ေဒဝဒတ္အေၾကာင္း...
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အႏုပိယနိဂံုး၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေတာ္မူသေရြ႕ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူၿပီးလွ်င္ အစဥ္အတုိင္း ေဒသစာရီ လွည့္လည္ ေတာ္မူလတ္ေသာ္ ေကာသမၺီျပည္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၍ ထုိေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္၍ တစ္ေယာက္ထီးတည္း ကိန္းေအာင္းေသာ ေဒဝဒတ္အား-
''ငါ့အား မ်ားေသာ လာဘ္သပ္ပကာကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္မည့္ အဘယ္သို႔ေသာ သူကုိ ငါသည္ ၾကည္ညိဳေစရအံ့နည္း'' ဟု အၾကံျဖစ္၏၊
ထုိေနာက္ ေဒဝဒတ္အား-
''ဤအဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ငယ္လည္း ငယ္၏၊ ေနာင္လည္း ေကာင္းစား လတၱံ ့၊ ငါ့အားမ်ားစြာေသာ လာဘ္သပ္ပကာကုိ ျဖစ္ေစမည့္ ယင္းအဇာတသတ္ မင္းသားကုိ ၾကည္ညိဳေစရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ျပန္၏။
ထုိေနာက္ ေဒဝဒတ္သည္ ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာကုိ သိမ္းဆည္းၿပီးလွ်င္ သပိတ္ သကၤန္းကုိ ယူ၍ အစဥ္အတုိင္း ဖဲခြာသြားသည္ ရွိေသာ္ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္၏။ ထုိအခါ ေဒဝဒတ္သည္ မိမိအသြင္ကုိ ေဖ်ာက္ၿပီးလွ်င္ သူငယ္ အသြင္ ဖန္ဆင္းလ်က္ ခါး၌ ေႁမြကုိ ပတ္၍ အဇာတသတ္ မင္းသား၏ ရင္ခြင္၌ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာ၏။
ထုိအခါ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ေၾကာက္၏၊ ထိတ္၏၊ ရြံရွာ၏၊ တုန္လႈပ္၏။
ထုိအခါ ေဒဝဒတ္သည္ အဇာတသတ္ မင္းသားအား-
''မင္းသား သင္သည္ ကြၽႏု္ပ္ကုိ ေၾကာက္သေလာ'' ဟု ေမး၏။
''မွန္ပါ ေၾကာက္ပါ၏၊ သင္ အဘယ္သူနည္း'' ဟု (ျပန္၍ ေမး၏)။
''ငါ ေဒဝဒတ္တည္း'' ဟု (ဆုိ၏)။
''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္ဘုရားသည္ အသွ်င္ေဒဝဒတ္ျဖစ္မူ မိမိ အသြင္ျဖင့္ သာလွ်င္ ထင္ရွားျဖစ္ပါေလာ့'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ထုိအခါ ေဒဝဒတ္သည္ သူငယ္အသြင္ကုိ ေဖ်ာက္ၿပီးလွ်င္ ဒုကုဋ္ သပိတ္သကၤန္း ကုိ ေဆာင္လ်က္ အဇာတသတ္မင္းသား၏ ေရွ႕၌ ရပ္၏။ ထုိအခါ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ေဒဝဒတ္အား ဤတန္ခုိးျပာဋိဟာအားျဖင့္ အလြန္ ၾကည္ညိဳသည္ ျဖစ္၍ ရထား ငါးရာတို႔ျဖင့္ ည နံနက္ ဆည္းကပ္၏၊ ဆြမ္းအုပ္ငါးရာတို႔ကုိလည္း ပို႔ေစ၏။
ထုိအခါ လာဘ္သပ္ပကာ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ ႏွိပ္စက္ လႊမ္းမုိးထားေသာ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္အား ''ငါသည္ ရဟန္းသံဃာကုိ ေဆာင္အံ့'' ဟူေသာ အလုိဆႏၵသည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထုိစိတ္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ ေဒဝဒတ္သည္ ထုိတန္ခုိးမွ ေလွ်ာေလ၏။
ထုိအခါ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္၏ အလုပ္အေကြၽးျဖစ္ေသာ ကကုဓမည္ေသာ ေကာဠိယ မင္းသားသည္ ယခုပင္ စုေတ၍ တစ္ခုေသာ စိတ္ျဖင့္ ၿပီးေသာ ကုိယ္သို႔ 'နတ္ျပည္သို႔' ေရာက္၏။ ထုိကကုဓ နတ္သားအား မဂဓတုိင္း ဂါမေခတ္ ႏွစ္ခု သံုးခုေလာက္ မွ်ေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ရ၏၊ ထုိကကုဓနတ္သားသည္ ထုိခႏၶာကုိယ္ကုိ ရျခင္းျဖင့္ မိမိကုိ လည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါးကုိ လည္းေကာင္း မႏွိပ္စက္ေစ၊ ထုိအခါ ကကုဓ နတ္သားသည္ အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလႅာန္ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ကာ''
