တရားက်င့္သူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ျခင္းသည္ ျမတ္၏...

ေသာဏာေထရီအပဒါန္၊

ဤဘဒၵကမၻာမွ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ အလံုး စံုေသာ တရားတို႔၏ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ပဒုမုတၱရ အမည္ ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏။220

ထုိအခါ ငါသည္ သူေဌးမ်ဳိး၌ ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ပူေဇာ္ခံရ၏၊ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္း ခံရ၏။ ငါသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခ်ဳိသာေသာ တရားစကားကုိ နာၾကားခဲ့၏။221

ထက္သန္ေသာ လုံ႔လဝီရိယရွိသူတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု ရဟန္းမိန္းမကို ခ်ီးက်ဴး ေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ခ်ီးက်ဴးေသာ စကားကုိ နာၾကားရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ သည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ေကာင္းမႈကုိ ျပဳၿပီးလွ်င္ - 222

ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခုိးလ်က္ ထုိအရာအထူးကုိ ဆုေတာင္းခဲ့၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''သင္၏ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ျပည့္စံုေစသတည္း'' ဟု အႏုေမာဒနာ ျပဳေတာ္မူ၏။223

ဤကမၻာမွ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ၾသကၠာကမင္းမ်ဳိး၌ ျဖစ္ေသာ အႏြယ္အားျဖင့္ ေဂါတမ အမည္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕။224

ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ တရားတို႔၌ တရားသည္ ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ အေမြခံ သမီး ေတာ္ျဖစ္၍ အမည္အားျဖင့္ 'ေသာဏာ' ဟု ထင္ရွားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္မ 'သာဝိကာ' ျဖစ္လတၱံ႕ (ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏)။225

ငါသည္ ထိုစကားကို ၾကားနာရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္၍ အသက္ထက္ဆံုး မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ရွိလ်က္ လုပ္ေကြၽးခဲ့၏။226

ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ ထုိကံေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေစတနာ, ေတာင့္တမႈ တို႔ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း လူ႕ခႏၶာကိုယ္ကုိ စြန္႔ပယ္ရသည္ရွိေသာ္ တာဝတႎသာ ဘံုသို႔ ေရာက္ရ၏။227

ဤယခု ေနာက္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဘဝ၌ကား ငါသည္ သာဝတၴိျပည္ေတာ္တြင္ ျပည့္စံု ႂကြယ္ဝေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ သူေဌးမ်ဳိး၌ ျဖစ္၏။228

ငါသည္ အၾကင္အခါ၌ အရြယ္သို႔ ေရာက္၏၊ ထိုအခါ လင့္အိမ္သို႔ လိုက္သြားၿပီး လွ်င္ အထူးသျဖင့္ ႐ုပ္အဆင္းလွကုန္ေသာ သားသမီးဆယ္ေယာက္တို႔ကုိ ေမြးဖြား ခဲ့၏။229

ထိုသားသမီး အားလံုးတို႔သည္ပင္ ခ်မ္းသာသျဖင့္ ႀကီးပြါးရကုန္၏၊ လူတို႔၏ မ်က္စိႏွင့္ စိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ကုန္၏၊ ရန္သူတို႔သည္ေသာ္လည္း ခ်စ္ႏွစ္သက္ အပ္ကုန္၏၊ ထုိသားသမီးတို႔ကို ငါ၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့ နည္း။230

ထိုအခါ ငါသည္ အလိုမရွိ (အခြင့္မျပဳ) ဘဲ ထိုငါ၏ လင္သည္ သားသမီး ဆယ္ ေယာက္ကုိ ေရွ႕သြားျပဳလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းျပဳ၏။231

ထုိအခါ ငါသည္ တစ္ေယာက္တည္း ၾကံစည္၏၊ လင္သားတို႔သည္ စြန္႔ပစ္ အပ္သည္ျဖစ္၍ အရြယ္လည္းႀကီးလ်က္ အထီးက်န္ေသာ ငါ့အား အသက္ရွင္ ျခင္းျဖင့္ အက်ဳိး မရွိသည္ ျဖစ္၏။232

အၾကင္သာသနာေတာ္သို႔ ငါ၏ လင္သည္ ေရာက္၏၊ ထိုသာသနာေတာ္သို႔ ငါသည္လည္း သြားအံ့ဟု ဤသို႔ ငါသည္ ၾကံစည္ၿပီးလွ်င္ ရဟန္းမိန္းမေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏။233

ထိုအခါ ရဟန္းမတို႔သည္ ငါ့ကို တစ္ေယာက္တည္း ရဟန္းမေက်ာင္း၌ ေရကို ပူေစေလာ့ (ေရေႏြးက်ဳိေလာ့)ဟု ဤသို႔ ခ်န္ထားခဲ့၍ အဆံုးအမခံယူရာသို႔ သြားကုန္၏။234

