ကိုယ္ျဖင့္ ႏွီးေႏွာျခင္း...

ရဟန္းဝိနည္း ဒုတိယ အျပစ္အႀကီးဆံုးအုပ္စုမွ...

ရာဂစိတ္ျဖင့္
ယေန႔ဖြားေသာ အမ်ဳိးသမီးေလးမွစ၍
မထိရ မကိုင္ရ
တို႔ထိကိုင္တြယ္လွ်င္ ဤအျပစ္သင့္သည္။
အျပစ္သင့္လွ်င္ သာမန္ အာပတ္ေျဖ ေဒသနာၾကား႐ံုျဖင့္ မေျပ။

ကာယသံသဂၢ သိကၡာပုဒ္ - (ကိုယ္ျဖင့္ ႏွီးေႏွာျခင္း)

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိၿမဳိ႕ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူေသာအခါ အသွ်င္ဥဒါယီ သည္ ေတာ၌ ေန၏၊

ထုိအသွ်င္၏ေက်ာင္းသည္ အလြန္လွပ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ေကာင္း၏၊ စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ေစတတ္၏၊ အလယ္၌ အခန္းရွိ၏၊ ထက္ဝန္းက်င္၌ စျမင္ေဆာင္ လွည့္ထား၏၊ ေညာင္ေစာင္း 'ခုတင္'အင္းပ်ဥ္ 'ခံုရွည္' ဘံုလ်ဳိ 'ဖံု' ေခါင္းအံုးကုိ ေကာင္းစြာ ခင္းက်င္းထား၏၊ ေသာက္ေရ သံုးေရကုိ ေကာင္းစြာ တည္ထား၏၊ ပရိဝုဏ္ကုိ ေကာင္းစြာ တံျမက္လွည္းထား၏၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ အသွ်င္ ဥဒါယီ၏ေက်ာင္းကုိ ၾကည့္လုိ၍ လာၾကကုန္၏၊ ပုဏၰား တစ္ေယာက္သည္လည္း ဇနီးႏွင့္တကြ အသွ်င္ ဥဒါယီထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ ဥဒါယီအား-

''အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီ၏ ေက်ာင္းကုိ ၾကည့္လုိပါကုန္၏'' ဟု (ေျပာေသာအခါ) ''ပုဏၰား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ၾကည့္ပါ''ဟု သံေကာက္ 'ေသာ့' ကုိ ယူ၍ မင္းတုပ္ကုိ ႏုတ္ၿပီးလွ်င္ တံခါးကုိ တြန္း၍ ေက်ာင္းသို႔ ဝင္ေလ၏။ ထုိ ပုဏၰားသည္လည္း အသွ်င္ဥဒါယီ၏ ေနာက္မွ ဝင္ေလ၏၊
ထိုပုေဏၰးမ သည္လည္း ထို ပုဏၰား ေနာက္မွ ဝင္ေလ၏။

ထိုအခါ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ ေလေသာက္တံခါး 'ျပဴတင္း' အခ်ဳိ႕ကုိ ဖြင့္လ်က္ ေလေသာက္ တံခါး 'ျပဴတင္း' အခ်ဳိ႕ကုိ ပိတ္လ်က္ အခန္းကုိ အစဥ္လွည့္သြားၿပီး လွ်င္ ေနာက္မွ လာ၍ ထုိ ပုေဏၰးမ၏ အဂၤါႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ကုိင္တြယ္၏။

ထုိအခါ ထိုပုဏၰားသည္ အသွ်င္ဥဒါယီႏွင့္ အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေျပာဆုိ၍ ျပန္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုပုဏၰားသည္ ဝမ္းေျမာက္ရကား ''ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ရဟန္းတို႔သည္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူၾကပါေပသည္။ ယင္း ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ဤကဲ့သို႔ေတာ၌ ေနေတာ္မူၾကေပသည္၊ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ လည္း ျမင့္ျမတ္ပါေပသည္၊ ယင္းဥဒါယီသည္လည္း ေတာ၌ ေနေတာ္မူေပ သည္''ဟု ဝမ္းေျမာက္ေသာ စကားကုိ ႁမြက္ဆို၏။

ဤသို႔ ဆုိလတ္ေသာ္ ထုိပုေဏၰးမသည္ ထုိပုဏၰားအား ''ထုိအသွ်င္ဥဒါယီ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာ သေဘာသည္ အဘယ္မွာ ရွိအံ့နည္း၊ သင္သည္ ငါ၏ အဂၤါ ႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ကုိင္တြယ္ သကဲ့သို႔၊ ဤအတူပင္ ရဟန္းဥဒါယီသည္လည္း ငါ၏ အဂၤါႀကီးငယ္တို႔ကုိ သံုးသပ္ ကုိင္တြယ္ေလၿပီ''ဟု ေျပာဆို၏။

ထိုအခါ ထိုပုဏၰားသည္ ''ဤသာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ အရွက္မရွိကုန္၊ သီလမရွိကုန္၊ မမွန္သည္ကို ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ သို႔စင္လ်က္ ဤရဟန္းတို႔က တရားကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏။ ညီၫြတ္မွ်တေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏၊ ျမတ္သည္ကို က်င့္ေလ့ရွိကုန္၏၊ အမွန္ကို ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ သီလရွိကုန္၏၊ ေကာင္းေသာသေဘာ ရွိကုန္၏ဟု ဝန္ခံၾကတုံ ဘိ၏၊ ဤရဟန္းတို႔အား ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္အျဖစ္သည္ မရွိေတာ့ၿပီ၊ ဤရဟန္းတို႔အား ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္အျဖစ္သည္ ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ေလၿပီ၊ ဤရဟန္းတို႔အား အဘယ္မွာ ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္ သူျမတ္အျဖစ္သည္ ရွိမည္နည္း၊ ဤရဟန္းတို႔သည္ ရဟန္းအျဖစ္ သူေတာ္သူျမတ္ အျဖစ္မွ ကင္းကြာကုန္ၿပီ၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဥဒါယီရဟန္းသည္ ငါ့မယား၏ အဂၤါႀကီးငယ္ တို႔ကို သံုးသပ္ ကိုင္တြယ္ေလဘိသနည္း။

အမ်ဳိးမိန္းမ 'အိမ္ေထာင္ရွင္မ' အမ်ဳိးသမီးႀကီး 'အပ်ဳိႀကီး' အမ်ဳိးသမီးငယ္ 'အပ်ဳိ' အမ်ိဳးေခြၽးမ အမ်ဳိး အေစခံမ တို႔သည္ အရံတြင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသို႔ လည္းေကာင္း သြားရန္ မသင့္ေလ်ာ္ေတာ့ေပ၊ အမ်ိဳးမိန္းမ အမ်ဳိးသမီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ဳိးေခြၽးမ အမ်ိဳးအေစခံမတို႔သည္ အရံတြင္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသို႔လည္းေကာင္း သြားၾကပါကုန္မူ ထိုအမ်ိဳးသမီးတို႔ကိုလည္း သာကီဝင္ မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီး ကုန္ရာ၏''ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိ၏။

ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆုိေသာ ထုိပုဏၰား၏ စကားကို ၾကားကုန္ရကား အၾကင္ရဟန္းတို႔သည္ အလိုနည္းပါးကုန္၏၊ ထုိရဟန္းတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္ဥဒါယီသည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္း သို႔ ေရာက္ေလဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိ ၾကကုန္၏။

ထို႔ေနာက္ ထုိရဟန္းတို႔သည္ အသွ်င္ဥဒါယီကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ဲရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ဥဒါယီကို-

