ေလာကသုတ္-
သာ၀တၳိနိဒါန္း
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းသည္
ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏-
အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္ကုန္ သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ပါကုန္ သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏၊
မင္းႀကီး သံုးပါးကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ကုန္၏။
အဘယ္သံုးပါးတို႔နည္းဟူမူ-
၁...
မင္းႀကီး လုိခ်င္မႈ {ေလာဘ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏၊
၂...
မင္းႀကီး အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏၊
၃...
မင္းႀကီး ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏။
မင္းႀကီး သံုးပါးကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ပ။
လုိခ်င္မႈ {ေလာဘ}သည္ လည္းေကာင္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ}သည္ လည္း ေကာင္း၊ ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ}သည္ လည္းေကာင္း ကုိယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ {အခြံလွ်င္ အႏွစ္ရွိေသာ (၀ါးက်ဴစေသာ) အပင္ကုိ မိမိအသီးသည္ ညႇဥ္းဆဲဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔} မေကာင္းေသာ စိတ္ရွိေသာ ေယာက်္ားကုိ ဖ်က္ဆီး ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၃ - ေလာကသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာ၀တၳိနိဒါန္း
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနၿပီးေသာ ပေသနဒီ ေကာသလမင္းသည္
ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏-
အသွ်င္ဘုရား အဘယ္မွ်ကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္ကုန္ သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ပါကုန္ သနည္း ဟု ေလွ်ာက္၏၊
မင္းႀကီး သံုးပါးကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ကုန္၏။
အဘယ္သံုးပါးတို႔နည္းဟူမူ-
၁...
မင္းႀကီး လုိခ်င္မႈ {ေလာဘ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏၊
၂...
မင္းႀကီး အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏၊
၃...
မင္းႀကီး ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ}တရားသည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္၏။
မင္းႀကီး သံုးပါးကုန္ေသာ တရားတို႔သည္ လူအေပါင္းအား ျဖစ္သည္ရွိေသာ္ အစီးအပြားမဲ့ရန္ ဆင္းရဲရန္ ခ်မ္းသာစြာမေနရရန္ ျဖစ္ကုန္၏ ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ပ။
လုိခ်င္မႈ {ေလာဘ}သည္ လည္းေကာင္း၊ အမ်က္ထြက္မႈ {ေဒါသ}သည္ လည္း ေကာင္း၊ ေတြေ၀မႈ {ေမာဟ}သည္ လည္းေကာင္း ကုိယ္တြင္း၌ ျဖစ္ကုန္သည္ ရွိေသာ္ {အခြံလွ်င္ အႏွစ္ရွိေသာ (၀ါးက်ဴစေသာ) အပင္ကုိ မိမိအသီးသည္ ညႇဥ္းဆဲဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔} မေကာင္းေသာ စိတ္ရွိေသာ ေယာက်္ားကုိ ဖ်က္ဆီး ကုန္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၃ - ေလာကသုတ္၊ တတိယ၀ဂ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
