နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ဓဇဂၢသုတ္
ဓဇဂၢသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားလွ်င္ ပိုမို၍ ဉာဏ္ေကာင္းလာေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေနရာသို႔ျဖစ္ေစ ေန႔ေန႔ညည တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ၊ လာရဲ၊ ေနရဲေစသည္။ စိတ္တန္ခိုးလည္းႀကီးလာလိမ့္မည္၊ ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရွိလာႏိုင္သည္။ မိမိ၏ ဘဝအေျခအေန ခိုင္ျမဲေစသည္၊ ရာထူးတည္ျမဲေရး, စည္းစိမ္တည္ျမဲေရးအတြက္ အက်ဳိးျပဳလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
၁။ ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
ဓဇဂၢသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ကာမွ်ျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ပင္ တည္ခိုက္ၾကံဳေသာ္လည္း ေျမျပင္မွာလို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ တည္ခြင့္ရေလသည္။
၂။ သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ ေဘး အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာလူတို႔ကို ေရတြက္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။
ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
၃။ သံဃဥကၠ႒ သံဃနာယကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆဖအရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ အာနႏၵာေထရ္သည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တိုက္႐ိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာမွတ္သားထားလိုက္ပါ၏။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ေသေ႒းႀကီး၏ ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူပါသည္။
၄။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
၄။ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ရဟန္းတို႔''ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေဟာႁမြက္ ေတာ္ မူပါသည္။
ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာနတ္စစ္သည္တို႔ စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္စစ္သည္တို႔ကို ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့၏။ ''အေမာင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔ အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾက လိမ့္မည္''။
၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၅။ ''အကယ္၍ ငါ၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္ မည္''။
၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၆။ ''အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
၇။ ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာန-ႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇ-ႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံ-ေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၇။ ''အကယ္၍ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြး ညင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏။
၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါန မိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
၈။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႔၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ေသာ နတ္မ်ားအား ေၾကာက္ လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။
၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
၉။ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူမဟုတ္၊ ေဒါသကင္းသူမဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူမဟုတ္။ သူကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္ ၏၊ တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏၊ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။
၁ဝ။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
၁ဝ။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ကား မလြဲ ဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊ ေတာထဲ၌ တစ္ပါးတည္း ေနေသာအခါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာအခါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ ရာတြင္ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၁၁။ ''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာ ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ သံသရာစက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးၿပီးျဖစ္၏၊ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အရဟံ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ျမတ္မဟာျဖင့္ မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သမၼာ သမၺဳေဒၶါ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ လံုးဝဥႆံုျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏ သို႔ျဖစ္၍ ''ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ ေကာင္းစြာ သြားေတာ္မူ၏၊ စကားဆိုရန္ ခြင့္ေျခာက္တန္တို႔တြင္ ဟုတ္မွန္က်ဳိးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုဂေတာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ႐ူပေလာက၊ အ႐ူပေလာကဟူေသာ ေလာကသံုးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသ ေလာကဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ေလာကဝိဒူ'' ဟူ ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆံုးမတတ္၏၊ ဆံုးမထိုက္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘီလူး၊ တိရစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ဆံုးမေတာ္ မူႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ သြန္သင္ ဆံုးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဗုေဒၶါ''ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ လံု႔လစြမ္းအားအျပည့္ရွိျခင္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဘဂဝါ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
၁၂။ မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၂။ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ၾကေလာ့။ ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထ ျခင္းဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၃။ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ကို မဆင္ျခင္၊ မေအာက္ ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရၾက။
၁၄။ ''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
၁၄။ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ''သြာကၡာတ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပ သည္။
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာ ေၾကာင့္ ''သႏၵိ႒ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''အကာလိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါ ေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လာပါ, ႐ႈပါ, က်င့္ၾကံပါဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္တိုက္ တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ ''ဧဟိပႆိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''ၾသပေနယ်ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေနျဖင့္ အသီးသီး တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ မိမိတို႔၏စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ''ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၅။ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၆။ အကယ္၍မ်ား ဘုရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။
၁၇။ ''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ဳိးငွာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအက်င့္ကို သာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဉာယပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ အ႐ိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္ အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္ မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္ေလးစံု ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတကေဆာင္ယူ ၍ ပူေဇာ္သမႈျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အာဟုေနေယ်ာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
ဧည့္သည္တို႔အားရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း မိမိအားလွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာ ခံယူထိုက္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ပါဟုေနေယ်ာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ေလာက၌ အျမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဒကၡိေဏေယ်ာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အဥၨလီကရဏီေယာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကိုစိုက္ပ်ဳိးရာ ႀကဲခ်ရာ အတုမရွိ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
၁၈။ သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၈။ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ ေမ့ ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညြတ္၍ အာ႐ံုျပဳမိေသာသင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း ဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြား လိမ့္မည္။
၁၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
၁၉။ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဝိပႆီ စေသာ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္ လူသူ ေလးပါးကင္းသည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။ တဏွာရာဂ လံုးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လံုးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လံုးဝ ကင္း၏။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ၊ ေၾကာက္၍တုန္လႈပ္ သည္ဟူ၍ လံုးဝမရွိ၊ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပး သည္ဟူ၍လည္း ဘယ္ခါမွ်မရွိ၊ သို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ံုညႊတ္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။
၂ဝ။ ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
၂ဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏-
၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
၂၁။ ''ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားဂုဏ္ကို သတိရၾက၊ သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြံ႔ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ႕။
၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
၂၂။ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို သတိရၾက။
၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
၂၃။ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးေစ့စိုက္ပ်ဳိးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္း ႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားၾက။
၂၄။ ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၄။ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ႕။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
ဓဇဂၢသုတ္
ဓဇဂၢသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရျခင္း အက်ဳိးတရား
ဤသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားလွ်င္ ပိုမို၍ ဉာဏ္ေကာင္းလာေစႏိုင္သည္။ မည္သည့္ေနရာသို႔ျဖစ္ေစ ေန႔ေန႔ညည တစ္ေယာက္တည္းသြားရဲ၊ လာရဲ၊ ေနရဲေစသည္။ စိတ္တန္ခိုးလည္းႀကီးလာလိမ့္မည္၊ ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရွိလာႏိုင္သည္။ မိမိ၏ ဘဝအေျခအေန ခိုင္ျမဲေစသည္၊ ရာထူးတည္ျမဲေရး, စည္းစိမ္တည္ျမဲေရးအတြက္ အက်ဳိးျပဳလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
၁။ ယႆာ' ႏုႆရေဏနာပိ၊ အႏၲလိေကၡပိ ပါဏိေနာ။
ပတိ႒' မဓိဂစၧႏၲိ၊ ဘူမိယံ ဝိယ သဗၺထာ။
ဓဇဂၢသုတ္ျမန္မာျပန္
၁။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ကာမွ်ျဖင့္ ေကာင္းကင္၌ပင္ တည္ခိုက္ၾကံဳေသာ္လည္း ေျမျပင္မွာလို ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ တည္ခြင့္ရေလသည္။
၂။ သဗၺဳပဒၵဝဇာလမွာ၊ ယကၡေစာရာဒိသမၻဝါ။
ဂဏနာ န စ မုတၱာနံ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။
၂။ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘီလူးေဘး၊ ခိုးသူေဘးစေသာ ေဘး အႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္မွ လြတ္ေျမာက္ၾကရေသာလူတို႔ကို ေရတြက္၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ပါေခ်။
ယခုအခါ ဤပရိတ္ေတာ္ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ စုေပါင္းရြတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ဧဝံ ေမ သုတံ-
ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတၴိယံ ဝိဟရတိ
ေဇတဝေန အနာထပိ႑ိကႆ အာရာေမ။
၃။ သံဃဥကၠ႒ သံဃနာယကျဖစ္ေတာ္မူေသာ မဟာကႆဖအရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ အာနႏၵာေထရ္သည္ ဤဓဇဂၢသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တိုက္႐ိုက္ ဤကဲ့သို႔ ၾကားနာမွတ္သားထားလိုက္ပါ၏။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္ေသေ႒းႀကီး၏ ႏွလံုးေမြ႔ေလ်ာ္ ေပ်ာ္ဖြယ္ရာရွိေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူပါသည္။
၄။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ ''ဘိကၡေဝါ''တိ။''ဘဒေႏၲ''တိ ေတ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ပစၥေႆာသံု။
ဘဂဝါ ဧတဒေဝါစ-
ဘူတပုဗၺံ ဘိကၡေဝ ေဒဝါသုရသဂၤါေမာ သမုပဗ်ဴေဠွာ အေဟာသိ။ အထ ေခါ ဘိကၡေဝ သေကၠာ ေဒဝါနမိေႏၵာ ေဒေဝ တာဝတႎေသ အာမေႏၲသိ-
''သေစ မာရိသာ ေဒဝါနံ သဂၤါမဂတာနံ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊ မေမဝ တသၼႎ သမေယ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ မမံ ဟိ ေဝါ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။''
၄။ ထိုသို႔ေနေတာ္မူစဥ္အခါ ျမတ္စြာဘုရားက ''ရဟန္းတို႔''ဟူ၍ ရဟန္းအမ်ားကို ေခၚေတာ္မူပါသည္။ ရဟန္းတို႔လည္း ျမတ္စြာဘုရား စကားေတာ္ကို ခံယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေဟာႁမြက္ ေတာ္ မူပါသည္။
ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအခါက တာဝတႎသာနတ္ႏွင့္ အသုရာနတ္စစ္သည္တို႔ စစ္ခင္းခဲ့ၾကဖူး၏။ ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ တာဝတႎသာနတ္စစ္သည္တို႔ကို ေခၚယူၿပီး ဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့၏။ ''အေမာင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သည္ စစ္ေျမျပင္မွာ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ငါသိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္လိုက္ၾကကုန္ေလာ့၊ ဤသို႔ ၾကည့္လိုက္ပါလွ်င္ သင္တို႔ အေၾကာက္ေျပၾကလိမ့္မည္။ မတုန္မလႈပ္ ရဲရင့္လာၾကလိမ့္မည္၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ားလည္း ေျပေပ်ာက္သြားၾက လိမ့္မည္''။
၅။ ေနာ ေစ ေမ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေက ယ်ာထ။ ပဇာပတိႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိ တတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၅။ ''အကယ္၍ ငါ၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားလိမ့္ မည္''။
၆။ ေနာ ေစ ပဇာပတိႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဝ႐ုဏႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၆။ ''အကယ္၍ ပဇာပတိနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
၇။ ေနာ ေစ ဝ႐ုဏႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ၊ အထ ဤသာန-ႆ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာေကယ်ာထ။ ဤသာနႆ ဟိ ေဝါ ေဒဝရာဇ-ႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ၊ ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံ-ေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတီတိ။
၇။ ''အကယ္၍ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ မၾကည့္ျဖစ္လွ်င္ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ၾက၊ ဤသို႔ ဤသာနနတ္မင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ၾကည့္ၾကလွ်င္လည္း ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြး ညင္း ထျခင္းမ်ား ေျပေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္''။
ဤသို႔လွ်င္ သိၾကားမင္းက တာဝတႎသာနတ္တို႔ကို အသိေပးေလ၏။
