အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္ကာမဘူသည္ မစၧိကာသ႑အရပ္ ေဝွးပင္ေတာ၌ သီတင္းသံုး ေန၏၊ ထုိအခါ စိတၱသူၾကြယ္သည္ အသွ်င္ကာမဘူထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္ကာမဘူကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ စိတၱသူၾကြယ္္အား အသွ်င္ကာမဘူသည္
''သူၾကြယ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္-
'အျပစ္ကင္းေသာ အစိတ္အပုိင္းရွိေသာ ျဖဴေသာ အမုိးရွိေသာ တစ္ခုေသာ အကန္႔ရွိေသာ ရထားသည္ လည္၏၊ ဆင္းရဲျခင္း ကင္းလ်က္ အယဥ္ကုိ ျဖတ္ၿပီးလွ်င္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ မရွိမူ၍ လာေနသူကုိ ႐ႈေလာ့' ဟု ဤဂါထာကုိ ေဟာေတာ္မူ၏။
သူၾကြယ္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ ဤစကား၏ အနက္ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ အဘယ္သို႔ မွတ္သင့္ပါ သနည္း'' ဟု မိန္႔၏၊ အသွ်င္ဘုရား ဤစကားကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ပါသေလာ၊ သူၾကြယ္ေဟာအပ္သည္ မွန္၏၊ အသွ်င္ဘုရား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထုိစကား၏ အနက္ကုိ ဆင္ျခင္ရန္ တစ္ခဏမွ် ဆုိင္းငံ့ပါေလာ့၊ ထုိအခါ စိတၱသူၾကြယ္္သည္ တစ္ခဏမွ် ဆိတ္ဆိတ္ ေန၍ အသွ်င္ကာမဘူအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏-
အသွ်င္ဘုရား ''အျပစ္ကင္းေသာ အစိတ္အပုိင္း'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ သီလတို႔၏ အမည္ပါတည္း။ အသွ်င္ဘုရား ''ျဖဴေသာ အမုိး'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း အရဟတၱဖုိလ္၏ အမည္ပါတည္း။ အသွ်င္ဘုရား ''တစ္ခုေသာ အကန္႔'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ သတိ၏ အမည္ပါတည္း။ အသွ်င္ဘုရား ''လည္၏'' ဟူေသာ ဤအမည္ သည္ ေရွ႕သို႔ တက္ျခင္း ေနာက္သို႔ ဆုတ္ျခင္း၏ အမည္ပါတည္း။ အသွ်င္ဘုရား ''ရထား'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ မိဘတို႔၏ သုက္ေသြးကုိ မွီ၍ ျဖစ္ေသာ ထမင္း မုေယာမုန္႔တို႔ျဖင့္ ႀကီးပါြးရေသာ မျမဲျခင္း လိမ္းက်ံေပးရျခင္း ႏွိပ္နယ္ ေပးရျခင္း ၿပိဳကြဲပ်က္စီးျခင္း သေဘာရွိေသာ မဟာဘုတ္ေလးပါးကုိ မွီေသာ ဤခႏၶာကုိယ္၏ အမည္ပါတည္း။
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မွဳ 'ရာဂ'သည္ ဆင္းရဲတည္း၊ အမ်က္ထြက္မွဳ 'ေဒါသ' သည္ ဆင္းရဲတည္း၊ ေတြေဝမွဳ 'ေမာဟ' သည္ ဆင္းရဲတည္း။ ထုိဆင္းရဲတို႔သည္ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကုိ အၾကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကုိ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ''ဆင္းရဲျခင္း မရွိသူ'' ဟု ဆုိအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား ''လာေနသူ'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ရဟႏၲာ၏ အမည္ပါတည္း။ အသွ်င္ဘုရား ''အယဥ္'' ဟူေသာ ဤအမည္သည္ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ' ၏ အမည္ပါတည္း။ ထုိတပ္မက္မႈ 'တဏွာ' သည္ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကုိ အၾကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကုိ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္းသေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ''အယဥ္ကုိ ျဖတ္ၿပီးသူ'' ဟု ဆုိအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မႈ 'ရာဂ' သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ' သည္
အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း၊ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း၊ ထုိအေႏွာင္အဖြဲ႕ တို႔သည္ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကုိ အၾကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကုိ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ''အယဥ္ကုိ ျဖတ္ၿပီးသူ'' ဟု ဆုိအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား စြဲမက္မႈ 'ရာဂ' သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ' သည္
အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း၊ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ' သည္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တည္း။ ထုိအေႏွာင္အဖြဲ႕ တို႔သည္ အာသေဝါကုန္ၿပီး ျဖစ္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ပယ္အပ္ကုန္ၿပီ၊ အျမစ္ရင္းကုိ အၾကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးကုန္ၿပီ၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကုိ ျပဳၿပီးကုန္ၿပီ၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ျခင္း သေဘာ မရွိကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာသေဝါကုန္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ကုိ ''အေႏွာင္အဖြဲ႕ မရွိသူ'' ဟု ဆုိအပ္၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္-
''အျပစ္ကင္းေသာ အစိတ္အပုိင္းရွိေသာ ျဖဴေသာ အမုိးရွိေသာ တစ္ခုေသာ အကန္႔ရွိေသာ ရထားသည္ လည္၏၊ ဆင္းရဲျခင္း ကင္းလ်က္ အယဥ္ကုိ ျဖတ္ၿပီးလွ်င္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ မရွိမူ၍ လာေနသူကုိ ႐ႈေလာ့'' ဟူေသာ ယင္းစကားကုိ ေဟာေတာ္မူအပ္ပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ေဟာအပ္ေသာ ဤစကား၏ အနက္ကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ ဤသို႔ သိပါ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။ သူၾကြယ္ နက္နဲေသာ ဘုရားစကားေတာ္၌ ပညာမ်က္စိကုိ ေဆာင္ႏိုင္ေပရကား သင့္အား အရေတာ္ေပစြ တကား၊ ေကာင္းစြာ ရအပ္ေပစြတကားဟု မိန္႔ဆုိ၏။ 347
၅ - ပဌမ ကာမဘူသုတ္၊ စိတၱသံယုတ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment