ပဌမ ဥပ႒ာကသုတ္၊ (အလုပ္အေကြ်း)
ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရခက္သူ ျဖစ္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ အနာေရာဂါအား မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ၏။
၂။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ မသိတတ္။
၃။ ေဆးကုိ မွီ၀ဲျခင္းမရွိ။
၄။ အက်ဳိးကုိ လုိလားေသာ သူနာျပဳအား ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ တုိးသည္ကုိ {တုိး၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆုတ္သည္ကုိ {ဆုတ္၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ တန္႔သည္ကုိ {တန္႔၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း အနာေရာဂါကုိ ထင္စြာ မျပဳတတ္။
၅။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပင္းထန္ ၾကမ္းၾကဳတ္ စပ္ရွား က်င္နာ မသာယာဖြယ္ မႏွစ္ သက္ဖြယ္ ျဖစ္၍ အသက္ ေသေလာက္သည့္ ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ ေ၀ဒနာ တုိ႔ကုိ သည္းမခံႏုိင္ေသာ သေဘာရွိ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရခက္သူ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရလြယ္သူ ျဖစ္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ၏။
၂။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိ၏။
၃။ ေဆးကုိ မွီ၀ဲျခင္းရွိ၏။
၄။ အက်ဳိးကုိ လုိလားေသာ သူနာျပဳအား ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ တုိးသည္ကုိ {တုိး၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆုတ္သည္ကုိ {ဆုတ္၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ တန္႔သည္ကုိ {တန္႔၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း အနာေရာဂါကုိ ထင္စြာ ျပဳတတ္၏။
၅။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပင္းထန္ ၾကမ္းၾကဳတ္ စပ္ရွား က်င္နာ မသာယာဖြယ္ မႏွစ္ သက္ဖြယ္ ျဖစ္၍ အသက္ ေသေလာက္သည့္ ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ ေ၀ဒနာ တုိ႔ကုိ သည္းခံႏုိင္ေသာ သေဘာရွိ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤ တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရလြယ္သူ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၃ - ပဌမ ဥပ႒ာကသုတ္၊ ဂိလာန၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရခက္သူ ျဖစ္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ အနာေရာဂါအား မေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ၏။
၂။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ မသိတတ္။
၃။ ေဆးကုိ မွီ၀ဲျခင္းမရွိ။
၄။ အက်ဳိးကုိ လုိလားေသာ သူနာျပဳအား ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ တုိးသည္ကုိ {တုိး၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆုတ္သည္ကုိ {ဆုတ္၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ တန္႔သည္ကုိ {တန္႔၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း အနာေရာဂါကုိ ထင္စြာ မျပဳတတ္။
၅။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပင္းထန္ ၾကမ္းၾကဳတ္ စပ္ရွား က်င္နာ မသာယာဖြယ္ မႏွစ္ သက္ဖြယ္ ျဖစ္၍ အသက္ ေသေလာက္သည့္ ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ ေ၀ဒနာ တုိ႔ကုိ သည္းမခံႏုိင္ေသာ သေဘာရွိ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရခက္သူ ျဖစ္၏။
ရဟန္းတုိ႔ တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရလြယ္သူ ျဖစ္၏။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ -
၁။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္ကုိ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိ၏။
၂။ အနာေရာဂါအား ေလ်ာက္ပတ္သည္၌ အတုိင္းအရွည္ကုိ သိ၏။
၃။ ေဆးကုိ မွီ၀ဲျခင္းရွိ၏။
၄။ အက်ဳိးကုိ လုိလားေသာ သူနာျပဳအား ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ တုိးသည္ကုိ {တုိး၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ဆုတ္သည္ကုိ {ဆုတ္၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ တန္႔သည္ကုိ {တန္႔၏} ဟူ၍ လည္းေကာင္း အနာေရာဂါကုိ ထင္စြာ ျပဳတတ္၏။
၅။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပင္းထန္ ၾကမ္းၾကဳတ္ စပ္ရွား က်င္နာ မသာယာဖြယ္ မႏွစ္ သက္ဖြယ္ ျဖစ္၍ အသက္ ေသေလာက္သည့္ ကုိယ္၌ ျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲ ေ၀ဒနာ တုိ႔ကုိ သည္းခံႏုိင္ေသာ သေဘာရွိ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤ တရား ငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူနာသည္ ျပဳစုရလြယ္သူ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၃ - ပဌမ ဥပ႒ာကသုတ္၊ ဂိလာန၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