''ဥဒါယီ သင္သည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟူ သည္ မွန္သေလာ'' ဟု စိစစ္ေမးျမန္း ေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု ေလွ်ာက္၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤအျပဳအမူသည္ ရဟန္းတို႔အား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ရဟန္းတို႔ အျပဳအမူမဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား အဘယ့္ေၾကာင့္ အသင္သည္ မိန္းမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ေလဘိသနည္း။

မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ငါသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ရာဂႏွင့္ တကြျဖစ္ျခင္းငွါ တရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မမူဘဲ ရာဂကင္းရန္ ေဟာေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ပ။ကာမဂုဏ္ အပူအအိုက္တို႔၏ ၿငိမ္းေအးမႈကို ေဟာေတာ္မူသည္မဟုတ္ပါေလာ။

မဂ္ဖိုလ္မွ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာေယာက်္ား ဤ သင္ျပဳမိေသာအမႈ သည္ မၾကည္ ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔သည္ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ 269

ပညတ္သိကၡာပုဒ္ႏွင့္ သိကၡာပုဒ္အဖြင့္...

အၾကင္ ရဟန္းသည္ ရာဂဘီလူး ပူးဝင္အပ္သည္ျဖစ္၍ ေဖာက္ျပန္ေသာ စိတ္ျဖင့္ မာတုဂါမႏွင့္ အတူတကြ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့၊ လက္ကို ကိုင္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ဆံထံုးကို ကိုင္ျခင္းသို႔လည္းေကာင္း၊ တစ္ပါးပါးေသာ အဂၤါႀကီးငယ္ကို သံုးသပ္ကိုင္တြယ္ျခင္းသို႔ လည္းေကာင္း ေရာက္ျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းအား သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ သင့္၏၊
ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႕ေတာ္မူ၏)။ 270-2


၂ - ကာယသံသဂၢသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္

အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။
ရဟန္းဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၴကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္သူကို ''ရဟန္း''ဟု အလိုရွိ အပ္၏။

ရာဂဘီလူးပူးဝင္အပ္သည္ ျဖစ္၍ မည္သည္ အလြန္တပ္မက္သည္ ျဖစ္၍ ငဲ့ကြက္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ ဖြဲ႕ေႏွာင္ရစ္ပတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍။ ေဖာက္ျပန္ဟူသည္ တပ္မက္ေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ အမ်က္ထြက္ေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ ေတြေဝေသာ စိတ္သည္လည္း ေဖာက္ျပန္သည္ မည္၏၊ သို႔ရာတြင္ တပ္မက္ေသာစိတ္ကို ဤအရာ၌ ''ေဖာက္ျပန္''ဟု အလိုရွိအပ္၏။

မာတုဂါမ မည္သည္ လူမိန္းမတည္း၊
ဘီလူး (နတ္)မ မဟုတ္၊
ၿပိတၱာမ မဟုတ္၊
တိရစၧာန္မ မဟုတ္၊
အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ ယေန႔ေမြးဖြားေသာ သူငယ္မတည္း၊
အရြယ္ႀကီးေသာ မိန္းမ၌ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိသည္သာတည္း။
အတူဟူသည္ အတူတကြတည္း။
ကိုယ္လက္ ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ျငားအံ့ဟူသည္ လြန္က်ဴးမႈကို ဆို၏။

တံေတာင္ဆစ္ကို အစျပဳ၍ လက္သည္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ လက္မည္၏။
ဆံထုံး မည္သည္ ဆံပင္သက္သက္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ခ်ည္ႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပန္းႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ေငြႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ေရႊႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပုလဲသြယ္ႏွင့္ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊
ပတၱျမားကံုးႏွင့္ ေရာေသာ ဆံပင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း ဆံထံုးမည္၏။
အဂၤါႀကီးငယ္ မည္သည္ လက္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆံထံုးကိုလည္းေကာင္း ထား၍ အႂကြင္းသည္ အဂၤါႀကီးငယ္မည္၏။ 271

ကာယသံသဂၢ သိကၡာပုဒ္၊ သံဃာဒိသိသ္အခန္း၊ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္။



ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။