အနဂၤဏသုတ္ မွ... (ကိေလသာကင္းေသာ၊ အျပစ္မရွိေသာ)
အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလာန္သည္ အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိဤသို႔ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏ -
''ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း။ 58
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္ လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာအညစ္အေၾကးရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤ သေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရဲ ာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ ေအာင္လည္း သုတ္သင္ ၾကကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလတၱံ႕၊ အားထုတ္ လတၱံ႕၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္ သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး သြင္းျခင္း ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိးဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ'ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္ အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟုေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံးသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ'သည္ လမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း သုတ္သင္ကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏။
ငါ့သွ်င္ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိ ရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 59
၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလာန္သည္ အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိဤသို႔ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏ -
''ငါ့သွ်င္ သာရိပုၾတာ ဤကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ကား အဘယ္ပါနည္း။ 58
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္ လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္ အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ေလာဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာအညစ္အေၾကးရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာစိတ္ ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္၊ အားထုတ္လိမ့္မည္၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္း လိမ့္မည္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤ သေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမား အိမ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမဴမႈန္႔ အညစ္အေၾကးျဖင့္ ေျမႇးယွက္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခ့ဲရဲ ာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ ေအာင္လည္း သုတ္သင္ ၾကကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာအတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိလ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိ၏'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ထုိကိေလသာ အညစ္အေၾကးကုိ ပယ္ရန္ အလုိဆႏၵကုိ ျဖစ္ေစလတၱံ႕၊ အားထုတ္ လတၱံ႕၊ လုံ႕လစြမ္းကုိ ႀကိဳးပမ္းလတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္ သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး သြင္းျခင္း ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိးဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ'ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္ အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း မသုံးေဆာင္ ကုန္ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း မသုတ္သင္ ကုန္ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ ထားကုန္ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ ညစ္ေပကာ အညစ္အေၾကး တက္ရာသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟုေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ မသိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံးသြင္း လတၱံ႕၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံးသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီး လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' ရွိသူ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' ရွိသူ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' ရွိသူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ႏွင့္တကြ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ရွိသူ ျဖစ္လ်က္ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္' ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ'သည္ လမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ဥပမာေသာ္ကား ေစ်းမွျဖစ္ေစ၊ ပန္းတဥ္းသမားအိမ္မွ ျဖစ္ေစ၊ စင္ၾကယ္ ျဖဴေဖြးေသာ ေၾကးခြက္ကုိ ေဆာင္ယူခဲ့ရာ၏၊ ထုိေၾကးခြက္ကုိ ပုိင္ရွင္တို႔သည္ သုံးလည္း သုံးေဆာင္ကုန္ ျငားအံ့၊ စင္ၾကယ္ေအာင္လည္း သုတ္သင္ကုန္ ျငားအံ့၊ ျမဴမႈန္႔ ရွိရာ၌လည္း ထုိေၾကးခြက္ကုိ မထားကုန္ ျငားအံ့၊ ငါ့သွ်င္ ထုိေၾကးခြက္သည္ ေနာင္အခါ၌ သာလြန္ စင္ၾကယ္ကာ ျဖဴေဖြးရာသည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ငါ့သွ်င္ မွန္ပါေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ ဤဥပမာ အတူပင္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ''ငါ၏ စိတ္သႏၲာန္၌ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိ'' ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ သိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံ 'သုဘနိမိတ္'ကုိ ႏွလုံး သြင္းလိမ့္မည္မဟုတ္၊ တင့္တယ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ႏွလုံး မသြင္းျခင္းေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ကုိ္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' သည္ လႊမ္းမုိး ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္သည္ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ' မရွိဘဲ ၾကမ္းတမ္း ျပစ္မွားျခင္း 'ေဒါသ' မရွိဘဲ ေတြေဝျခင္း 'ေမာဟ' မရွိဘဲ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိဘဲ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္မရွိဘဲ ေသလြန္ရ လတၱံ႕၊ ထုိပုဂၢိဳလ္အား ဤသေဘာသာ ဧကန္ ျဖစ္ရမည္။
ငါ့သွ်င္ ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏။
ငါ့သွ်င္ေမာဂၢလာန္ ဤသည္လွ်င္ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး မရွိၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ တစ္မ်ဳိးကုိ ယုတ္ညံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိရ၍ တစ္မ်ဳိးကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆုိ ရျခင္း၏ အေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 59
၅ - အနဂၤဏသုတ္၊ မွ၊ မူလပရိယာယ၀ဂ္၊ မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment