ပဌမ သုခသုတ္
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ မဂဓတိုင္း နာလကရြာငယ္၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သာမ႑ကာနိပရိဗိုဇ္သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္အတူ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆုံးေစၿပီးေနာက္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ထိုင္လ်က္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ အား -
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ခ်မ္းသာဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဆင္းရဲဟူသည္ အဘယ္နည္း ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္ရမႈသည္ ဆင္းရဲတည္း၊
မျဖစ္ရမႈသည္ ခ်မ္းသာတည္း။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္မႈရွိလွ်င္ ေအးမႈ၊ ပူမႈ၊ စားလိုမႈ၊ ေသာက္လိုမႈ၊ က်င္ႀကီး စြန္႔လုိမႈ၊ က်င္ငယ္စြန္႔လိုမႈ၊ မီးေလာင္မႈ၊ တုတ္လွံ တံထိခိုက္မႈ၊ လက္နက္ထိခိုက္မႈ၊ ေဆြမ်ဳိးႏွင့္ မိတ္ေဆြတို႔ စုေ၀း လာေရာက္ၾက၍ ျခဳတ္ျခယ္မႈ ဟူေသာ ဤဆင္းရဲကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္၏။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္မႈ မရွိလွ်င္ မေအးမႈ၊ မပူမႈ၊ မစားလိုမႈ၊ မေသာက္လိုမႈ၊ က်င္ႀကီး မစြန္႔လိုမႈ၊ က်င္ငယ္ မစြန္႔လိုမႈ၊ မီးမေလာင္မႈ၊ တုတ္လွံတံ မထိခိုက္မႈ၊ လက္နက္ မထိခုိက္မႈ၊ ေဆြမ်ဳိးႏွင့္ မိတ္ေဆြတို႔ စုေ၀းလာေရာက္ၾက၍ မျခဳတ္ ျခယ္မႈဟူေသာ ဤခ်မ္းသာကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု)ေမွ်ာ္လင့္ႏုိုင္၏ဟု မိန္႔ဆို၏။
၅ - ပဌမ သုခသုတ္၊ ယမက၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
အခါတစ္ပါး၌ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ မဂဓတိုင္း နာလကရြာငယ္၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သာမ႑ကာနိပရိဗိုဇ္သည္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အသွ်င္သာရိပုၾတာႏွင့္အတူ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆုံးေစၿပီးေနာက္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ထိုင္လ်က္ အသွ်င္သာရိပုၾတာ အား -
ငါ့သွ်င္သာရိပုၾတာ ခ်မ္းသာဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဆင္းရဲဟူသည္ အဘယ္နည္း ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္ရမႈသည္ ဆင္းရဲတည္း၊
မျဖစ္ရမႈသည္ ခ်မ္းသာတည္း။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္မႈရွိလွ်င္ ေအးမႈ၊ ပူမႈ၊ စားလိုမႈ၊ ေသာက္လိုမႈ၊ က်င္ႀကီး စြန္႔လုိမႈ၊ က်င္ငယ္စြန္႔လိုမႈ၊ မီးေလာင္မႈ၊ တုတ္လွံ တံထိခိုက္မႈ၊ လက္နက္ထိခိုက္မႈ၊ ေဆြမ်ဳိးႏွင့္ မိတ္ေဆြတို႔ စုေ၀း လာေရာက္ၾက၍ ျခဳတ္ျခယ္မႈ ဟူေသာ ဤဆင္းရဲကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု) ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္၏။
ငါ့သွ်င္ (ဘ၀သစ္၌) ျဖစ္မႈ မရွိလွ်င္ မေအးမႈ၊ မပူမႈ၊ မစားလိုမႈ၊ မေသာက္လိုမႈ၊ က်င္ႀကီး မစြန္႔လိုမႈ၊ က်င္ငယ္ မစြန္႔လိုမႈ၊ မီးမေလာင္မႈ၊ တုတ္လွံတံ မထိခိုက္မႈ၊ လက္နက္ မထိခုိက္မႈ၊ ေဆြမ်ဳိးႏွင့္ မိတ္ေဆြတို႔ စုေ၀းလာေရာက္ၾက၍ မျခဳတ္ ျခယ္မႈဟူေသာ ဤခ်မ္းသာကို (မခြၽတ္ရလိမ့္မည္ဟု)ေမွ်ာ္လင့္ႏုိုင္၏ဟု မိန္႔ဆို၏။
၅ - ပဌမ သုခသုတ္၊ ယမက၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
