အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း
ထိုအခါက ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္။
လူတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရား အႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္ဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ် ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစားဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''အဘယ္ ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳသင့္ သနည္း'' ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကို ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အသင္း တစ္သင္းသည္ သံဃာကုိ ဆြမ္းေကြၽး၏၊ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ သံဃေထရ္ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ''မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကုိ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွာ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏'' ဟု အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိ တစ္ပါးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ကုန္၏။ ထိုအခါအသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ ထုိလူတို႔ကုိ အႏုေမာဒနာ ျပဳၿပီးလွ်င္ ေနာက္မွ တစ္ပါးတည္း ႂကြ၏၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေဝးမွ တစ္ပါးတည္း လာေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာကုိ ျမင္၍ ''သာရိပုၾတာ အသို႔နည္း၊ ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံ၏ေလာ'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံပါ၏၊ သို႔ျပည့္စုံပါျငားလည္း ရဟန္းတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ တစ္ဦးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေတာ္ မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ မေထရ္ႀကီး မေထရ္ငယ္ ရဟန္းေလးပါး ငါးပါးတို႔ကုိ ဆုိင္းငံ့ စိမ့္ေသာငွာ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ မေထရ္တစ္ပါးသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ က်င္ႀကီး ႏွိပ္စက္ေသာ္လည္း ဆုိင္းငံ့၏၊ ထုိမေထရ္သည္ က်င္ႀကီးကုိ မေအာင့္ႏုိင္ဘဲ ေတြေဝလ်က္ လဲက်၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလတ္ေသာ္ အနီး၌ ရွိေသာ ရဟန္းကုိ ပန္ၾကား၍ သြားရန္ ခြင့္ျပဳ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 362
၄ - အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း၊ ဝတၱကၡႏၶက၊ စူဠဝဂ္ပါဠိေတာ္။
ထိုအခါက ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္။
လူတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ သာကီဝင္မင္းသား ဘုရား အႏြယ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ မျပဳကုန္ဘိ သနည္း'' ဟု ကဲ့ရဲ႕ ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ် ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
(ေရွးသူေတာ္ေကာင္းမ်ားက ဆြမ္းကပ္ၿပီးေနာက္ တရားမေဟာသည့္ အတြက္ ရဟန္းတို႔ကို ကဲ့ရဲ႕ၾကပါသည္၊ ယခုေသာ္ကား ကဲရဲ႕ဖို႔ ေနေနသာသာ၊ တရားဆို တိုမွ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။)
ရဟန္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကေသာ ထိုလူတို႔၏ စကားကို ၾကားၾကသည္သာတည္း။ ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤ အေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏၊
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစားဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔အား ''အဘယ္ ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳသင့္ သနည္း'' ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို ''ရဟန္းတို႔ မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကို ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာျပဳျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အသင္း တစ္သင္းသည္ သံဃာကုိ ဆြမ္းေကြၽး၏၊ အသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ သံဃေထရ္ျဖစ္၏၊ ရဟန္းတို႔သည္ ''မေထရ္ႀကီး ရဟန္းကုိ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ အႏုေမာဒနာ ျပဳျခင္းငွာ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏'' ဟု အသွ်င္ သာရိပုၾတာကုိ တစ္ပါးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ကုန္၏။ ထိုအခါအသွ်င္ သာရိပုၾတာသည္ ထုိလူတို႔ကုိ အႏုေမာဒနာ ျပဳၿပီးလွ်င္ ေနာက္မွ တစ္ပါးတည္း ႂကြ၏၊
ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေဝးမွ တစ္ပါးတည္း လာေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာကုိ ျမင္၍ ''သာရိပုၾတာ အသို႔နည္း၊ ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံ၏ေလာ'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ျမတ္စြာဘုရား ဆြမ္းသည္ ျပည့္စုံပါ၏၊ သို႔ျပည့္စုံပါျငားလည္း ရဟန္းတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ တစ္ဦးတည္း ခ်န္ထားခဲ့၍ ဖဲသြား ပါကုန္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္း အရာေၾကာင့္ တရားစကားကုိ ေဟာေတာ္ မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကုိ ''ရဟန္းတို႔ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ မေထရ္ႀကီး မေထရ္ငယ္ ရဟန္းေလးပါး ငါးပါးတို႔ကုိ ဆုိင္းငံ့ စိမ့္ေသာငွာ ခြင့္ျပဳ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ မေထရ္တစ္ပါးသည္ ဆြမ္းစား ဇရပ္၌ က်င္ႀကီး ႏွိပ္စက္ေသာ္လည္း ဆုိင္းငံ့၏၊ ထုိမေထရ္သည္ က်င္ႀကီးကုိ မေအာင့္ႏုိင္ဘဲ ေတြေဝလ်က္ လဲက်၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ၾက ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ျပဳဖြယ္ကိစၥ ရွိလတ္ေသာ္ အနီး၌ ရွိေသာ ရဟန္းကုိ ပန္ၾကား၍ သြားရန္ ခြင့္ျပဳ၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 362
(ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲခံကာ ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ခဲ့ေသာ သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ကို ေလးစားၾကည္ညိဳမိပါသည္။ ဘုရားသားေတာ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို ဤသို႔ လိုက္နာဖို႔ သင့္လွေပသည္။)
၄ - အႏုေမာဒနာျပဳရမည့္ ဝတ္ကိုျပဆိုျခင္း၊ ဝတၱကၡႏၶက၊ စူဠဝဂ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment