ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးရ...

အဂုၤလိမာလခိုးသူဝတၴဳ

တစ္ရံေရာအခါ အဂုၤလိမာလခိုးသူႀကီးသည္ ရဟန္းတို႔အထံ၌ ရွင္ရဟန္းျပဳ၏။ လူတို႔ ေတြ႕ျမင္ကုန္လတ္ေသာ္ ထိတ္လည္း ထိတ္ကုန္၏၊ လန္႔လည္း လန္႔ကုန္၏၊ ေျပးလည္း ေျပးကုန္၏၊ ေရွာင္ဖယ္၍လည္း သြားကုန္၏၊ မ်က္ႏွာလြဲ၍လည္း ေနကုန္၏၊ တံခါးကိုလည္း ပိတ္ကုန္၏။

လူတို႔သည္...
အဘယ့္ေၾကာင့္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ တံခြန္စိုက္ (ထင္ရွား)ေသာ ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္း ျပဳေပးကုန္ဘိ သနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ ့ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႔ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း၊

ထိုအခါ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။

ရဟန္းတို႔ တံခြန္စိုက္ (ထင္ရွား)ေသာ ခိုးသူႀကီးကို ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးရ၊ ရွင္ရဟန္း ျပဳေပးေသာ ရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။91

၂၈ - အဂုၤလိမာလခိုးသူဝတၴဳ၊ မဟာခႏၶက၊ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။