ထုိအခါ ငါသည္ ေရကို ေဆာင္ယူ၍ အိုး၌ သြန္းေလာင္းလ်က္ ခံုေလာက္၌ တည္ထားၿပီးလွ်င္ ထုိင္ေနခဲ့၏၊ ထိုအခါ ငါသည္ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၏။235

ခႏၶာ၌ မျမဲေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အတၱမဟုတ္ေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ႈျမင္၍ အာသေဝါအားလံုးကို ကုန္ခန္း ေစလ်က္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္၏။236

ထိုအခါ ရဟန္းမတို႔သည္ ျပန္လာ၍ ေရေႏြးကုိ ေမးကုန္၏၊ ေတေဇာဓာတ္ကုိ အဓိ႒ာန္၍ ေရကို ျမန္စြာ ပူေႏြးေစခဲ့၏။237

ထိုရဟန္းမတို႔သည္ အံ့ၾသကုန္၍ ဘုရားျမတ္အား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိစကားကုိ ၾကားရေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ေတာ္မူ၍ ဤဂါထာကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-238

အၾကင္သူသည္ ပ်င္းရိယုတ္ေလ်ာ့ေသာ လုံ႔လရွိလ်က္ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္ရွင္၏၊ ထုိသူထက္ ဝီရိယကို ျမဲျမံစြာ အားထုတ္သူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ျခင္းသည္ ျမတ္၏ (ဟု ဤဂါထာကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏)။239

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ငါ၏ ေကာင္းေသာအက်င့္၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ငါ့အား ထက္သန္ေသာ လုံ႔လဝီရိယ ရွိသူတို႔ထက္ ျမတ္၏ဟု မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။240

ငါသည္ ကိေလသာတို႔ကို ႐ႈိ႕ၿမႇဳိက္ ေလာင္ကြၽမ္းေစအပ္ကုန္ၿပီ။ပ။ အာသဝမရွိဘဲ ေနရ၏။241

ငါ၏ လာျခင္းကား ေကာင္းေသာလာျခင္း စင္စစ္ ျဖစ္ေပ၏။ပ။ အဆံုးအမေတာ္ကို လုိက္နာ က်င့္သံုးအပ္ပါၿပီ။242

ေလးပါးေသာ ပဋိသမၻိဒါတို႔ကို လည္းေကာင္း။ပ။ အဆံုးအမေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္ သံုးၿပီးပါ ၿပီ။243


ဤသို႔လွ်င္ ေသာဏာရဟန္းမသည္ ဤဂါထာတို႔ကို မိန္႔ဆိုခဲ့၏။ ။

၆ - ေသာဏာေထရီအပဒါန္၊ ကု႑လေကသီ၀ဂ္၊ ေထရီအပဒါန္ပါဠိေတာ္။

ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ၊ အပႆံ ဓမၼမုတၱမံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ ဓမၼမုတၱမံ။

ေသာေန= ခ်စ္သမီး ေသာဏာ။
ေယာ စ= အမွတ္မထင္ အၾကင္သူသည္ကား။
ဥတၱမံ ဓမၼံ= သခ်ၤာကိုးရပ္ ေလာကုတၱရာ တရားေတာ္ျမတ္ကို။
အပႆံ(အပႆံေတာ)= မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္ မေတြ႕ျမင္ရပဲ။
ဝႆသတံ= အႏွစ္တစ္ရာ ရွည္ျမင့္ၾကာေအာင္။
ဇိေဝ(ဇီေဝယ်)= အသက္ရွည္ရွည္ တည္ေနရာ၏။
တႆ= ထိုသူ၏။
ဇီဝေတာ= အႏွစ္တစ္ရာ ရွည္ျမင့္ၾကာ ေအာင္ ခႏၶာဆက္စဥ္ အသက္ရွင္၍ ေနရျခင္းထက္။
ဥတၱမံ ဓမၼံ= သခ်ၤာ ကိုးရပ္ ေလာကုတၱရာ တရားေတာ္ျမတ္ကို။
ပႆေတာ= မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ရေသာသူ၏။
ဧကာဟံ= ကာလမၾကာ တစ္ရက္တာမွ်။
ဇီဝိတံ= ခႏၶာဆက္စဥ္ အသက္ရွင္၍ ေနရျခင္းသည္။
ေသေယ်ာ= အထူးသျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ ျမတ္လွေပေတာ့သတည္း။

မဟာဗုဒၶဝင္ (ဆ႒မတြဲ၊ စာ၊ ၁ဝ၁)

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။