ရဟန္းသည္ ကုိယ္တုိင္ပင္ မိမိကုိယ္ကုိ ဤသို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္...

အႏုမာနသုတ္

ရဟန္းသည္ ကုိယ္တုိင္ပင္ မိမိကုိယ္ကုိ ဤသို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္...

''အလုိဆုိး ရွိေသာ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အလုိဆုိး ရွိျငားအံ့၊ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အလုိဆုိး ရွိသူ မျဖစ္အံ့၊ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္သူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ တတ္ေသာ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ျငားအံ့၊ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ တတ္သူ မျဖစ္အံ့၊ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် တတ္သူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''အမ်က္ ထြက္တတ္ေသာ အမ်က္ အလႊမ္းမုိးခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အမ်က္ထြက္ ျငားအံ့၊ အမ်က္ အလႊမ္းမုိး ခံရျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အမ်က္ထြက္သူ မျဖစ္အံ့၊ အမ်က္ အလႊမ္းမုိး ခံရသူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''အမ်က္ ထြက္တတ္ေသာ အမ်က္ ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရန္ၿငိဳး ဖြဲ႕တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အမ်က္ထြက္ ျငားအံ့၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရန္ၿငိဳး ဖြဲ႕ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အမ်က္ ထြက္သူ မျဖစ္အံ့၊ အမ်က္ ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရန္ၿငိဳးဖြဲသူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''အမ်က္ ထြက္တတ္ေသာ အမ်က္ ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစြဲႀကီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အမ်က္ထြက္ ျငားအံ့၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစြဲႀကီး ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အမ်က္ထြက္သူ မျဖစ္အံ့၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ အစြဲႀကီးသူ မျဖစ္အံ့'' ဟု ဤသို႔ စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''အမ်က္ ထြက္တတ္ေသာ အမ်က္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိတတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အမ်က္ထြက္ ျငားအံ့၊ အမ်က္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ စကားကုိ ျမြက္ဆုိျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အမ်က္ ထြက္သူ မျဖစ္အံ့၊ အမ်က္ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ စကားကုိ မျမြက္ဆုိအံ့'' ဟု ဤသို႔ စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ မျပဳအံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ ႀကိမ္းေမာင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ ႀကိမ္းေမာင္းအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ မႀကိမ္းေမာင္းအံ့'' ဟု ဤသို႔ စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ အျပစ္ ျပန္တင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ အျပစ္ ျပန္တင္ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ ေစာဒကကုိ အျပစ္ ျပန္မတင္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ စကား တစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကား တစ္မ်ိဳးကုိ ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ၊ စကားကုိ အပသို႔ လႊဲဖယ္ေသာ၊ အမ်က္ ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆုိးျခင္းကုိ ထင္ရွား ျပဳတတ္ေသာ ဤပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ စကား တစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကုိ ဖံုးလႊမ္း ျငားအံ့၊ စကားကုိ အပသို႔ လႊဲဖယ္ ျငားအံ့၊ အမ်က္ ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆုိးျခင္းကုိ ထင္ရွား ျပဳျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။

ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ စကား တစ္မ်ိဳးျဖင့္ စကားတစ္မ်ိဳးကုိ မဖံုးလႊမ္းအံ့၊ စကားကုိ အပသို႔ မလႊဲဖယ္အံ့၊ အမ်က္ ထြက္ျခင္း ျပစ္မွားျခင္း စိတ္ဆုိးျခင္းကုိ ထင္ရွား မျပဳအံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၴဳပၸတၱိကုိ ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆုိႏုိင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၴဳပၸတၱိတို႔ကုိ ေျပလည္ေအာင္ မေျဖဆုိ ႏုိင္ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ေစာဒကက ေစာဒနာေသာ္ မိမိ၏ ျဖစ္စဥ္ အတၴဳပၸတၱိကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖဆုိအံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ တတ္ေသာ ဂုဏ္ၿပိဳင္ တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ ျငားအံ့၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္သူ မျဖစ္အံ့၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္သူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''မနာလုိ တတ္ေသာ ဝန္တုိ တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း မနာလုိ ျငားအံ့၊ ဝန္တုိ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ နာလုိသူ ျဖစ္အံ့၊ ဝန္မတုိသူ ျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''စဥ္းလဲ တတ္ေသာ လွည့္ပတ္ တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါမခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း စဥ္းလ ဲျငားအံ့၊ လွည့္ပတ္ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ မစဥ္းလဲသူ ျဖစ္အံ့၊ မလွည့္ပတ္သူ ျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''ခက္ထန္ေသာ အလြန္ ေမာက္မာေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း ခက္ထန္ျငားအံ့၊ အလြန္ ေမာက္မာ ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ မခက္ထန္သူ ျဖစ္အံ့၊ အလြန္ မေမာက္မာသူ ျဖစ္အံ႔'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

''မိမိအယူကုိ စြဲလမ္းတတ္ေသာ ျမဲၿမံစြာ ယူတတ္ေသာ မစြန္႔လႊတ္ ႏုိင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း မိမိအယူကုိ စြဲလမ္း ျငားအံ့၊ ျမဲၿမံစြာ ယူျငားအံ့၊ မစြန္႔လႊတ္ ႏုိင္ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ မိမိအယူကုိ မစြဲလမ္းသူ ျမဲၿမံစြာ မယူသူ စြန္႔လႊတ္ႏုိင္သူ ျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။ 183


၅ - အႏုမာနသုတ္ - မွ၊ သီဟနာဒ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။