သဘိယသုတ္-
သဘိယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို ဘိကၡဳဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေသာသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္သို႔ေသာသူကို ယဥ္ေက်းၿပီးဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ဗုဒၶဟူ၍ဆို သနည္း၊ 519
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ေျဖေတာ္မူ၏...
သဘိယ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိျပဳအပ္ေသာ မဂ္ျဖင့္ ကိေလသာၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ သို႔ ေရာက္၏၊ ယံုမွားျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ျခင္းကို လည္း ေကာင္း၊ ႀကီးပြါးျခင္းကို လည္းေကာင္း ပယ္စြန္႔၍ မဂ္အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္မႈ ကုန္ခန္းၿပီး ျဖစ္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဘိကၡဳမည္၏။ 520
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုေသာ အာ႐ံုတို႔၌ ဆဠဂၤုေပကၡာျဖင့္ လ်စ္ လ်ဴ႐ႈတတ္၏၊ သတိရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ေလာကအားလံုး၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မညႇဥ္းဆဲ ၾသဃေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၏၊ မေကာင္းမႈ ၿငိမ္းေအးၿပီး ျဖစ္၏၊ မိစၧာဝိတက္တို႔ျဖင့္ မေနာက္က်ဳ၊ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အား ရာဂစေသာ ထူေျပာမႈ 'ဥႆဒ' တို႔ မရွိကုန္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေအးေသာသူမည္၏။ 521
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၏ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ေလာကအားလံုးဝယ္ စကၡဳ စေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပြါးမ်ားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာကကို လည္းေကာင္း ထိုးထြင္း သိ၍ ေသရမည့္ အခ်ိန္ကာလကို ငံ့လင့္ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ပြါးမ်ားၿပီးျဖစ္၍ ယဥ္ေက်းသူ မည္၏။ 522
ကပ္ကမ႓ာ အားလံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုေသာ စုတိပဋိသေႏၶဟူေသာ က်င္လည္မႈ သံသရာကို လည္းေကာင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၍ ရာဂျမဴကင္းလ်က္ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ဇာတိကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။ 523
သဘိယပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္သည္ကို စိတ္တိုင္းက်လ်က္ ရႊင္လန္း တက္ႂကြကာ ႏွစ္သိမ့္ ဝမ္းေျမာက္ေလသည္။
သဘိယသည္ ဤသို႔ ေမးေလွ်ာက္၏...
ျမတ္စြာဘုရား အဘယ္သို႔ ေရာက္သူကို ဘိကၡဳဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေသာသူ ဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္သို႔ေသာသူကို ယဥ္ေက်းၿပီးဟူ၍ ဆိုၾကကုန္ သနည္း၊
အဘယ္အေၾကာင္းျဖင့္ ဗုဒၶဟူ၍ဆို သနည္း၊ 519
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤသို႔ ေျဖေတာ္မူ၏...
သဘိယ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ မိမိျပဳအပ္ေသာ မဂ္ျဖင့္ ကိေလသာၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ သို႔ ေရာက္၏၊ ယံုမွားျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ျခင္းကို လည္း ေကာင္း၊ ႀကီးပြါးျခင္းကို လည္းေကာင္း ပယ္စြန္႔၍ မဂ္အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီး ျဖစ္၏၊ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္၌ ျဖစ္မႈ ကုန္ခန္းၿပီး ျဖစ္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဘိကၡဳမည္၏။ 520
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ အလံုးစံုေသာ အာ႐ံုတို႔၌ ဆဠဂၤုေပကၡာျဖင့္ လ်စ္ လ်ဴ႐ႈတတ္၏၊ သတိရွိ၏၊ ထိုသူသည္ ေလာကအားလံုး၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် မညႇဥ္းဆဲ ၾသဃေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ၿပီး ျဖစ္၏၊ မေကာင္းမႈ ၿငိမ္းေအးၿပီး ျဖစ္၏၊ မိစၧာဝိတက္တို႔ျဖင့္ မေနာက္က်ဳ၊ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အား ရာဂစေသာ ထူေျပာမႈ 'ဥႆဒ' တို႔ မရွိကုန္၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ လြန္စြာ ၿငိမ္းေအးေသာသူမည္၏။ 521
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၏ အဇၩတၱသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း၊ ဗဟိဒၶသႏၲာန္၌ လည္းေကာင္း ေလာကအားလံုးဝယ္ စကၡဳ စေသာ ဣေႁႏၵတို႔သည္ ပြါးမ်ားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ဤေလာကကို လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ ေလာကကို လည္းေကာင္း ထိုးထြင္း သိ၍ ေသရမည့္ အခ်ိန္ကာလကို ငံ့လင့္ေန၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ပြါးမ်ားၿပီးျဖစ္၍ ယဥ္ေက်းသူ မည္၏။ 522
ကပ္ကမ႓ာ အားလံုးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ပါးစံုေသာ စုတိပဋိသေႏၶဟူေသာ က်င္လည္မႈ သံသရာကို လည္းေကာင္း သိျမင္ေတာ္မူၿပီး၍ ရာဂျမဴကင္းလ်က္ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ အထူးသျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ဇာတိကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶဟူ၍ ဆိုၾကကုန္၏။ 523
သဘိယပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္သည္ကို စိတ္တိုင္းက်လ်က္ ရႊင္လန္း တက္ႂကြကာ ႏွစ္သိမ့္ ဝမ္းေျမာက္ေလသည္။
၆ - သဘိယသုတ္- မွ၊ မဟာဝဂ္၊ သုတနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment