အာဒိယသုတ္-

အာဒိယသုတ္-

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရား ထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ အနာထပိဏ္ သူေဌးအား ျမတ္စြာဘုရားသည္-

ဒါယကာ စည္းစိမ္ ရေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။

အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ...

၁...
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကုိး ဆည္းပူး၍ ေခြၽး ဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလံု႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ ခ်မ္းသာ ေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္၏၊ မိဘတုိ႔ကုိ ခ်မ္းသာ ေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္၏၊ သား မယား ကြၽန္ အမႈလုပ္ ေယာက္်ားတုိ႔ကုိ ခ်မ္းသာေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္၏။
ဤကား ပဌမ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတည္း။

၂...
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကုိး ဆည္းပူး၍ ေခြၽး ဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလံု႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ အေဆြ ခင္ပြန္း ခ်စ္ကြၽမ္း၀င္သူတုိ႔ကုိ ခ်မ္းသာေစ၏၊ ႏွစ္သက္ေစ၏၊ ခ်မ္းသာကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာင္ႏုိင္ ၏။
ဤကား ဒုတိယ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတည္း။

၃...
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကုိး ဆည္းပူး၍ ေခြၽး ဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလံု႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ မီးေၾကာင့္ လည္း ေကာင္း၊ ေရေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ မင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ခုိးသူေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္သူ အေမြခံဆုိးေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပၚ လာေသာ ထုိသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ေဘးရန္တုိ႔၌ ထက္၀န္းက်င္မွ ပိတ္ဆုိ႔၍ မိမိ ကိုယ္ကုိ ခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳ၏။
ဤကား တတိယ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတည္း။

၄...
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကုိး ဆည္းပူး၍ ေခြၽး ဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလံု႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔အား ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဧည့္သည္တုိ႔အား ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေရွးက ေသၿပီးေသာ ေဆြမ်ဳိးတုိ႔အား ပူေဇာ္ျခင္း၊ မင္းအား ပူေဇာ္ျခင္း၊ နတ္အစစ္တုိ႔အား ပူေဇာ္ျခင္း ဟူေသာ ငါးပါးေသာ ပူေဇာ္ျခင္းကုိ ျပဳလုပ္၏။
ဤကား စတုတၳ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတည္း။

၅...
ဒါယကာ ဤေလာက၌ အရိယာတပည့္သည္ လက္႐ံုးအားကုိး ဆည္းပူး၍ ေခြၽး ဒီးဒီးက် ျဖစ္ေစအပ္ကုန္ေသာ တရားႏွင့္ေလ်ာ္ကုန္ေသာ တရားသျဖင့္ ရအပ္ ကုန္ေသာ ထႂကြလံု႔လျဖင့္ ရအပ္ကုန္ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ျဖင့္ မာန္ယစ္ျခင္း ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမွ ကင္းကုန္ေသာ၊ သည္းခံျခင္း ေကာင္းေသာ အမႈ၀ယ္ ေမြ႔ေလ်ာ္ ျခင္း၌ တည္ကုန္ေသာ၊ တစ္ေယာက္တည္းေသာ မိမိကုိယ္ကုိ ဆံုးမကုန္ေသာ၊ တစ္ခုတည္းေသာ မိမိစိတ္ကုိ (ကိေလသာမွ) ၿငိမ္းေအးေစကုန္ေသာ၊ တစ္ခုတည္း ေသာ မိမိစိတ္ကုိ (ကိေလသပရိနိဗၺာန္အားျဖင့္) ၿငိမ္းေအးေစကုန္ေသာ သေဘာ ရွိသည့္ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔၌ အထက္ဘံုသုိ႔ သြားေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ၊ နတ္ျပည္ အစီးအပြါး ျဖစ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာက်ဳိး ရွိေသာ၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ အာ႐ံုကုိ ျဖစ္ေစ တတ္ေသာ ျမတ္ေသာ အလွဴကုိ ျဖစ္ေစ၏။
ဤကား ပဥၥမ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတည္း။

ဒါယကာ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ဳိးတုိ႔တည္း။
ဒါယကာ စည္းစိမ္ရေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးကုိ ရေသာ ထုိအရိယာတပည့္အား အကယ္၍ စည္းစိမ္တုိ႔သည္ ကုန္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မူ {{ငါသည္ စင္စစ္ စည္းစိမ္ ရေၾကာင္းတုိ႔ကုိလည္း ရယူ၏၊ ငါ၏ စည္းစိမ္တုိ႔သည္လည္း ကုန္ခန္းျခင္းသုိ႔ ေရာက္ကုန္၏}} ဟု စိတ္အၾကံ ျဖစ္၏။
ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအရိယာတပည့္အား ႏွလံုးသာယာျခင္း ျဖစ္၏။

ဒါယကာ စည္းစိမ္ရေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတုိ႔ကုိ ရယူေသာ ထုိအရိယာတပည့္အား အကယ္၍ စည္းစိမ္တုိ႔သည္ တုိးပြါးခဲ့မူ {{ငါသည္ စင္စစ္ စည္းစိမ္ရေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ရယူ၏၊ ငါ၏ စည္းစိမ္တုိ႔သည္လည္း တုိးပြါးျခင္းသုိ႔ ေရာက္ကုန္၏}} ဟု စိတ္ အၾကံျဖစ္၏။ ဤသုိ႔လွ်င္ ထုိအရိယာတပည့္အား ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ပင္ ႏွလံုးသာယာျခင္းျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ငါသည္ စည္းစိမ္တုိ႔ကုိ သံုးေဆာင္ခဲ့ၿပီ၊
(မိဘတုိ႔ကုိ) လုပ္ေကြၽးခဲ့ၿပီ၊ သားမယားတုိ႔ကုိ ေမြးျမဴခဲ့ၿပီ၊
ေဘးရန္တုိ႔ကုိ လြန္ေျမာက္ခဲ့ၿပီ၊
အထက္နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴခဲ့ၿပီ၊
ထုိ႔ျပင္ ငါးမ်ဳိးေသာ ပူေဇာ္မႈကုိလည္း ျပဳခဲ့ၿပီ၊
သီလရွိကုန္ (ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလံုး)ေစာင့္သံုးကုန္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုး သူတုိ႔အား လုပ္ေကြၽးခဲ့ၿပီ။ အိမ္၌ ေနေသာ ပညာရွိသည္ အၾကင္ အက်ိဳးငွါ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔ကုိ အလုိ ရွိရာ၏၊ ထုိအက်ဳိးသည္ငါ့အား အစဥ္ ဆုိက္ေရာက္ေလ ၿပီ၊ ေနာက္တစ္ဖန္ မပူပန္ရေသာ အမႈကုိ ငါ ျပဳခဲ့ေပၿပီ။ ဤသုိ႔ အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့ေသာ လူျဖစ္သူ သတၱ၀ါသည္ အရိယာတုိ႔၏ တရား၌ တည္၏၊ ထုိသူကုိ ဤဘ၀၌ပင္ ခ်ီးမြမ္းၾကကုန္၏၊ တမလြန္ ဘ၀၀ယ္ နတ္ျပည္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရ ေလသတည္း။

၁ - အာဒိယသုတ္၊ မု႑ရာဇ၀ဂ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။