ဣ႒သုတ္- (အလိုရွိအပ္သည္)
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ အနာထပိဏ္သူေဌးအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ တရားတုိ႔သည္
ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ...
၁။ အသက္ရွည္ျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၂။ အဆင္းလွျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၃။ ခ်မ္းသာျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၄။ အျခံအရံ မ်ားျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၅။ နတ္ျပည္တုိ႔သည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍
ေလာက၌ ရခဲေသာ တရားတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။
((သင္ရလိုပါလွ်င္ ? ...))
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ လည္း ေကာင္း ရ၏ ဟု ငါမဆုိ။
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ရသည္ျဖစ္ခဲ့မူ ဤေလာက၌ အဘယ္သူသည္ အဘယ္သုိ႔ေသာ အရာမွ ယုတ္ေလ်ာ့ ႏုိင္ေတာ့အံ့နည္း။
၁...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ အလုိရွိသည္ ျဖစ္၍ အသက္ ရွည္ျခင္းကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္းေကာင္း မထုိက္၊
ဒါယကာ အသက္ရွည္ျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အသက္ရွည္လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရ မည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္သည္ အသက္ရွည္ရန္ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္သက္ရွည္ ျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူသက္ရွည္ျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အဆင္းလွျခင္းကုိ အလုိရွိသည္ ျဖစ္၍ အဆင္းလွ ျခင္းကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္းေကာင္း မထုိက္၊
ဒါယကာ အဆင္းလွျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အဆင္းလွလုိေသာ အရိယာ တပည့္သည္ အဆင္းလွျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အဆင္းလွျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္သည္ အဆင္းလွရန္ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ အဆင္းလွျခင္းကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူအဆင္း လွျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၂...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ အလုိရွိသည္ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ခ်မ္းသာကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ ခ်မ္းသာေစတတ္ ေသာ အက်င့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ခ်မ္းသာကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်မ္းသာကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၃...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အျခံအရံကုိ အလုိရွိသည္ျဖစ္၍ အျခံအရံကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ အျခံအရံမ်ားျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အျခံအရံ ကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အျခံအရံကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အျခံအရံကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္သည္ အျခံအရံကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ အျခံအရံကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူအျခံအရံကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၄...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္လုိသည္ ျဖစ္၍ နတ္ျပည္ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ နတ္ျပည္တုိ႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း နတ္ျပည္ကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္သည္ နတ္ျပည္ကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ျပည္တုိ႔ကုိ ရႏုိင္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅...
အသက္ရွည္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆင္းလွျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ မ်ားျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာ္ေစာျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိးရွိသည္၏ အျဖစ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္တုိ႔ကုိ လည္းေကာင္း ေတာင့္တေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ (ေကာင္းမႈကုသုိလ္တို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ရာ) ေကာင္းမႈတုိ႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ ပညာရွိတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းကုန္၏၊ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ ပညာရွိသည္ အက်ဳိးႏွစ္ပါးတုိ႔ကုိ ရႏုိင္၏။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးစီပြါး၊ တမလြန္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြါး ဟူေသာ အက်ဳိးႏွစ္ပါးကုိ ရျခင္းေၾကာင့္ ပညာရွိကုိ ပ႑ိတ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
၃ - ဣ႒သုတ္၊ မု႑ရာဇ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခုိးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ အနာထပိဏ္သူေဌးအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္သည္ျဖစ္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ တရားတုိ႔သည္
ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။
အဘယ္ ငါးမ်ဳိး တုိ႔နည္း ဟူမူ...
၁။ အသက္ရွည္ျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၂။ အဆင္းလွျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၃။ ခ်မ္းသာျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၄။ အျခံအရံ မ်ားျခင္းသည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
၅။ နတ္ျပည္တုိ႔သည္ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးအပ္၍ ေလာက၌ ရခဲ၏၊
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍
ေလာက၌ ရခဲေသာ တရားတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။
((သင္ရလိုပါလွ်င္ ? ...))
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ လည္း ေကာင္း ရ၏ ဟု ငါမဆုိ။
ဒါယကာ အလုိရွိအပ္ ႏွစ္သက္အပ္ ျမတ္ႏုိးအပ္ကုန္၍ ေလာက၌ ရခဲေသာ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ရသည္ျဖစ္ခဲ့မူ ဤေလာက၌ အဘယ္သူသည္ အဘယ္သုိ႔ေသာ အရာမွ ယုတ္ေလ်ာ့ ႏုိင္ေတာ့အံ့နည္း။
၁...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ အလုိရွိသည္ ျဖစ္၍ အသက္ ရွည္ျခင္းကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္းေကာင္း မထုိက္၊
ဒါယကာ အသက္ရွည္ျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အသက္ရွည္လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရ မည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္သည္ အသက္ရွည္ရန္ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္သက္ရွည္ ျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူသက္ရွည္ျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အဆင္းလွျခင္းကုိ အလုိရွိသည္ ျဖစ္၍ အဆင္းလွ ျခင္းကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္းေကာင္း မထုိက္၊
ဒါယကာ အဆင္းလွျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အဆင္းလွလုိေသာ အရိယာ တပည့္သည္ အဆင္းလွျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အဆင္းလွျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္သည္ အဆင္းလွရန္ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ အဆင္းလွျခင္းကုိ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူအဆင္း လွျခင္းကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၂...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ အလုိရွိသည္ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ခ်မ္းသာကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ ခ်မ္းသာေစတတ္ ေသာ အက်င့္သည္ ခ်မ္းသာကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ခ်မ္းသာကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်မ္းသာကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၃...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ အျခံအရံကုိ အလုိရွိသည္ျဖစ္၍ အျခံအရံကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ အျခံအရံမ်ားျခင္း၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အျခံအရံ ကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ အျခံအရံကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ အျခံအရံကုိ ျဖစ္ေစတတ္သည့္ အက်င့္သည္ အျခံအရံကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ အျခံအရံကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ လူအျခံအရံကုိေသာ္ လည္းေကာင္း ရႏုိင္၏။
၄...
ဒါယကာ အရိယာတပည့္သည္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္လုိသည္ ျဖစ္၍ နတ္ျပည္ကုိ (ႏႈတ္ျဖင့္) ေတာင့္တျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ (စိတ္ျဖင့္) ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ လည္း ေကာင္း မထုိက္၊ ဒါယကာ နတ္ျပည္တုိ႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း နတ္ျပည္ကုိ လုိေသာ အရိယာတပည့္သည္ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္ကုိ က်င့္ရမည္။ မွန္၏၊ ထုိအရိယာတပည့္သည္ က်င့္အပ္ေသာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေစ တတ္သည့္ အက်င့္သည္ နတ္ျပည္ကုိ ရျခင္းငွါ ျဖစ္၏၊ ထုိသူသည္ နတ္ျပည္တုိ႔ကုိ ရႏုိင္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅...
အသက္ရွည္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆင္းလွျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ မ်ားျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာ္ေစာျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ျခင္းကုိ လည္းေကာင္း၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိးရွိသည္၏ အျဖစ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္တုိ႔ကုိ လည္းေကာင္း ေတာင့္တေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ (ေကာင္းမႈကုသုိလ္တို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ရာ) ေကာင္းမႈတုိ႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ ပညာရွိတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းကုန္၏၊ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ ပညာရွိသည္ အက်ဳိးႏွစ္ပါးတုိ႔ကုိ ရႏုိင္၏။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးစီပြါး၊ တမလြန္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာ အက်ဳိးစီးပြါး ဟူေသာ အက်ဳိးႏွစ္ပါးကုိ ရျခင္းေၾကာင့္ ပညာရွိကုိ ပ႑ိတ ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။
၃ - ဣ႒သုတ္၊ မု႑ရာဇ၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
