Monday, April 14, 2008
ပိုးဖလံမ်ဳိး မီးကိုတိုး-
ဥပါတိဓာ၀ႏၲိသုတ္-
အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္
သာ၀တၳိျပည္ အနာထပိဏ္ သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ေမွာင္မိုက္ေသာ ညဥ့္အခါ
ဆီမီးတို႔ကို ညႇိထြန္းထားရာ လြင္တီးေခါင္၌ ထုိင္ေနေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ မ်ားစြာေသာ ပိုးဖလံတို႔သည္
ထုိဆီမီးတို႔၌ တုိး၀င္ရစ္၀ဲကာ က်ေရာက္ကုန္လ်က္
ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ ၏။ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏။
ဆင္းရဲပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိဆီမီးတို႔၌ တုိး၀င္ ရစ္၀ဲကာ က်ေရာက္ကုန္လ်က္
ဆင္းရဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္း ဆင္းရဲပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ
ထုိပိုးဖလံ မ်ားစြာတို႔ကို ျမင္ေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ဤအေၾကာင္းအရာကို သိေတာ္မူ၍ ထုိသိေသာ အခ်ိန္၌
အခ်ဳိ႕ေသာ သမဏျဗာဟၼဏတို႔သည္ သီလ သမာဓိ ပညာစေသာ
အႏွစ္သာရသို႔ မေရာက္ၾကဘဲ လြန္၍ ေျပးကုန္၏။
တဏွာ ဒိ႒ိဟူေသာ အသစ္ အသစ္ျဖစ္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကို ပြါးေစကုန္၏။
ျမင္ရေသာ အရာ ၾကားရေသာ အရာတို႔ကို ဤသို႔ မွန္၏ဟု
အမွား ႏွလံုးသြင္းကုန္လ်က္ ပိုးဖလံတို႔သည္ ဆီမီးသို႔ က်ကုန္သကဲ့သို႔
ရာဂစေသာ တစ္ဆယ့္တစ္ပါးေသာ မီးက်ီးတို႔ျဖင့္
ရဲရဲၿငိေသာ ဘ၀သံုးပါးဟူေသာ မီးက်ီးတြင္း၌ က်ေရာက္ရကုန္၏ဟု
ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။
ဥပါတိဓာ၀ႏၲိသုတ္၊ ဇစၥႏၵ၀ဂ္၊ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
Labels:
ခုဒၵကနိကာယ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment