ဒုတိယ ဥပ႒ာကသုတ္၊ (အလုပ္အေကြ်း)
ရဟန္းတုိ႔ ...
တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ မထုိက္တန္။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ ေဆးကုိ စီရင္ရန္ မစြမ္းႏုိင္။
၂။ (အနာေရာဂါအား) ေလ်ာက္ပတ္သည္ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ မသိတတ္၊ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဆက္ကပ္၏၊ ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဖယ္ထား၏။
၃။ (သကၤန္းစသည့္) အာမိသ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူနာကုိ ျပဳစု၏၊ ေမတၱာစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ မျပဳစု။
၄။ က်င္ႀကီးကုိ လည္းေကာင္း၊ က်င္ငယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အန္ဖတ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ တံေထြးကုိ လည္းေကာင္း ထုတ္ေဆာင္ရန္ စက္ဆုပ္ ရြံရွာ၏။
၅။ အခါကာလ အားေလ်ာ္စြာ သူနာကုိ တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကုိ) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကုိ) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစျခင္းငွါ မစြမ္းႏုိင္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ မထုိက္တန္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ ထုိက္တန္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ ေဆးကုိ စီရင္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏။
၂။ (အနာေရာဂါအား) ေလ်ာက္ပတ္သည္ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ သိတတ္၏၊ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဖယ္ထား၏။ ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဆက္ကပ္၏။
၃။ (သကၤန္းစသည့္) အာမိသ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူနာကုိ ျပဳစုသည္ မဟုတ္၊ ေမတၱာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ျပဳစု၏။
၄။ က်င္ႀကီးကုိ လည္းေကာင္း၊ က်င္ငယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အန္ဖတ္ကုိ လည္း ေကာင္း၊ တံေထြးကုိ လည္းေကာင္း ထုတ္ေဆာင္ရန္ စက္ဆုပ္ ရြံရွာေလ့ မရွိ။
၅။ အခါကာလ အားေလ်ာ္စြာ သူနာကုိ တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကုိ) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကုိ) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစျခင္းငွါ စြမ္းႏုိင္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ ထုိက္တန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၄။ ဒုတိယ ဥပ႒ာကသုတ္၊ ဂိလာန၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ မထုိက္တန္။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ ေဆးကုိ စီရင္ရန္ မစြမ္းႏုိင္။
၂။ (အနာေရာဂါအား) ေလ်ာက္ပတ္သည္ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ မသိတတ္၊ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဆက္ကပ္၏၊ ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဖယ္ထား၏။
၃။ (သကၤန္းစသည့္) အာမိသ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူနာကုိ ျပဳစု၏၊ ေမတၱာစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ မျပဳစု။
၄။ က်င္ႀကီးကုိ လည္းေကာင္း၊ က်င္ငယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အန္ဖတ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ တံေထြးကုိ လည္းေကာင္း ထုတ္ေဆာင္ရန္ စက္ဆုပ္ ရြံရွာ၏။
၅။ အခါကာလ အားေလ်ာ္စြာ သူနာကုိ တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကုိ) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကုိ) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစျခင္းငွါ မစြမ္းႏုိင္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ မထုိက္တန္။
ရဟန္းတုိ႔ ...
တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ ထုိက္တန္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ ေဆးကုိ စီရင္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏။
၂။ (အနာေရာဂါအား) ေလ်ာက္ပတ္သည္ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ သိတတ္၏၊ မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဖယ္ထား၏။ ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ဆက္ကပ္၏။
၃။ (သကၤန္းစသည့္) အာမိသ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူနာကုိ ျပဳစုသည္ မဟုတ္၊ ေမတၱာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ျပဳစု၏။
၄။ က်င္ႀကီးကုိ လည္းေကာင္း၊ က်င္ငယ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အန္ဖတ္ကုိ လည္း ေကာင္း၊ တံေထြးကုိ လည္းေကာင္း ထုတ္ေဆာင္ရန္ စက္ဆုပ္ ရြံရွာေလ့ မရွိ။
၅။ အခါကာလ အားေလ်ာ္စြာ သူနာကုိ တရားစကားျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြါးကုိ) သိျမင္ေစလ်က္ (တရားကုိ) ေဆာက္တည္ေစကာ (တရားက်င့္သံုးရန္) ထက္သန္ ရႊင္လန္းေစျခင္းငွါ စြမ္းႏုိင္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာျပဳသည္ သူနာကုိ ျပဳစုရန္ ထုိက္တန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၄။ ဒုတိယ ဥပ႒ာကသုတ္၊ ဂိလာန၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
