သင္ အိပ္ေနျခင္းမွ ထေလာ့...

ဥ႒ာနသုတ္

ရဟန္းတို႔...
အိပ္ျခင္းမွ ထၾကကုန္ေလာ့၊ ကမၼ႒ာန္ အားထုတ္ရန္ ထိုင္ေနၾကကုန္ေလာ့၊ သင္တို႔အား အိပ္သျဖင့္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိအံ့နည္း၊ ကိေလသာ ႏွိပ္စက္ အခံခက္၍ ေနၾကကုန္ေသာ ရာဂျမား စူးဝင္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေဖာက္ျပန္ကုန္ေသာ သင္တို႔အား အိပ္ျခင္းသည္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိအံ့နည္း။ 334-1

ရဟန္းတို႔...
အိပ္ျခင္းမွ ထၾကကုန္ေလာ့၊ ကမၼ႒ာန္အားထုတ္ရန္ ထိုင္ ေနၾကကုန္ေလာ့၊ နိဗၺာန္ အက်ဳိးငွါ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်င့္ၾကကုန္ေလာ့၊ ေသမင္းသည္ ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ သင္တို႔ကို သိ၍ မိမိအလိုသို႔ လိုက္ေစသည္ကို ျပဳကာ မေတြေဝေစလင့္။ 335-2

ရဟန္းတို႔...
လူတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နတ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အၾကင္တဏွာျဖင့္ အလိုရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ မွီလ်က္ တည္ကုန္၏၊ ကပ္ၿငိတတ္ေသာ ထိုတဏွာကို သင္တို႔သည္ လြန္ေျမာက္ကုန္ေလာ့၊ ဗုဒၶဳပၸါဒနဝမခဏသည္ သင္တို႔ကို မလြန္ေစလင့္ ဗုဒၶဳပၸါဒနဝမ ခဏကို လြန္ေစသူတို႔သည္ ငရဲ၌ က်ေရာက္ၾက ရကုန္သည္ ျဖစ္၍ စိုးရိမ္ရကုန္၏။ 336-3

ရဟန္းတို႔...
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္ ျမဴမႈန္ အညစ္အေၾကး မည္၏၊ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသို႔ အဖန္ဖန္ က်ေရာက္ေနေသာ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္လည္း ျမဴမႈန္ အညစ္အေၾကးပင္ ျဖစ္၏၊ မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အာသဝကၡယ (ဝိဇၨာ) ဉာဏ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း မိမိစိတ္ႏွလံုး၌ စူးဝင္ေနေသာ ျမားေျငာင့္ကို ႏုတ္ရာ၏။ 337-4

၁ဝ - ဥ႒ာနသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။