ေနာင္တဆယ္ပါး တရားကဗ်ာ
ျပည္ဗာရာဏ ၿမိဳ႔မစည္ပင္
ဇနသႏၲ မည္ရဘုရင္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ မိန္႔မွတ္ျပည္တြင္
ေဟာေဖာ္ၾကား ဆယ္ပါးေနာင္တပင္။
ငယ္စဥ္ပညာ မသင္ျခင္း
ငယ္စဥ္ကာလ သိပၸမ်ားစြာ
မသင္မၾကား မွတ္သားမရွာ
စီးပြားေရး၌ ဝန္ေလးေနာင္ခါ
ပူေၾကာင့္ၾက ေနာင္တျဖစ္တတ္စြာ။
“စီးပြားမစုျခင္း”
ကံအားဉာဏ္အား စီးပြားႏုပ်ဳိ
ရွိပါလ်က္သား စီးပြားမသို
မရွာမွီးပဲ သက္ႀကီးရြယ္အို
ေနာင္တႀကီး ပူမီးဆိုက္လို႔ဖို။
“သူတစ္ပါးသားမယား ျပစ္မွားျခင္း”
အရြယ္ရွိတုန္း ရယ္ျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မေပါင္းမေဖၚ
သူ႔မယား၌ ေမွာက္မွားခြၽတ္ေခ်ာ္
စိုးရိမ္ရ ေနာင္တအပူေပၚ။
“သူတစ္ပါးခ်စ္ျခင္း ဖ်က္စီးျခင္း”
သူႏွစ္ဦးတို႔ အထူးခံုမင္
ခ်စ္ခင္ေအးခ်မ္း အကြၽမ္းတဝင္
ကြဲျပားေစေသာ ကုန္းေခ်ာမိလွ်င္
မွားေလစြ ေနာင္တပူဖို႔ျပင္။
“သူတစ္ပါးအသက္ သတ္ျခင္း”
မညႇာရက္စက္ သူ႔သက္ဇီေဝ
မ်က္မာန္ၾကမ္းၾကဳတ္ သတ္ပုတ္မိေခ်
ေနာင္ခါက်ေတာ့ ေတြးဆပူေစ
မွားေလျခင္း ပူျပင္းေနာင္တေတြ။
“မေပးလွဴျခင္း”
ဥစၥာဓန ေလာက္ငကုံလံု
သံုးေဆာင္ဖြယ္မ်ား ထင္ရွားအစံု
ေပါႂကြယ္ေ႒းလည္း မေပးလွဴတံု
ေနာင္ခါၾက ေနာင္တယူဖို႔ၾကံဳ။
“မိဘအား မလုပ္ေကြၽးျခင္း”
ေက်းဇူးႀကီးလွ မိဘႏွစ္ဆူ
ေကြၽးေရးေမြးေရး အေလးမမူ
လုပ္ေကြၽးႏိုင္သား ပစ္ထားေသာသူ
စိတ္သာခ် ဒိ႒ေနာင္တပူ။
“မိဘစကား နားမေထာင္ျခင္း”
ငယ္ရြယ္ခိုက္မို႔ အမိုက္တြင္တြင္
မိဘစကား ေထာင္နားမဝင္
ထင္ရာစိုင္းလို႔ ထင္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္
ေနာင္ခါေရာက္ စိတ္ေနာက္ေနာင္တပင္။
“ပညာရွိႏွင့္ မေပါင္းျခင္း”
ပညာရွိေပါင္း သူေကာင္းသူေတာ္
ဆည္းကပ္ခ်ိန္လည္း မွီဝဲမေပ်ာ္
လိမၼာကင္းလို႔ မႈခင္းၾကံဳေသာ္
ေနာင္တႀကီး ဖိစီးပူဖို႔ေနာ္။
“ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မရွိျခင္း”
ကုသိုလ္သိုက္မ်ဳိး စိုက္ပ်ဳိးထူေထာင္
မ်ားေအာင္ေပါင္းစု ေကာင္းမႈမေဆာင္
မ်က္ႏွာလႊဲလို႔ အျမဲေသြေရွာင္
ေနာင္ခါက် ေနာင္တပူမီးေလာင္။
ေနာင္တ ဆယ္ပါး တရားၾကည္ညိဳ
စြဲယူၾကပ္ၾကပ္ သိအပ္သကို
စိတ္ဝယ္စြဲလို႔ အျမဲပိုက္သို
ၾကဥ္ေရွာင္ၾက ေနာင္တပူမီးကို။