႐ုေပကၡာ)
(၆) ေကာင္းအာ႐ံု မေကာင္းအာ႐ံုတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ႀကံဳေသာအခါ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲျခင္းတို႔အၾကား အလတ္စားျဖစ္ေသာ အေနအားျဖင့္ ခံစားျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ (ေ၀ဒႏုေပကၡာ)
(၇) ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာစေသာ တရားစုတို႔ကို အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱျမင္လာေအာင္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရာ၌ အေဟာင္းပ်က္ အသစ္အစားထိုး လာပံုတို႔ကို ၿငိမ္သက္စြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။
(၀ိပႆႏုေပကၡာ)
(၈) သဟဇာတ အတူတကြျဖစ္ေနၾကသည့္တရားစုတို႔၌ ညီညြတ္ေအာင္ အားထုတ္မေနရေတာ့ပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းသေဘာကို ဆိုလိုပါသည္။
(တၾတမဇၩတၱဳေပကၡာ)
(၉) မိမိရရွိခံစားရမည့္ စ်ာန္ခ်မ္းသာကိုပင္ ခ်မ္းသာမႈသို႔မက်ေရာက္ေစပဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ (စ်ာႏုေပကၡာ)
(၁၀) ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ နီ၀ရဏဓမၼတို႔မွ သန္႔စင္ေနၿပီျဖစ္၍ ထိုတရားဆိုးတို႔ မျဖစ္ေစရေအာင္ ေၾကာင့္ၾကမႈ မျပဳရေတာ့သည္ကို ဆိုလိုပါသည္။
(ပါရိသုဒၶဳေပကၡာ)
No comments:
Post a Comment