ဗုဒၶဝင္အက်ဥ္္း
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဤ ဘဒၵကမၻာမွ ျပန္၍ေရတြက္သည္ ရွိေသာ္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ သုေမဓာရေသ့ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
၂။ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၌ ကိုယ္ ေတာ္တစ္ဦးတည္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရရွိႏိုင္ေသာ္လည္း သံသရာ၌ နစ္မြန္း ေပ်ာ္ပါးေနၾကကုန္ေသာ ေဝေနယ်သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို သနားေတာ္မူလွသျဖင့္ ရယူေတာ္မမူခဲ့ေပ။
၃။ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝမွ ေဝသႏၲရာမင္းဘဝတိုင္ေအာင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ဘဝတို႔၌...
* ဒါနပါရမီ၊ ေရႊ ေငြ ဆင္ ျမင္းစသည္ လွဴဒါန္းျခင္း။
* ဒါနဥပပါရမီ၊ ေျခ လက္ နား ႏွာေခါင္း စသည္လွဴဒါန္းျခင္း။
* ဒါနပရမတၳပါရမီ၊ ကိုယ့္အသက္ကိုလွဴဒါန္းျခင္းစေသာ
ပါရမီသံုးဆယ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၄။ ထို႔ျပင္ အလြန္စြန္႔ႏိုင္ခဲစြာေသာ-
* ဓနပရိစၥာဂ၊ ပေဒသရာဇ္ ဧကရာဇ္ စၾကာမင္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ျခင္း။
* ပုတၱပရိစၥာဂ၊ သားသမီးကို စြန္႔ျခင္း။
* ဘရိယပရိစၥာဂ၊ မယားကို စြန္႔ျခင္း။
* အဂၤပရိစၥာဂ၊ ေျခ လက္ နား ႏွာေခါင္း စသည့္ အဂၤါႀကီးငယ္ကို စြန္႔ျခင္း။
* ဇီဝိတပရိစၥာဂ၊ ကိုယ္အသက္ကိုစြန္႔ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ
စြန္႔ျခင္းႀကီးငါးပါးကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၅။ ဤသို႔ ဘဝမ်ားစြာ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပါရမီေတာ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူခဲ့ျပီးေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ တုသိတာနတ္ျပည္၌ ေသတ ေကတု နတ္သားျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ နတ္သားျဖစ္ေနစဥ္ စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ ေသာင္းမွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔သည္၊ ''ဘုရားျဖစ္ ခ်ိန္တန္ပါၿပီ လူ႔ျပည္သို႔ဆင္း၍ ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူပါ''ဟု ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းပန္ၾကေလသည္။
၆။ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေသတေကတုနတ္သားသည္-
* ကာလ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အခ်ိန္ကာလ။
* ဒီပ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ ကြၽန္းအရပ္။
* ေဒသ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အရပ္ေဒသ။
* ကုလ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အမ်ဳိးအႏြယ္။
* မာတုအာယုပရိေစၧဒ၊ ဘုရားအေလာင္း မယ္ေတာ္၏ သက္တမ္းအပိုင္းအျခား ဟူေသာ ၾကည့္ျခင္းႀကီးငါးပါးကို ၾကည့္႐ႈေတာ္မူေလသည္။
၇။ ယင္းသို႔ၾကည့္႐ႈေတာ္မူၿပီး နတ္အျဖစ္မွ စုေတကာ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခု ဝါဆိုလျပည့္ ၾကာသပေတးေန႔၌ ကပိလဝတ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဓန မင္းႀကီး၏ ေတာင္ညာေဒဝီ မိဖုရားႀကီး မယ္ေတာ္မာယာ ဝမ္းတိုက္၌ ပဋိသေႏၶ တည္ေနေလ သည္။
၈။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔၌ ေဒဝဒဟျပည္ႏွင့္ ကပိလဝတ္ျပည္၏အၾကားရွိ လုဗၺိနီသာေမာ အင္ၾကင္းေတာ၌ မယ္ေတာ္မာယာမွ မီး႐ူးသန္႔စင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူေလသည္။
၉။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳ မင္းသားသည္ ၁၆-ႏွစ္အ႐ြယ္ ေရာက္ေသာ အခါ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္္ထပ္၍ မင္းစည္းစိမ္ကို ၁၃-ႏွစ္ တိတိ ခံစားေလသည္။
၁ဝ။ ၂၉-ႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္ေသာအခါ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္းဟူေသာ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကို ျမင္ေတာ္မူသျဖင့္ ေတာထြက္၍ ရဟန္းျပဳေလသည္။
