ငါ့သွ်င္တို႔
ယခုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ...
''နႏၵက ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ၊ နႏၵက သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကေသာ သင္တို႔အား တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကား ျဖင့္ အညီအၫြတ္ ထုိင္ေနျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္၏။
နႏၵက စုေဝးၾကသူတို႔သည္ တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိျဖစ္ေစ အျပစ္မရွိေသာ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းကုိျဖစ္ေစ ကိစၥ ႏွစ္ပါးကို ျပဳရမည္။
နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိ၏၊ သီလကား မရွိ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္း သည္ ထုိအဂၤါႏွင့္မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရား ရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏။ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူ သီလရွိသူ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကို ရသူျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူ လည္း ျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ နႏၵက အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါသည္ ရွိရာ၏၊ ထုိသတၱဝါအား ေျခတစ္ေခ်ာင္းသည္ ယုတ္ေလ်ာ့၏၊ ခ်ဳိ႕တဲ့၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိသတၱဝါသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံုသကဲ့သို႔ နႏၵက ဤအတူပင္ ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္း ႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္ တည္ၾကည္မႈကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္ အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္းျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုလည္း ရ၏။ ဤသို႔ ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏ ဟု ေလးပုဒ္တို႔ျဖင့္ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ ထက္ဝန္းက်င္ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို ျပေတာ္မူ၍ ေနရာမွ ထလ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ဝင္ေတာ္မူ၏။
၄ - နႏၵကသုတ္၊ သေမၺာဓိဝဂ္၊ နဝကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပ္ဠိေတာ္။
ယခုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ...
''နႏၵက ေကာင္းေပစြ ေကာင္းေပစြ၊ နႏၵက သဒၶါတရားျဖင့္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကေသာ သင္တို႔အား တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကား ျဖင့္ အညီအၫြတ္ ထုိင္ေနျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္၏။
နႏၵက စုေဝးၾကသူတို႔သည္ တရားႏွင့္စပ္ေသာ စကားကုိျဖစ္ေစ အျပစ္မရွိေသာ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းကုိျဖစ္ေစ ကိစၥ ႏွစ္ပါးကို ျပဳရမည္။
နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိ၏၊ သီလကား မရွိ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္း သည္ ထုိအဂၤါႏွင့္မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရား ရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရား ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏။ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူ သီလရွိသူ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကို ရသူျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူ လည္း ျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ နႏၵက ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ နႏၵက အေျခေလးေခ်ာင္းရွိေသာ သတၱဝါသည္ ရွိရာ၏၊ ထုိသတၱဝါအား ေျခတစ္ေခ်ာင္းသည္ ယုတ္ေလ်ာ့၏၊ ခ်ဳိ႕တဲ့၏၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိသတၱဝါသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံုသကဲ့သို႔ နႏၵက ဤအတူပင္ ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္း ႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုကား မရ၊ ဤသို႔ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ထို႔ေၾကာင့္ ''ငါသည္ အဘယ္သို႔လွ်င္ သဒၶါတရားရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သီလရွိသူသည္ လည္းေကာင္း၊ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္ တည္ၾကည္မႈကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကို ရသူသည္ လည္းေကာင္း ျဖစ္ရပါမည္နည္း'' ဟု ထုိအဂၤါကို ျပည့္စံုေစရမည္၊
နႏၵက အၾကင္ အခါ၌ကား ရဟန္းသည္ သဒၶါတရားရွိသူလည္း ျဖစ္၏၊ သီလ ရွိသူလည္းျဖစ္၏။ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္တည္ၾကည္မႈကိုလည္း ရ၏၊ သခၤါရတို႔ကို သိမ္းဆည္းႏိုင္ေသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ကိုလည္း ရ၏။ ဤသို႔ ျဖစ္ေသာ္ ထုိရဟန္းသည္ ထုိအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စံု၏ ဟု ေလးပုဒ္တို႔ျဖင့္ အလံုးစံု ျပည့္စံုေသာ ထက္ဝန္းက်င္ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ျမတ္ကို ျပေတာ္မူ၍ ေနရာမွ ထလ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ဝင္ေတာ္မူ၏။
၄ - နႏၵကသုတ္၊ သေမၺာဓိဝဂ္၊ နဝကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပ္ဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment