''ေစတသိက္တရား ၅၂-ပါး လကၤာမ်ား''
၁၊ ဖႆ
႐ုပ္ဓါတ္သဖြယ္၊ ကပ္ၿငိတြယ္လ်က္၊ ဘယ္ဝယ္ထိပံု၊ မ႐ွိတံုလည္း၊
အာ႐ံုထိမိ၊ ဓါတ္ခိုက္ဘိ၊ ေတြ႔ထိ ဖႆ သေဘာတည္း။
၂၊ ေဝဒနာ
ဘုရင္မင္းႏွယ္၊ ပြဲေတာ္တယ္သို႔၊ သြယ္သြယ္အာ႐ံု၊ ရသာစံုကို၊
ကုန္ေအာင္မွန္ျငား၊ ခ်န္မထား၊ ခံစား ေဝဒနာ သေဘာတည္း။
၃၊ သညာ
သူငယ္လက္သမား၊ မွတ္သည့္လားသို႔၊ အမွားလည္း႐ွိ၊ အမွန္႐ွိ၍၊
မွတ္မိ႐ံုသာ၊ သိသည္မွာ၊ သညာ သေဘာတည္း။
၄၊ေစတနာ
လယ္ပိုင္႐ွင္ႀကီး၊ တပည့္ႀကီးတို႔၊ ထံုးနည္းပံုကပ္၊ အာ႐ံုရပ္၌၊
ေစ့စပ္ေစမႈ၊ ေဆာ္ၾသျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ေစတနာ သေဘာတည္း။
၅၊ ဧကဂၢတာ
ေလၿငိမ္သည့္ဌာန္၊ မီးအလွ်ံသို႔၊ မပ်ံ႕မလြင့္၊ ဆင့္ကာဆင့္ကာ၊ ယူမိရာတြင္၊
စိတ္စဥ္တည္မႈ၊ အေၾကာင္းျပဳ၊ မွတ္႐ႈ ဧကဂၢတာတည္း။
၆၊ ဇီဝိတိေႁႏၵ
ၾကာေစာင့္ေရႏွယ္၊ အထိန္းသယ္ႏွင့္၊ ေလွငယ္ေလွာ္သူ၊ ပံုယူယွဥ္စပ္၊
သဟဇာတ္တို႔၊ မျပတ္ေအာင္တည္၊ အသက္႐ွည္ေၾကာင္း၊ တရားေကာင္း၊
မွတ္ေျငာင္း ဇိဝိတိေႁႏၵတည္း။
၇၊ မနသိကာရ
ဇာနည္ျမင္းမ်ား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားဖို႔၊ ရထားထိန္းပံု၊ မ်ားအာ႐ံုကို၊
ထိုထိုစိတ္၌၊ မဆိတ္ေစလွ်င္း၊ ျပဳေပးျခင္း၊ မယြင္း မနသိကာရတည္း။
၈၊ ဝိတက္
မင္းကြၽမ္းဝင္သူ၊ ပမာယူေလာ့၊ အတူယွဥ္ဖက္၊ အာ႐ံုထက္သို႔၊
တက္ေရာက္ေစလွ်င္း၊ ၾကံစည္ျခင္း၊ မယြင္း ဝိတက္ သေဘာတည္း။
၉၊ ဝိစာရ
ေၾကးညီးသံနဲ၊ ငွက္ပ်ံဝဲသို႔၊ ဖန္လဲအာ႐ံု၊ သံုးသပ္ပံု၊
မွတ္တံု ဝိစာရသေဘာတည္း။
၁ဝ၊ အဓိေမာကၡ
တံခါးတိုင္ၾကီး၊ ယိုင္မလဲသို႔၊ ခိုင္ျဖည္းတည့္မတ္၊ ဆံုးျဖတ္တတ္၊
မွတ္ေလ အဓိေမာကၡတည္း။
၁၁၊ ဝီရိယ
မယိမ္းမယိုင္၊ ခိုင္ေစေသာအား၊ ေထာက္တိုင္က်ားသို႔၊
တရားယွဥ္ဖက္၊ ႂကြႂကြ တက္ရန္၊ အားအံခဲသျဖင့္၊ ရဲရင့္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊
မွတ္ယူ ဝီရိယ သေဘာတည္း။
၁၂၊ ပီတိ
ခရီးေမာပန္း၊ ေတာစခန္း၌၊ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္၊ ေရကိုျမင္၍၊
ၾကည္႐ႊင္ေသာလား၊ ကိုယ္စိတ္မ်ားကို၊ တိုးပြားေစလ်က္၊ လြန္ႏွစ္သက္၊
မွတ္ခ်က္ ပီတိ သေဘာတည္း။
၁၃၊ ဆႏၵ
ျမင္လိုၾကားလို၊ နမ္း႐ႉလို၊ ရသာခံစား၊ ထိသိလိုျငား၊ မွတ္သား ဆႏၵ လကၡဏာ၊
တဏွာမပါ၊ လိုခ်င္တာ၊ ဆႏၵ သေဘာသာ။
၁၄၊ ေမာဟ
သေဘာမွန္ရာ၊ ဖံုးကြယ္ကာ၍၊ ပညာစကၡဳ၊ ကန္းေအာင္ျပဳလွ်င္း၊ မိုက္မဲျခင္း၊
မယြင္း ေမာဟ သေဘာတည္း။
၁၅၊ အဟိရိက
႐ြာသူတို႔ဝက္၊ မစင္ဗြက္ကို၊ မစက္ဆုပ္အား၊ မ႐ွက္အားသို႔၊ မ်ားဒုစရက္၊
ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ မ႐ွက္သသူ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၊ မွတ္ယူ အဟိရိကတည္း။
၁၆၊ အေနာတၱပၸ
ပိုးပရန္မ်ဳိး၊ မီးလွ်ံတိုးသို႔၊ အက်ဳိးကိုေထာက္၊ ႐ြံ႔ေၾကာက္စဖြယ္၊
သြယ္သြယ္ ဒုစရက္၊ ျပဳဖို႔ခ်က္မွ၊ သက္သက္မ႐ြံ႔၊ အရဲစြန္႔၊ ျပဳဝံ့ ေနာတၱပ္တည္း။
၁၇၊ ဥဒၶစၥ
ေလဟုန္အ႐ွိန္၊ ေရမၿငိမ္သို႔၊ မၿငိမ္မသက္၊ အထက္ထက္၌၊
လြင့္တက္တတ္ေ႐ွာင္း၊ စိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မေကာင္း ဥဒၶစၥ သေဘာတည္း။
၁၈၊ ေလာဘ
ေမ်ာက္ႏွဲေစးပံု၊ မခြာတံုသို႔၊ အာ႐ံုၿငိကပ္၊ မခြာလတ္ဘဲ၊ တပ္မက္ခင္မင္၊
လိုခ်င္တတ္ေသာ၊ ဤသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ေလာဘတည္း။
၁၉၊ ဒိ႒ိ
အမွန္တရား၊ ဉာဏ္အလားသို႔၊ အမွားကိုပင္၊ အမွန္ထင္၍၊
သိျမင္ယူမွား၊ သေဘာထား၊ မွတ္သား ဒိ႒ိတည္း။
၂ဝ၊ မာန
အမ်ားထက္ခြၽန္၊ စိတ္ေနလြန္၍၊ တံခြန္အလား၊ ငါတကားဟု၊ ေထာင္လႊား
ျပဳလ်က္၊ ႂကြႂကြတက္လွ်င္း၊ မွတ္ထင္ျခင္း၊ မယြင္းမာန သေဘာတည္း။
၂၁၊ ေဒါသ
ေႁမြေဟာက္တမွ်၊ ေထာင္းေထာင္းထလ်က္၊ ယွဥ္ဖက္ စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊
သတၱဝါကို၊ ပူဆာေစလွ်င္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မယြင္း ေဒါသ သေဘာတည္း။
၂၂၊ ဣႆာ
ပရမၸရ၊ ကံေကာင္း မသျဖင့္၊ ျပည့္ဝဂုဏ္သိရ္၊ သူ႔စည္းစိမ္ကို၊ မၿမိန္ႏိုင္ေတာင္း၊
ေစာင္းေျမာင္း မဲ့႐ြဲ႕၊ ကဲ့ရဲ႕ ျငဴစူ၊ ႐ႈတ္ခ်မူ၊ မွတ္ယူ ဣႆာ သေဘာတည္း။
၂၃၊ မစၧရိယ
ရလတၱံ႔ ရၿပီး၊ ငါ့ပစၥည္းႏွယ္၊ အံ့ခ်ီးဖြယ္ကား၊ မ်ားႂကြယ္ သူတစ္ပါး၊ မျဖစ္ေစ
သားဟု၊ ျဖစ္ပြားတတ္လွ်င္း၊ ဝန္တိုျခင္း၊ မယြင္း မစၧရိယ သေဘာတည္း။
၂၄၊ ကုကၠဳစၥ
ျပဳၿပီးဒုစ႐ိုက္၊ မျပဳလိုက္မိ၊ သုစရိအတြက္၊ စက္ဆုပ္အပ္စြာ၊ ကိရိယာဟု၊
ေနာင္ခါတစ္ဖန္၊ ပူပန္တည္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊ မွတ္ေလာ ကုကၠဳစၥ။
၂၅၊ ထိန
စိတ္စက္မခန္႔၊ အေနညံ့ေအာင္၊ ဖိဟန္႔တတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ ထိနသေဘာတည္း။
၂၆၊ မိဒၶ
ေစတသိက္တရား၊ မခံ့ညားေအာင္၊ ဟန္႔တားတတ္ေသာ၊ ထိုသေဘာ၊
မွတ္ေလာ မိဒၶသေဘာတည္း။
၂၇၊ ဝိစိကိစၧာ
သေဘာအမွန္၊ စူးစမ္းျပန္လွ်င္၊ ဉာဏ္မႏိုင္ဘဲ၊ ဆင္းရဲေၾကာင္းဟု၊ ယံုမွားမႈ၊
မွတ္႐ႈ ဝိစိကိစၧာသေဘာတည္း။
၂၈၊ သဒၶါ၊
ရတနာသံုးတန္၊ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္၊ သံသရာမ်ဳိး၊ ကံအက်ဳိးတို႔၊ ႐ွိ႐ိုးဟုျမင္၊
သက္ဝင္ေက်နပ္၊ ယံုၾကည္တတ္၊ မွတ္ေလ သဒၶါ သေဘာတည္း။
၂၉၊ သတိ၊
ဘုရားစသား၊ အာ႐ံုမ်ား၌၊ မွတ္သားေလ့မ်ား၊ ေအာက္ေမ့ျငား၊
တရား သတိ သေဘာတည္း။
၃ဝ၊ ဟိရီ၊
၃၁၊ ၾသတၱပၸ၊
ဒုစ႐ိုက္ဆိုး၊ အမိုက္မ်ဳိးမွ၊ ႐ွက္စႏိုးမူ၊ ဟိရီဟူ၊ ေၾကာက္မူ ၾသတၱပ္သေဘာတည္း။
၃၂၊ အေလာဘ၊
ေလာကီအာ႐ံု၊ ကာမဂုဏ္ကို၊ စံုစံုမက္မက္၊ ႏွစ္သက္မ႐ွိ၊ မကပ္ၿငိေပ၊ မလိုေပ၊
ဆိုေလ အေလာဘ သေဘာတည္း။
၃၃၊ အေဒါသ၊ (ေမတၱာ)
ယွဥ္ဘက္စိတ္ဓာတ္၊ ကိန္းဝပ္မိရာ၊ သတၱဝါကို၊ ၾကည္သာ႐ႊင္ျပ၊
ေအးျမေစေသာ၊ ထိုသေဘာ အေဒါသ သေဘာတည္း။
၃၄၊ တၾတမဇၥၽတၱတာ
ကိုယ္စီကိစၥ၊ ရြက္ေဆာင္ၾကသျဖင့္၊ သမၸယုတ္ဆို၊ မ်ားထိုထိုဝယ္၊
အလယ္အလတ္၊ တည့္မတ္ေအာင္ûပ၊ လစ္လ်ဴ႐ႈ၊ ေခၚမႈ မဇၥၽတၱတာတည္း။
၃၅၊ ကာယပႆဒၶိ
၃၆၊ စိတၱပႆဒၶိ
ဥဒၶစၥေစ၊ ျပဌာန္းေပသည့္၊ ကိေလသာဟူ၊ အပူဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္အေပါင္း၊
ၿငိမ္းေအးေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေအးျမ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ စိတၱပႆဒၶိ။
၃၇၊ ကာယလဟုတာ
၃၈၊ စိတၱလဟုတာ
ထိနမိဒၶ၊ ပ႒ာနေပ၊ မ်ားကိေလရိပ္၊ မယွဥ္ဆိတ္သျဖင့္၊ ေစတသိက္ေပါင္း၊
လ်င္ျမန္ေၾကာင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏လ်င္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊
စိတၱလဟုတာတည္း။
၃၉၊ ကာယမုဒုတာ
၄ဝ၊ စိတၱမုဒုတာ
ဒိ႒ိမာန၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာစု၊ မယွဥ္မႈေၾကာင့္၊ ႏူးညံ့ေပ်ာင့္ေပ်ာင္း၊
ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊ စိတ္၏ႏုစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱမုဒုတည္း။
၄၁၊ ကာယကမၼညတာ
၄၂၊ စိတၱကမၼညတာ
ကာမစၧႏၵ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊ မ်ားျမတ္စုစု၊
ကုသိုလ္မႈဝယ္၊ ခံ့ထယ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ ခံ့စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱကမၼဥ္တည္း။
၄၃၊ ကာယပါဂုညတာ
၄၄၊ စိတၱပါဂုညတာ
အသဒၶိယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္ျပတ္သျဖင့္၊ မ်ားလတ္သီးသီး၊
ကုသိုလ္ၿပီးဖို႔၊ ပြန္းတီးေလ့လာ၊ မက်င္နာေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊
ကာယ ဆိုဘိ၊ စိတ္၏ေလ့လာ၊ မက်င္နာစြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱပါဂုဥ္တည္း။
၄၅၊ ကာယုဇုကတာ
၄၆၊ စိတၱဳဇုကတာ
မာယာ-သာေဌယ၊ ပ႒ာနေပ၊ ကိေလသာဓာတ္၊ ကင္းစင္လတ္သျဖင့္၊
ေျဖာင့္မတ္ဘိေတာင္း၊ ေစတသိက္ေပါင္းကို၊ ကာယဆိုဘိ၊
စိတ္၏ေျဖာင့္စြ၊ ျဖစ္ေၾကာင္းျပ၊ စိတၱဥဇုတည္း။
၄၇၊သမၼာဝါစာ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ႏႈတ္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာဝါစာတည္း။
၄၈၊ သမၼာကမၼႏၲ၊
အသက္ေမြးဖြယ္၊ မဆက္သြယ္ဘဲ၊ ကိုယ္္ဝယ္ျဖစ္ထိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ စြန္႔ပယ္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာကမၼႏၲတည္း။
၄၉၊ သမၼာအာဇီဝ၊
အသက္ေမြးမႈ၊ ကိုယ္ႏႈတ္ျပဳဖို႔၊ ေ႐ွး႐ႈတိုက္႐ိုက္၊
ဒုစ႐ိုက္လွ်င္၊ ပယ္ေ႐ွာင္ၾကဥ္၊ ေခၚတြင္ သမၼာအာဇီတည္း။
၅ဝ၊ က႐ုဏာ၊
ဒုကၡိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ စိတ္ေျခာက္ျခား၍၊
သနားသမႈ၊ လႈပ္ေအာင္ျပဳ၊ မွတ္႐ႈ က႐ုဏာတည္း။
၅၁၊ မုဒိတာ၊
သုခိတလွ်င္၊ သတၱဝါျမင္ေသာ္၊ သူေတာ္စင္မ်ား၊ ဝမ္းေျမာက္ျငား၊
မွတ္သား မုဒိ သေဘာတည္း။
၅၂၊ ပညာ၊ (အေမာဟ)
သူငယ္ အသျပာ၊ ျမင္ေသာအခါ၌၊ ညိဳဝါအေရႊ၊ သိေလမွန္စြာ၊ အသျပာဟု၊ ေသခ်ာမသိ၊ ဂါမိကဟူ၊ ရြာသူမူကား၊ ျဖဴဝါတစ္ေထြ၊ ညိဳေရႊ၄င္း၊ တစ္ေၾကာင္း အသျပာ၊ သိ႐ံုသာတည္း၊ တန္ရာအဂၣ၊ မည္မွ်အဖိုး၊ သိ႐ိုးမ႐ွိ၊ ေဟရညိက၊ နာမအမည္၊ ပန္းတိမ္သည္ကား၊ တပါးမႂကြင္း၊ ခပင္းဥႆံု၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္မွန္စြာ၊ သိေလရာ၏၊ သညာ ဝိညာဏ္၊ ပညာယွဥ္လ်က္၊ ဤသံုးခ်က္ႏွင့္၊ ယထာကၠမ၊ တူေလစြဟု၊ မိန္႔ဟ ဋီကာဆိုသတည္း။
ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၊ မဟာဂႏၶာ႐ံု။
သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား လြယ္ကူစြာ ေလ့လာႏိုင္ရန္ ဤအ၀ိုင္းေလးမ်ား အတြင္းမွာ တရားစာမ်ား တရားပံုမ်ားကို သြပ္သြင္းထားပါတယ္ သင္တို႔ စိတ္တိုင္းၾက ကူးယူျဖတ္ေတာက္ လြတ္လပ္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။