၁၁။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလြန္ျပဳႏိုင္ခဲေသာ (မွားယြင္းေသာ) ဒုကၡရ စရိယာ အက်င့္ကို ၆-ႏွစ္ပတ္လံုး က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၁၂။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သုဇာတာမည္ေသာ သူေဌးသမီး လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို အလွဴခံဘုဥ္းေပးၿပီး မဟာေဗာဓိပင္သို႔ ႂကြ သြားေတာ္မူေလသည္။
၁၃။ ေသာတၳိယငစင္ ျမက္ထမ္းသမား ျမက္ရိတ္လုလင္သည္ မဟာေဗာဓိ ပင္သို႔ ႂကြလာေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို လွဴဒါန္းေလသည္။
၁၄။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္သည္ လွဴဒါန္းလိုက္ေသာ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို ၾကဲ ျဖန္႔လိုက္ေသာအခါ ထိုခဏဝယ္ ျမက္ရွစ္ဆုပ္သည္ မဟာေဗာဓိပင္ရင္း၌ အပ ရာဇိတပလႅင္ ျဖစ္လာေလသည္။
၁၅။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ထိုပလႅင္ထက္၌ ေနေတာ္မူစဥ္-
* ေနမဝင္မီ ေဒဝပုတၱမာရ္ မာရ္နတ္ရန္ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူသည္။
* ညဥ့္ဦးယံတြင္ ေရွးဘဝတို႔၌ ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ ဘဝအစဥ္အဆက္ကို ေအာက္ေမ့ တတ္သိေသာ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
* သန္းေခါင္ယံ၌ သတၱဝါတို႔၏ ဤဘဝမွ ေသဆံုးျခင္း ေနာက္ဘဝ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း စသည္တို႔ကို ျမင္တတ္ေသာ နတ္တို႔၏မ်က္စိထက္ ထူးျခားေသာ ဒိဗၺ စကၡဳဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
* မိုးေသာက္ယံ၌ အာသေဝါတရား ၄-ပါးတို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ အာသ ဝကၡယဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
*သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္အရြယ္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃-ခု ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္၌ ေလာကသံုးပါးတြင္ အတုမရွိေသာ သဗၺညဳတဘုရား အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။
၁၆။ သဗၺညဳတဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ၿပီးသည္ေနာက္ ၄၅-ဝါ (၄၅-ႏွစ္) ပတ္ လံုး တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာျပေတာ္မူကာ၊ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိး စီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။
၁၇။ ၄၅-ဝါ ကာလပတ္လံုး သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို မနားမေန ေဆာင္ရြက္ ေတာ္မူခဲ့ေသာ သဗၺညဳတ ဘုရားရွင္သည္ သက္ေတာ္ ၈ဝ-အရြယ္ ေရာက္ေသာ အခါ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ အဂၤါေန႔ဝယ္ ကုသိနာ႐ံုျပည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္၌ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေလသည္။
၁၈။ ႂကြင္းက်န္ခဲ့ေသာဓာတ္ေတာ္မ်ားမွာ
* စြယ္ေတာ္ ၄-ဆူ၊
* ညႇပ္႐ိုးေတာ္ ၂-ဆူ၊
* နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ ၁-ဆူ၊ (မၿပိဳမကြဲ ေသာဓာတ္ေတာ္ ၇-ဆူ) ႏွင့္၊
* အသားေတာ္ အေသြးေတာ္ အ႐ိုးေတာ္တို႔မွ ဓာတ္ေတာ္မ်ား
ႂကြင္းက်န္ ခဲ့ေလသည္။
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဤ ဘဒၵကမၻာမွ ျပန္၍ေရတြက္သည္ ရွိေသာ္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ သုေမဓာရေသ့ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
၂။ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၌ ကိုယ္ ေတာ္တစ္ဦးတည္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရရွိႏိုင္ေသာ္လည္း သံသရာ၌ နစ္မြန္း ေပ်ာ္ပါးေနၾကကုန္ေသာ ေဝေနယ်သတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို သနားေတာ္မူလွသျဖင့္ ရယူေတာ္မမူခဲ့ေပ။
၃။ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝမွ ေဝသႏၲရာမင္းဘဝတိုင္ေအာင္ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ဘဝတို႔၌...