အသွ်င္ဘုရား လာဘ္သပ္ပကာ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ ႏွိပ္စက္ လႊမ္းမုိးထားေသာ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္အား 'ငါသည္ ရဟန္းသံဃာကုိ ေဆာင္အံ့' ဟူေသာ အလုိဆႏၵသည္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါၿပီ၊ အသွ်င္ဘုရား ထုိစိတ္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ ေဒဝဒတ္သည္ ထုိတန္ခုိးမွ ေလွ်ာခဲ့ပါၿပီ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ အသွ်င္ မဟာေမာဂၢလႅာန္ကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ အ႐ုိအေသျပဳကာ ထုိေနရာ၌ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ေလ၏။
ထုိအခါ အသွ်င္မဟာေမာဂၢလႅာန္သည္
ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ရွိခုိး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထုိင္ကာ-
''အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္၏ အလုပ္အေကြၽးျဖစ္ေသာ ကကုဓမည္ေသာ ေကာဠိယ မင္းသားသည္ ယခုပင္ စုေတလ်က္ တစ္ခုေသာ စိတ္ျဖင့္ ၿပီးေသာ ကုိယ္သို႔ 'နတ္ျပည္သို႔' ေရာက္ပါ၏၊ ထုိ နတ္သားအား မဂဓတုိင္း ဂါမေခတ္ ႏွစ္ခု သံုးခု ေလာက္ႀကီးေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ရပါ၏၊ ထုိ နတ္သားသည္ ထုိခႏၶာကုိယ္ကုိ ရျခင္းျဖင့္ မိမိကုိ လည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါးကုိ လည္းေကာင္း မႏွိပ္ စက္ေစပါ။ အသွ်င္ဘုရား ထုိအခါ ကကုဓ နတ္သားသည္ အကြၽႏု္ပ္ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေနာက္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ပါ၏၊ အသွ်င္ဘုရား တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ၿပီးေသာ ကကုဓ နတ္သားသည္ အကြၽႏု္ပ္အား-
''အသွ်င္ဘုရား လာဘ္သပ္ပကာ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ ႏွိပ္စက္ လႊမ္းမုိးထားေသာ စိတ္ရွိေသာ ေဒဝဒတ္အား 'ငါသည္ ရဟန္းသံဃာကုိ ေဆာင္အံ့' ဟူေသာ အလုိဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ အသွ်င္ဘုရား ထုိစိတ္ ျဖစ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပဳိင္နက္ ေဒဝဒတ္သည္ ထုိတန္ခုိးမွ ေလွ်ာခဲ့ၿပီ'' ဟု ေလွ်ာက္ပါသည္။ ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ အကြၽႏု္ပ္ကုိ ရွိခုိးၿပီးလွ်င္ အ႐ုိအေသျပဳကာ ထုိေနရာ၌ပင္ ကြယ္ခဲ့ပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ေမာဂၢလႅာန္ သင္၏ စိတ္ျဖင့္ ကကုဓနတ္သားစိတ္ကုိ ပုိင္းျခား၍ သိသေလာ၊ ကကုဓနတ္သား ေျပာသမွ်စကား အလံုးစံုသည္ ေျပာဆုိတုိင္းပင္ ျဖစ္သေလာ၊ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ မျဖစ္သေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္၏ စိတ္ျဖင့္လည္း ကကုဓ နတ္သားစိတ္ကုိ ပုိင္းျခား၍ သိပါ၏၊ ကကုဓနတ္သား ေျပာသမွ်စကား အလံုးစံုသည္ ေျပာဆုိတုိင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏၊ တစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ မျဖစ္ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ေမာဂၢလႅာန္ ဤစကားကုိ ေစာင့္စည္းေလာ့။
ေမာဂၢလႅာန္ ဤစကားကုိ ေစာင့္စည္းေလာ့။
ယခုအခါ ထုိ (မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက္်ားသည္ မိမိကုိယ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ပင္ ထင္ရွားျပဳလိမ့္မည္။ 333
ေဒဝဒတ္အေၾကာင္း၊ ပဌမအခန္း၊ သံဃေဘဒကကၡႏၶက၊ စူဠဝဂ္ပါဠိေတာ္။ ၀ိနယ။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment