နတ္မိုက္က ဤသို႔ဆို၏...

နႏၵနသုတ္

အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္- အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔'' ဟု ေခၚေတာ္မူ၏၊ ''အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားကုန္၏၊

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၏-

ရဟန္းတို႔ ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား တာဝတႎသာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ေသာ နတ္သား တစ္ေယာက္သည္ နႏၵဝန္ဥယ်ာဥ္၌ နတ္သမီးအေပါင္း ျခံရံလ်က္ နတ္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကာမဂုဏ္ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ကံုလံု ျပည့္စံုစြာ ေပ်ာ္ျမဴးစံပယ္ေနစဥ္ ထိုအခ်ိန္၌ ဤဂါထာကို ရြတ္ဆို၏-

နတ္မိုက္က ဤသို႔ဆို၏...
''အၾကင္သူတို႔သည္ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိကုန္ေသာ သံုးက်ိပ္ကုန္ေသာ နတ္သားတို႔၏ ေနရာ နႏၵဝန္ဥယ်ာဥ္ကို မျမင္ဖူးကုန္၊ ထိုသူတို႔သည္ ခ်မ္းသာကို မသိကုန္'' ဟု ရြတ္ဆို၏။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ဆိုသည္ရွိေသာ္ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္ ထိုနတ္သားကို ဂါထာျဖင့္ ျပန္၍ရြတ္ ဆို၏-

နတ္လိမၼာက ဤသို႔ျပန္ေျပာ၏...
''နတ္မိုက္ ရဟႏၲာတို႔၏ စကားကို ဆိုလိုေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ သင္မသိ၊ ျပဳျပင္ စီရင္အပ္ေသာ 'သခၤါရ' တရားအားလုံးတို႔သည္ အျမဲ မရွိကုန္၊ ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္ေသာ သေဘာရွိကုန္၏၊ ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ ခ်ဳပ္ကုန္၏၊ ထုိသခၤါရတရားတို႔၏ ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သည္သာ ခ်မ္းသာ၏'' ဟု ျပန္၍ ရြတ္ဆုိ၏။ 11

၁ - နႏၵနသုတ္၊ နႏၵနဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။