* ဒါနပါရမီ၊ ေရႊ ေငြ ဆင္ ျမင္းစသည္ လွဴဒါန္းျခင္း။
* ဒါနဥပပါရမီ၊ ေျခ လက္ နား ႏွာေခါင္း စသည္လွဴဒါန္းျခင္း။
* ဒါနပရမတၳပါရမီ၊ ကိုယ့္အသက္ကိုလွဴဒါန္းျခင္းစေသာ
ပါရမီသံုးဆယ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၄။ ထို႔ျပင္ အလြန္စြန္႔ႏိုင္ခဲစြာေသာ-
* ဓနပရိစၥာဂ၊ ပေဒသရာဇ္ ဧကရာဇ္ စၾကာမင္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ျခင္း။
* ပုတၱပရိစၥာဂ၊ သားသမီးကို စြန္႔ျခင္း။
* ဘရိယပရိစၥာဂ၊ မယားကို စြန္႔ျခင္း။
* အဂၤပရိစၥာဂ၊ ေျခ လက္ နား ႏွာေခါင္း စသည့္ အဂၤါႀကီးငယ္ကို စြန္႔ျခင္း။
* ဇီဝိတပရိစၥာဂ၊ ကိုယ္အသက္ကိုစြန္႔ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ
စြန္႔ျခင္းႀကီးငါးပါးကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၅။ ဤသို႔ ဘဝမ်ားစြာ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပါရမီေတာ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူခဲ့ျပီးေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ တုသိတာနတ္ျပည္၌ ေသတ ေကတု နတ္သားျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ နတ္သားျဖစ္ေနစဥ္ စၾကာဝဠာတိုက္တစ္ ေသာင္းမွ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔သည္၊ ''ဘုရားျဖစ္ ခ်ိန္တန္ပါၿပီ လူ႔ျပည္သို႔ဆင္း၍ ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူပါ''ဟု ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းပန္ၾကေလသည္။
၆။ သို႔ျဖစ္၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေသတေကတုနတ္သားသည္-
* ကာလ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အခ်ိန္ကာလ။
* ဒီပ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ ကြၽန္းအရပ္။
* ေဒသ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အရပ္ေဒသ။
* ကုလ၊ ဘုရားျဖစ္ရာ အမ်ဳိးအႏြယ္။
* မာတုအာယုပရိေစၧဒ၊ ဘုရားအေလာင္း မယ္ေတာ္၏ သက္တမ္းအပိုင္းအျခား ဟူေသာ ၾကည့္ျခင္းႀကီးငါးပါးကို ၾကည့္႐ႈေတာ္မူေလသည္။
၇။ ယင္းသို႔ၾကည့္႐ႈေတာ္မူၿပီး နတ္အျဖစ္မွ စုေတကာ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခု ဝါဆိုလျပည့္ ၾကာသပေတးေန႔၌ ကပိလဝတ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဓန မင္းႀကီး၏ ေတာင္ညာေဒဝီ မိဖုရားႀကီး မယ္ေတာ္မာယာ ဝမ္းတိုက္၌ ပဋိသေႏၶ တည္ေနေလ သည္။
၈။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔၌ ေဒဝဒဟျပည္ႏွင့္ ကပိလဝတ္ျပည္၏အၾကားရွိ လုဗၺိနီသာေမာ အင္ၾကင္းေတာ၌ မယ္ေတာ္မာယာမွ မီး႐ူးသန္႔စင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူေလသည္။
၉။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳ မင္းသားသည္ ၁၆-ႏွစ္အ႐ြယ္ ေရာက္ေသာ အခါ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္္ထပ္၍ မင္းစည္းစိမ္ကို ၁၃-ႏွစ္ တိတိ ခံစားေလသည္။
၁ဝ။ ၂၉-ႏွစ္အ႐ြယ္ေရာက္ေသာအခါ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္းဟူေသာ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကို ျမင္ေတာ္မူသျဖင့္ ေတာထြက္၍ ရဟန္းျပဳေလသည္။
