သီလ
ဘာေၾကာင့္သီလေခၚ
၁။ ဦးေခါင္းႏွင့္တူေသာ ျမတ္ေသာ အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၂။ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမေသာ သေဘာေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၃။ ကာယကံ ဝစီကံတို႔ကို ေကာင္းစြာထားျခင္းေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၄။ ကုသိုလ္တရားတို႔၏ တည္ရာ အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၅။ အကုသိုလ္တရားတို႔ အိပ္စက္ျခင္း အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၆။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား မွီဝဲအပ္ေသာ အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၇။ အကုသိုလ္တရားကို တုန္လႈပ္ေစတတ္ေသာေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၈။ အကုသိုလ္တရား မျဖစ္ပြါးေအာင္ ေစာင့္စည္းတတ္တဲ့ အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၉။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သႏၲာန္မွာ ျဖစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၁ဝ။ ကုသိုလ္တရားတို႔ နားခိုရာ အိမ္ဇရပ္ႏွင့္တူေသာ အနက္ေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
၁၁။ ကာယကံ ဝစီကံတို႔ကို ေကာင္းစြာထားျခင္း၊ ကုသိုလ္တရားတို႔၏ တည္ရာအျဖစ္ျဖင့္ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို လြန္စြာေဆာင္တတ္ေသာေၾကာင့္ သီလေခၚပါသည္။
ေဆာင္ပုဒ္ကဗ်ာ
ဦးေခါင္းပံုဟပ္ ထြတ္ျမတ္တစ္သြယ္၊
အပူမသန္း ေအးခ်မ္းတကယ္။
ေကာင္းစြာထား၍ တရားတည္တယ္၊
ဤအတၳ သီလအနက္ခ်ယ္။
ဒုစ႐ိုက္ပ်က္ အိပ္စက္တစ္တန္၊
သူေတာ္အျမဲ မွီဝဲအမွန္။
အကုသိုလ္ယုတ္ တုန္လႈပ္မခံ၊
ေစာင့္ဆည္းရ သီလအနက္ျပန္။
သူေတာ္မွာျဖစ္ ေႏွာင္ရစ္ကုသိုလ္၊
ကုသိုလ္တရား ဝင္နားေရာက္ခို။
အိမ္ဇရပ္ႏွင့္ ထင္ဟပ္တူသကို၊
ဤအတၳ သီလအနက္ဆို။
သီလ၏ လကၡဏ၊ ရသ၊ ပစၥဳပ႒ာန္၊ ပဒ႒ာန္ တို႔ကို
မသိလွ်င္ အႏၶပုထုဇဥ္။
သိလွ်င္ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္။
လကၡဏ= အမွတ္အသား။
ရသ= အရသာ၊ ကိစၥ၊ အက်င့္၊ သာယာျခင္း၊ သေဘာ။
ပစၥဳပ႒ာန္= ဉာဏ္၌ေ႐ွ့႐ႈထင္ျခင္း။
ပဒ႒ာန္= နီးစြာေသာအေၾကာင္း။