အိမ္ေဟာင္းေတာ့ ဟို႐ိုင္သည္႐ိုင္၊ မခိုင္လို႔ ၿပိဳလုနီး။
ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာ၊ အမိုးအကာလံုပါဘူး။
ၾကမ္းခင္းမွာ ဖ႐ိုဖရဲႏွင့္ ေပါက္ၿပဲပ်က္စီး။
သည္႐ုပ္ခႏၶာ အိမ္ေဟာင္းႏွင့္တူပါဘိ ဇရာဖိစီး။
မ်က္စိမြဲကာ နားလည္းၾကားပါဘူး။
ဟိုကနာ သည္ကကိုက္လို႔ ေသဖို႔ရက္နီး။
ဆင္စြယ္ေမာင္ေသာင္း။
No comments:
Post a Comment