၁၁။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလြန္ျပဳႏိုင္ခဲေသာ (မွားယြင္းေသာ) ဒုကၡရ စရိယာ အက်င့္ကို ၆-ႏွစ္ပတ္လံုး က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
၁၂။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သုဇာတာမည္ေသာ သူေဌးသမီး လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို အလွဴခံဘုဥ္းေပးၿပီး မဟာေဗာဓိပင္သို႔ ႂကြ သြားေတာ္မူေလသည္။
၁၃။ ေသာတၳိယငစင္ ျမက္ထမ္းသမား ျမက္ရိတ္လုလင္သည္ မဟာေဗာဓိ ပင္သို႔ ႂကြလာေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို လွဴဒါန္းေလသည္။
၁၄။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္သည္ လွဴဒါန္းလိုက္ေသာ ျမက္ရွစ္ဆုပ္ကို ၾကဲ ျဖန္႔လိုက္ေသာအခါ ထိုခဏဝယ္ ျမက္ရွစ္ဆုပ္သည္ မဟာေဗာဓိပင္ရင္း၌ အပ ရာဇိတပလႅင္ ျဖစ္လာေလသည္။
၁၅။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ထိုပလႅင္ထက္၌ ေနေတာ္မူစဥ္-
* ေနမဝင္မီ ေဒဝပုတၱမာရ္ မာရ္နတ္ရန္ကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူသည္။
* ညဥ့္ဦးယံတြင္ ေရွးဘဝတို႔၌ ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ ဘဝအစဥ္အဆက္ကို ေအာက္ေမ့ တတ္သိေသာ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
* သန္းေခါင္ယံ၌ သတၱဝါတို႔၏ ဤဘဝမွ ေသဆံုးျခင္း ေနာက္ဘဝ ပဋိသေႏၶ ေနျခင္း စသည္တို႔ကို ျမင္တတ္ေသာ နတ္တို႔၏မ်က္စိထက္ ထူးျခားေသာ ဒိဗၺ စကၡဳဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
* မိုးေသာက္ယံ၌ အာသေဝါတရား ၄-ပါးတို႔၏ ကုန္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ အာသ ဝကၡယဉာဏ္ကို ရေတာ္မူေလသည္။
*သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္အရြယ္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃-ခု ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္၌ ေလာကသံုးပါးတြင္ အတုမရွိေသာ သဗၺညဳတဘုရား အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။
၁၆။ သဗၺညဳတဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ၿပီးသည္ေနာက္ ၄၅-ဝါ (၄၅-ႏွစ္) ပတ္ လံုး တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာျပေတာ္မူကာ၊ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိး စီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။
၁၇။ ၄၅-ဝါ ကာလပတ္လံုး သတၱဝါတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကို မနားမေန ေဆာင္ရြက္ ေတာ္မူခဲ့ေသာ သဗၺညဳတ ဘုရားရွင္သည္ သက္ေတာ္ ၈ဝ-အရြယ္ ေရာက္ေသာ အခါ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ အဂၤါေန႔ဝယ္ ကုသိနာ႐ံုျပည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္၌ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေလသည္။
၁၈။ ႂကြင္းက်န္ခဲ့ေသာဓာတ္ေတာ္မ်ားမွာ
* စြယ္ေတာ္ ၄-ဆူ၊
* ညႇပ္႐ိုးေတာ္ ၂-ဆူ၊
* နဖူးသင္းက်စ္ေတာ္ ၁-ဆူ၊ (မၿပိဳမကြဲ ေသာဓာတ္ေတာ္ ၇-ဆူ) ႏွင့္၊
* အသားေတာ္ အေသြးေတာ္ အ႐ိုးေတာ္တို႔မွ ဓာတ္ေတာ္မ်ား
ႂကြင္းက်န္ ခဲ့ေလသည္။