၈။ တံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ သကၠႆ ဝါ ေဒဝါန မိႏၵႆ ဓဇဂံၢ ဥေလႅာကယတံ ပဇာပတိႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဝ႐ုဏႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ဤသာနႆ ဝါ ေဒဝရာဇႆ ဓဇဂၢံ ဥေလႅာကယတံ ယံ ဘဝိႆ တိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီေယထာပိ ေနာပိ ပဟီေယထ။
၈။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ နတ္တို႔အရွင္ သိၾကားမင္း၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ ၾကည့္ေသာနတ္မ်ား၊ သို႔တည္း မဟုတ္ ပဇာပတိနတ္မင္း၊ ဝ႐ုဏနတ္မင္း၊ ဤသာနနတ္မင္းတို႔၏ တံခြန္ဖ်ားကို ေမာ္၍ၾကည့္ေသာ နတ္မ်ားအား ေၾကာက္ လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ၾကက္သီး ေမြးညင္းထျခင္းမ်ား ေပ်ာက္ေသာ္လည္း ေပ်ာက္မည္၊ မေပ်ာက္ဘဲလည္း ေနခ်င္ေနလိမ့္မည္။
၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
သေကၠာ ဟိ ဘိကၡေဝ ေဒဝါနမိေႏၵာ
အဝီတရာေဂါ အဝီတေဒါေသာ အဝီတေမာေဟာ
ဘီ႐ု ဆမၻီ ဥၾတာသီ ပလာယီတိ။
၉။ အေၾကာင္းမူကား နတ္တို႔အရွင္သိၾကားမင္းလည္း ရာဂကင္းသူမဟုတ္၊ ေဒါသကင္းသူမဟုတ္၊ ေမာဟကင္းသူမဟုတ္။ သူကိုယ္ႏိႈက္က ေၾကာက္တတ္ ၏၊ တဆတ္ဆတ္တုန္တတ္၏၊ လန္႔ဖ်ပ္တတ္၏၊ ထြက္ေျပးတတ္၏။
၁ဝ။ အဟဥၥ ေခါ ဘိကၡေဝ ဧဝံ ဝဒါမိ-
သေစ တုမွာကံ ဘိကၡေဝ
အရညဂတာနံ ဝါ ႐ုကၡမူလဂတာနံ ဝါ
သုညာဂါရဂတာနံ ဝါ ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ
ဆမၻိတတၱံ ဝါ ေလာမဟံေသာ ဝါ၊
မေမဝ တသၼႎ သမေယ အႏုႆေရယ်ာထ၊
၁ဝ။ ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ ငါဘုရားသည္ကား မလြဲ ဧကန္ ဤသို႔ ေဟာေပအံ့၊ ေတာထဲ၌ တစ္ပါးတည္း ေနေသာအခါ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ေနေသာအခါ၊ ဆိတ္ၿငိမ္ ရာတြင္ေနေသာအခါမ်ား၌ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္း တစ္ခုခု ျဖစ္လာခဲ့လွ်င္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။
၁၁။ ''ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ,
သမၼာသမၺဳေဒၶါ, ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ, သုဂေတာ,
ေလာကဝိဒူ, အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ,
သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ, ဗုေဒၶါ, ဘဂဝါ''တိ။
၁၁။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကိေလသာတို႔မွ ကင္းေဝးေတာ္မူ၏၊ ကိေလသာ ရန္သူတို႔ကို ပယ္သတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ သံသရာစက္ဝန္း၏ အကန္႔အေထာက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးၿပီးျဖစ္၏၊ ပစၥည္းေလးပါး ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္၏၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈဒုစ႐ိုက္ကို ေရွာင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အရဟံ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာင္းမြန္လွစြာ သယမၻဴဉာဏ္ျမတ္မဟာျဖင့္ မိမိအလိုလို သစၥာေလးပါး တရားျမတ္ကို ထိုးထြင္း၍သိေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သမၼာ သမၺဳေဒၶါ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝိဇၨာသံုးပါး၊ ဝိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ႏွင့္ လံုးဝဥႆံုျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏ သို႔ျဖစ္၍ ''ဝိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ နိဗၺာန္သို႔သာလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္ ေကာင္းစြာ သြားေတာ္မူ၏၊ စကားဆိုရန္ ခြင့္ေျခာက္တန္တို႔တြင္ ဟုတ္မွန္က်ဳိးေၾကာင္း စကားေကာင္းကိုသာ ဆိုေတာ္မူတတ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုဂေတာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကာမေလာက၊ ႐ူပေလာက၊ အ႐ူပေလာကဟူေသာ ေလာကသံုးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသ ေလာကဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးတို႔ကို မေဖာက္မျပန္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္ထိုးထြင္း အလင္းထင္ေပၚ သိျမင္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ေလာကဝိဒူ'' ဟူ ေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အတုမရွိ၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း အတုမရွိေသာ မိမိ၏တရားျဖင့္ ဆံုးမတတ္၏၊ ဆံုးမထိုက္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘီလူး၊ တိရစၧာန္ၾကမ္းမ်ားကိုပင္ ေသဝပ္ၿငိမ္သက္ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ဆံုးမေတာ္ မူႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူအေပါင္း၊ နတ္အေပါင္းတို႔အား ေကာင္းစြာ သြန္သင္ ဆံုးမတတ္ေသာ လူနတ္တို႔၏ ဆရာေကာင္းျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ တရားအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုးထြင္းသိျမင္ေတာ္မူ ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔အားလည္း သစၥာေလးပါးတရားကို သိျမင္ေအာင္ ေဟာေျပာ ျပသႏိုင္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဗုေဒၶါ''ဟူေသာဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အစိုးရျခင္း၊ တရားရွိျခင္း၊ အျခံအရံမ်ားျခင္း၊ က်က္သေရ ရွိျခင္း၊ အလိုအတိုင္းျဖစ္ျခင္း၊ လံု႔လစြမ္းအားအျပည့္ရွိျခင္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ ေျခာက္ပါးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဘဂဝါ''ဟူေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏။
၁၂။ မမံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၂။ ဤကဲ့သို႔ ငါဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ၾကေလာ့။ ဘုရားဂုဏ္ကို ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ သင္တို႔အား ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထ ျခင္းဟူသမွ် ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၃။ ေနာ ေစ မံ အႏုႆေရယ်ာထ၊
အထ ဓမၼံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၃။ အကယ္၍ ဘုရားဂုဏ္ကို မဆင္ျခင္၊ မေအာက္ ေမ့မိသည္ရွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဤသို႔ ေအာက္ေမ့ သတိရၾက။
၁၄။ ''သြာကၡာေတာ ဘဂဝတာ ဓေမၼာ,
သႏၵိ႒ိေကာ, အကာလိေကာ,
ဧဟိပႆိေကာ, ၾသပေနယ်ိေကာ,
ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟီ''တိ။
၁၄။ တရားေတာ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ''သြာကၡာတ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပ သည္။
တရားေတာ္သည္ မ်က္ေမွာက္၌ပင္ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေပးတတ္ေသာ ေၾကာင့္ ''သႏၵိ႒ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ အခါမလင့္ အက်ဳိးေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''အကာလိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါ ေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လာပါ, ႐ႈပါ, က်င့္ၾကံပါဟူ၍ မပါပါေအာင္ ေခၚေဆာင္တိုက္ တြန္း ျပညႊန္းျခင္းငွာ ထိုက္ေသာေၾကာင့္ ''ဧဟိပႆိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ လူတို႔အား နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ ''ၾသပေနယ်ိက'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
တရားေတာ္သည္ ပညာရွိသူ ရွင္လူအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အေနျဖင့္ အသီးသီး တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီ မိမိတို႔၏စိတ္၌ ကပ္၍ ေဆာင္ထားထိုက္ေသာ ေၾကာင့္ ''ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါေပသည္။
၁၅။ ဓမၼံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၅။ ဤသို႔လွ်င္ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မိေသာသူအား ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ ေပ်ာက္ကင္း သြားေပလိမ့္မည္။
၁၆။ ေနာ ေစ ဓမၼံ အႏုႆေရယာထ၊
အထ သံဃံ အႏုႆေရယ်ာထ-
၁၆။ အကယ္၍မ်ား ဘုရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တရားဂုဏ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ပါက ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ရာ၏။
၁၇။ ''သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ,
ယဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒,ပုရိသပုဂၢလာ၊
ဧသ ဘဂဝေတာ သာဝကသံေဃာ
အာဟုေနေယ်ာ, ပါဟုေနေယ်ာ,
ဒကၡိေဏေယ်ာ, အဥၨလီကရဏီေယာ,
အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆာ''တိ။
၁၇။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္အက်ဳိးငွာ ေကာင္းေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူတတ္ပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ရရွိေရးအတြက္ ေျဖာင့္မတ္စြာ လမ္းမွန္ေသာ အက်င့္ကိုသာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ နိဗၺာန္ရရွိေရးႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအက်င့္ကို သာ က်င့္ေတာ္မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဉာယပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
သံဃာေတာ္သည္ အ႐ိုအေသျပဳျခင္းကို ခံယူထိုက္ေအာင္ အက်င့္သီလကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္ မူပါေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ထိုဘုရားတပည့္ အရိယာသံဃာသည္ (အခ်ဳပ္အားျဖင့္) အေရအတြက္ေလးစံု ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ရွိေပ၏။ ထိုသံဃာေတာ္သည္ အေဝးမွ တကူးတကေဆာင္ယူ ၍ ပူေဇာ္သမႈျပဳျခင္းကိုလည္း ခံယူထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အာဟုေနေယ်ာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
ဧည့္သည္တို႔အားရည္စူး၍ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ကိုလည္း မိမိအားလွဴလွ်င္ ေကာင္းစြာ ခံယူထိုက္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ပါဟုေနေယ်ာ''ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
ေလာက၌ အျမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေသာ အလွဴကိုလည္း ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ခံယူႏိုင္ေပ၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''ဒကၡိေဏေယ်ာ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူနတ္တို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကိုလည္း ခံထိုက္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အဥၨလီကရဏီေယာ'' ဟူေသာဂုဏ္ရွိေပ၏။
လူတို႔က ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ မ်ဳိးေစ့ကိုစိုက္ပ်ဳိးရာ ႀကဲခ်ရာ အတုမရွိ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ''အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ'' ဟူေသာ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။
၁၈။ သံဃံ ဟိ ေဝါ ဘိကၡေဝ အႏုႆရတံ
ယံ ဘဝိႆတိ ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ
ေလာမဟံေသာ ဝါ ေသာ ပဟီယိႆတိ။
၁၈။ ဤသို႔လွ်င္ သံဃာေတာ္၏ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ဆင္ျခင္ေအာက္ ေမ့ ရာ၏။ သံဃာ့ဂုဏ္သို႔ စိတ္ညြတ္၍ အာ႐ံုျပဳမိေသာသင္တို႔အား ေၾကာက္လန္႔ ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္း ဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္သြား လိမ့္မည္။
၁၉။ တံ ကိႆ ေဟတု?
တထာဂေတာ ဟိ ဘိကၡေဝ
အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
ဝီတရာေဂါ ဝီတေဒါေသာ ဝီတေမာေဟာ
အဘီ႐ု အဆမၻီ အႏုၾတာသီ အပလာယီတိ။
၁၉။ ထိုစကားမွန္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဝိပႆီ စေသာ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားရွင္မ်ားနည္းတူ ေကာင္းစြာပြင့္ထြန္းလာေသာ ငါဘုရားသည္ လူသူ ေလးပါးကင္းသည့္ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို မျပဳမလုပ္၊ ေကာင္းစြာ ကိုယ္တိုင္ သစၥာတရားျမတ္ကို ထိုးထြင္းသိျမင္ၿပီးျဖစ္၏။ တဏွာရာဂ လံုးဝကင္း၏။ အမ်က္ေဒါသ လံုးဝကင္း၏။ မသိေမာဟ လံုးဝ ကင္း၏။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ၊ ေၾကာက္၍တုန္လႈပ္ သည္ဟူ၍ လံုးဝမရွိ၊ ေၾကာက္လန္႔၍ ထြက္ေျပး သည္ဟူ၍လည္း ဘယ္ခါမွ်မရွိ၊ သို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ ေသာ ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ံုညႊတ္၍ ၾကည္ညိဳစိတ္ထား ပြားမ်ားသူမွာ ေၾကာက္ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းဟူသမွ် ကင္းေပ်ာက္ရၿမဲ ျဖစ္ေလသည္။
၂ဝ။ ဣဒ မေဝါစ ဘဂဝါ၊ ဣဒံ ဝတြာန သုဂေတာ
အထာပရံ ဧတဒေဝါစ သတၳာ။
၂ဝ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဤသို႔တဖန္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္၏-
၂၁။ အရေည ႐ုကၡမူေလ ဝါ၊
သုညာဂါေရ ဝ ဘိကၡေဝါ။
အႏုႆေရထ သမၺဳဒၶံ၊
ဘယံ တုမွာက ေနာ သိယာ။
၂၁။ ''ခ်စ္သားရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ေတာ၌ျဖစ္ေစ၊ သစ္ပင္ရင္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားဂုဏ္ကို သတိရၾက၊ သတိရလွ်င္ သင္တို႔ မေၾကာက္မရြံ႔ ေနႏိုင္ၾကလတၱံ႕။
၂၂။ ေနာ ေစ ဗုဒၶံ သေရယ်ာထ၊
ေလာကေဇ႒ံ နရာသဘံ။
အထ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
၂၂။ လူနတ္တို႔၏ အႀကီးအျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္ ကို မဆင္ျခင္ မေအာက္ေမ့ျဖစ္ၾကလွ်င္ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားထားေသာ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို သတိရၾက။
၂၃။ ေနာ ေစ ဓမၼံ သေရယ်ာထ၊
နိယ်ာနိကံ သုေဒသိတံ။
အထ သံဃံ သေရယ်ာထ၊
ပုညေကၡတၱံ အႏုတၱရံ။
၂၃။ တရားေတာ္၏ဂုဏ္ကို အမွတ္မရၾကလွ်င္ ေကာင္းမႈမ်ဳိးေစ့စိုက္ပ်ဳိးရာ အတုမရွိ လယ္ေျမေကာင္း ႏွင့္တူေသာ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ ပြားမ်ားၾက။
၂၄။ ဧဝံ ဗုဒၶံ သရႏၲာနံ၊
ဓမၼံ သံဃဥၥ ဘိကၡေဝါ။
ဘယံ ဝါ ဆမၻိတတၱံ ဝါ၊
ေလာမဟံေသာ န ေဟႆတိ။
ဓဇဂၢသုတၱံ နိ႒ိတံ။
၂၄။ ဤကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္ ျမတ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုျဖစ္ေစ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တုန္လႈပ္ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္း ထျခင္းဟူသမွ် လံုးဝ မျဖစ္ေပၚလတၱံ႕။
ဓဇဂၢသုတ္ေတာ္ ျမန္မာျပန္ျပီး၏။
ပရိတ္ႀကီး ၁၁-သုတ္ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္၊ ပရိတ္
