ဣၿႏၵိယသုတ္- (အစိုးရျခင္း)
ရဟန္းတုိ႔ တရားေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ...
အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္လာ၍ေသာ္လည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္၏၊
ဧည့္သည္တုိ႔ အလုိ႔ငွါ စီမံထားသည္ကိုလည္း ေပးလွဴပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္၏၊
တမလြန္အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကုိ ခံထုိက္၏၊
လက္အုပ္ခ်ီျခင္းငွါ ထုိက္၏၊
သတၱ၀ါ အေပါင္း၏ ေကာင္းမႈ ျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမ ျဖစ္၏။
အဘယ္ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ ...
၁။ သဒၶိေႁႏၵႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
၂။ ၀ီရိယိေႁႏၵႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
၃။ သတိေႁႏၵႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
၄။ သမာဓိေႁႏၵႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
၅။ ပညိေႁႏၵႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
အာသေ၀ါ တရားတုိ႔၏ ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ အာသေ၀ါ မရွိေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္)စိတ္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) ပညာကို ယခုဘ၀ ၌ပင္ ကိုယ္တိုင္ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရား ေျခာက္မ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ အရပ္ေ၀းမွ ေဆာင္လာ၍ ေသာ္လည္း ေပးလွဴ ပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္၏။ ဧည့္သည္တုိ႔ အလို႔ငွါ စီမံထားေသာ ၀တၳဳကိုေသာ္လည္း ေပးလွဴ ပူေဇာ္ရန္ ထုိက္တန္၏၊ တမလြန္ အတြက္ ရည္ေမွ်ာ္ေသာ အလွဴကို ခံထိုက္၏၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္းငွါ ထုိက္၏၊ သတၱ၀ါ အေပါင္း၏ ေကာင္းမႈျပဳရန္ အျမတ္ဆံုး လယ္ေျမ ျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၃ - ဣၿႏၵိယသုတ္၊ အာဟုေနယ်၀ဂ္၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
