သမထကမၼ႒ာန္း ၄၀-

သမထ ကမၼ႒ာန္း ၄၀

ကမၼ႒ာန္းဟူသည္ သမထဘာ၀နာကံ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကံ ႏွစ္ပါးတို႔၏ ျဖစ္ရာျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကသိုဏ္း ပညတ္စေသာ ေတဘုမၼက သခၤါရ တရားတို႔ကို ေခၚဆိုပါသည္။
သမထ (စိတ္တည္ျငိမ္မႈ)ကို ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ရန္ အလို႔ငွာ ကမၼ႒ာန္း (စိတ္အာ႐ံုစူးစိုက္ရာ ဌာနမ်ား) ေလးဆယ္အနက္ တစ္ပါးပါးကို စူးစိုက္ အားထုတ္ရေပသည္။

ကသိုဏ္း-----------၁၀-ပါး။
အသုဘ------------၁၀-ပါး။
အႏုႆတိ---------၁၀-ပါး။
ျဗဟၼ၀ိဟာရ----------၄-ပါး။
သညာ---------------၁-ပါး။
စတုဓာတု၀၀တၳာန္---၁-ပါး။
အာ႐ုပၸ---------------၄-ပါး။
စုစုေပါင္း-----------၄၀-ျဖစ္ပါသည္။

ကသိုဏ္း ၁၀-ပါးမွာ-

၁။ ပထ၀ီကသိဏ၊ ေျမ ကသိုဏ္း။
၂။ အာေပါကသိဏ၊ ေရ ကသိုဏ္း။
၃။ ေတေဇာကသိဏ၊ မီး ကသိုဏ္း။
၄။ ၀ါေယာကသိဏ၊ ေလ ကသိုဏ္း။
၅။ နီလကသိဏ၊ အညိဳေရာင္ ကသိုဏ္း။
၆။ ပီတကသိဏ၊ အ၀ါေရာင္ ကသုိဏ္း။
၇။ ေလာဟိတကသိဏ၊ အနီေရာင္ ကသိုဏ္း။
၈။ ၾသဒါတကသိဏ၊ အျဖဴေရာင္ ကသိုဏ္း။
၉။ အာကာသကသိဏ၊ ေကာင္းကင္ ကသိုဏ္း။
၁၀။ အာေလာကကသိဏ၊ အလင္းေရာင္ ကသိုဏ္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။

အသုဘ ၁၀-ပါးမွာ-

၁။ ဥဒၶဳမာတက၊ ဖူးဖူးေရာင္ေသာ သူေသေကာင္။
၂။ ၀ိနီလက၊ အညိဳ အနီစသည္ ေရာယွက္လ်က္ အေရာင္ အဆင္းပ်က္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၃။ ၀ိပုဗၺက၊ ပုပ္ရိၿပီး ေသြးျပည္တို႔ျဖင့္ ကြဲအက္ ယိုက်ေနေသာ သူေသေကာင္။
၄။ ၀ိစၧိဒၵက၊ အေရျပားမ်ား အပိုင္းပိုင္း ကြဲအက္ေနေသာ သူေသေကာင္။
၅။ ၀ိကၡာယိတက၊ ေခြး က်ီး လင္းတ စသည္တို႔ ထိုးဆြ ကိုက္ခဲ၍ မြမြႀကဲေနေသာ သူေသေကာင္။
၆။ ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခတျခား လက္တျခား ေခါင္း ကိုယ္စသည္တို႔ကို ကစဥ့္ကလ်ား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၇။ ဟတ၀ိကၡိတၱက၊ ေျခ လက္ ကိုယ္ ေခါင္းစသည္ကို တျခားစီ ျဖတ္လ်က္ ဓားရာျခင္းယွက္ေနေအာင္ မႊန္း၍ တကြဲတျခား ပစ္လႊင့္ထားအပ္ေသာ သူေသေကာင္။
၈။ ေလာဟိတက၊ ထိုမွဤမွ ေသြးယိုထြက္၍ အႏွံ႔အျပား ေသြးလိမ္းက်ံေနေသာ သူေသေကာင္။
၉။ ပုဠဳ၀က၊ ပိုးေလာက္မ်ား က်ိက်ိတက္ ျပည့္ေန ေသာ သူေသေကာင္။
၁၀။ အ႒ိက၊ အ႐ိုးစုသာႂကြင္းက်န္ေသာ သူေသေကာင္တို႔ျဖစ္ပါသည္။

အႏုႆတိ ၁၀-ပါးမွာ-

၁။ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ အရဟံ အစရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၂။ ဓမၼာႏုႆတိ၊ သြာကၡာတတာ အစရွိေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၃။ သံဃာႏုႆတိ၊ သုပၸဋိပႏၷ အစရွိေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၄။ သီလာႏုႆတိ၊ မိမိ၏ သီလဂုဏ္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၅။ စာဂါႏုႆတိ၊ မိမိျပဳခဲ့ဘူးသည့္ ဒါန အစုစုကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၆။ ေဒ၀တာႏုႆတိ၊ သဒၶါ အစရွိေသာဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ နတ္ျဖစ္ေလကုန္သည္ ငါလည္း သဒၶါအစရွိေသာ ဂုဏ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၏ဟု နတ္တို႔ကို သက္ေသထား၍ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၇။ ဥပသမာႏုႆတိ၊ နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၈။ မရဏာႏုႆတိ၊ ေသျခင္းကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၉။ ကာယဂတာသတိ၊ ဆံပင္ အေမႊး လက္သည္း ေျခသည္း စသည့္ ၃၂-ပါးေသာ ေကာ႒ာသကို အဖန္ တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္း။
၁၀။ အာနာပါနႆတိ၊ ႏွာေခါင္းမွ ထြက္သက္၀င္သက္ကို အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။

ျဗဟၼ၀ိဟာရ ၄-ပါးမွာ-

၁။ ေမတၱာ၊ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ သတၱ၀ါပညတ္အေပၚ ပြားမ်ား စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ က႐ုဏာ၊ သနားၾကင္နာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၃။ မုဒိတာ၊ သူတစ္ပါးတို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၌ ၀မ္းေျမာက္ေသာစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ (၀ါ) သတၱ၀ါ တို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ဥေပကၡာ၊ မုန္းျခင္း ခ်စ္ျခင္း မထားေသာစိတ္ျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ ပြားမ်ားစူးစိုက္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။

သညာ ၁-ပါးမွာ-

၁။ အာဟာေရ ပဋိကူလသညာ၊ စားေသာက္ေသာ အာဟာရတို႔အေပၚ စက္ဆုတ္ဖြယ္အေန ထင္ျမင္လာေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။

စတုဓာတု၀၀တၳာန္ ၁-ပါးမွာ-

၁။ စတုဓာတု၀၀တၳာန၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ေရ ေျမ ေလ မီး စေသာ မဟာဘုတ္ႀကီးေလးပါးအေန ထင္ျမင္ေအာင္ စူးစိုက္႐ႈပြားျခင္း ျဖစ္သည္။

အာ႐ုပၸ ၄-ပါးမွာ-

၁။ အာကာသာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ ေကာင္းကင္ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၂။ ၀ိညာနဥၥာယတန၊ အစအဆံုးမရွိ အနႏၲ၀ိညာဏ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၃။ အာကိဥၥညာယတန၊ ဘာမွ်မရွိျခင္းသေဘာ နတၳိ သေဘာ ပညတ္ကို စူးစိုက္ျခင္း။
၄။ ေန၀သညာနာသညာယတန၊ သညာရွိသည္လည္း မဟုတ္ မရွိသည္လည္း မဟုတ္ေသာ ပညတ္၌ စူးစိုက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

သမထကမၼ႒ာန္း ၄၀-ျပီး၏။