အာမဂႏၶသုတ္ - (စိမ္းေစာ္နံ၊ စိမ္းညႇီနံ႔၊ အညႇီအေဟာက္)

အာမဂႏၶသုတ္ - (စိမ္းေစာ္နံ၊ စိမ္းညႇီနံ႔၊ အညႇီအေဟာက္)

တရားသျဖင့္ ရအပ္ေသာ ျမက္သီးစပါး ေဆာင္းေမခါးပြင့္သဏၭာန္ အႏွံရွိေသာ စပါး အေလ့က်ေပါက္ေသာ ပဲေနာက္တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ သစ္ရြက္စိမ္းကို လည္းေကာင္း၊ သစ္ျမစ္သစ္ဥကို လည္းေကာင္း၊ သစ္သီးဝလံကို လည္းေကာင္း စားသံုးၾကကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ကာမကို အလိုရွိျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို မဆိုၾကကုန္။ 1-242

ကႆပႏြယ္ဖြား ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ျပဳစီရင္ၿပီး ေကာင္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ ၿပီးဆံုးၿပီးေသာ သူတစ္ပါးတို႔ ေပးလွဴအပ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ ငါးအမဲ ဟင္းလ်ာကိုလည္း စား, သေလးထမင္းကိုလည္း စားေသာ သင္သည္ အညႇီ အေဟာက္ကို စားသည္ မည္၏။ 2-243

ျဗဟၼာမင္း၏ အေဆြျဖစ္ေတာ္မူေသာ ကႆပျမတ္စြာဘုရား အညႇီအေဟာက္ သည္ ငါ့အား မအပ္ဟု အသွ်င္ဘုရားဆိုသည္ မဟုတ္ပါေလာ၊ သို႔ပါလ်က္ ေကာင္းစြာ စီရင္ထားသည့္ ငွက္သားတို႔ႏွင့္ တကြ သေလးထမင္းကို စားဘိ၏၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေမးပါ၏၊ အသွ်င္ ဘုရားေျပာေသာ အညႇီအေဟာက္ဟူသည္ အဘယ္မွ် အျပားရွိပါသနည္း။ 3-244

တိႆရေသ့ သူ႕အသက္ကို သတ္ျခင္း ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲျခင္း လက္ေျခ စသည္ကို ျဖတ္ျခင္း ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း ခိုးယူျခင္း မမွန္ဆိုျခင္း စဥ္းလဲျခင္း လွည့္ပတ္ျခင္း အက်ဳိးမရွိေသာ က်မ္းဂန္တို႔ကို သင္ယူျခင္း သူတစ္ပါး သားမယားကို ေပါင္းေဖာ္မွီဝဲျခင္း ဤသည္ကား အညႇီအေဟာက္တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီအေဟာက္ မဟုတ္။ 4-245

ဤေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ ကာမတို႔၌ မေစာင့္စည္းကုန္၊ ရသာ႐ံုတို႔၌ မက္ေမာကုန္၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ မိစၧာဇီဝ အျဖစ္ကို မွီကုန္၏၊ နတၴိကဝါဒ အယူရွိကုန္၏၊ မညီၫြတ္ေသာ ကာယကံမႈစသည္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သိေစႏိုင္ခဲ ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔၏ ဤကာမတို႔၌ မေစာင့္စည္းမႈစသည္ပင္ အညႇီအေဟာက္ တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီအေဟာက္ မဟုတ္။ 5-246

အၾကင္သူတို႔သည္ ေခါင္းပါးေသာ အတၱကိလမထအက်င့္ ရွိကုန္၏၊ ၾကမ္းတမ္း ကုန္၏၊ သူတစ္ပါး၏ ေက်ာက္ကုန္းသားကို စားသကဲ့သို႔ ေရွ႕တြင္ ခ်ီးမြမ္း၍ မ်က္ကြယ္၌ ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ အေဆြခင္ပြန္းတို႔ကုိ ျပစ္မွားကုန္၏၊ သနားျခင္း ကင္းကုန္၏၊ အလြန္မာန္လမူကုန္၏၊ မေပးတတ္ေသာ အေလ့ရွိကုန္၏၊ တစ္စံု တစ္ေယာက္အား အနည္းငယ္ မွ်ေသာ္လည္း မေပးလွဴကုန္၊ ထုိသူတို႔၏ ဤ အတၱကိလမထ စသည္ပင္ အညႇီအေဟာက္တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီ အေဟာက္ မဟုတ္။ 6-247

အမ်က္ထြက္ျခင္း မာန္ယစ္ျခင္း ခက္ထန္ျခင္း ဆန္႔က်င္ဘက္ ျပဳလုပ္ျခင္း လွည့္ပတ္ျခင္း ျငဴစူျခင္း ဝါႂကြား ပလႊား၍ ေျပာဆိုျခင္း အလြန္မာန္မူျခင္း သူယုတ္မာတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္း ဤသည္ပင္ အညႇီအေဟာက္တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီအေဟာက္ မဟုတ္။ 7-248

ဤေလာက၌ အၾကင္လူယုတ္မာတို႔သည္ မေကာင္းေသာ အေလ့ရွိကုန္၏၊ ေႂကြးၿမီကို ယူ၍ မေပးဆပ္ ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ျပင္ ကုန္းေခ်ာတတ္ကုန္၏၊ ဤေလာက၌ တံစိုးစားကာ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲသျဖင့္ တရားစီရင္တတ္ ကုန္၏၊ သီလရွိေယာင္ အတုေဆာင္တတ္ကုန္၏၊ အမိ အဖစသည္ အေပၚ၌ ၾကမ္းေသာ အမႈကို ျပဳကုန္၏၊ ထုိသူတို႔၏ မေကာင္းေသာ အေလ့စသည္ပင္ အညႇီအေဟာက္
တည္း၊ အသား တည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီအေဟာက္ မဟုတ္။ 8-249

ဤေလာက၌ အၾကင္သူတို႔သည္ သတၱဝါတို႔၌ သတ္ျဖတ္မႈတို႔မွ မေစာင့္စည္းကုန္၊
သူတစ္ပါးတို႔၏ ဥစၥာကိုယူ၍ ညႇဥ္းဆဲရန္ လုံ႔လျပဳကုန္၏၊ သီလ မရွိကုန္၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ အမႈရွိကုန္၏၊ ၾကမ္းေသာ စကားရွိကုန္၏၊ ႐ုိေသျခင္း ကင္းကုန္၏၊ ထုိသူတို႔၏ မေစာင့္စည္းျခင္း စသည္ပင္ အညႇီအေဟာက္တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီ အေဟာက္ မဟုတ္။ 9-250

အၾကင္သူတို႔သည္ ဤသတၱဝါတို႔၌ မက္ေမာကုန္၏၊ မုန္းတီး ဆန္႔က်င္ကုန္၏၊ ျပစ္မွား လြန္က်ဴးျခင္းသို႔ လ်င္စြာ က်ေရာက္တတ္ကုန္၏၊ အကုသုိလ္ျပဳရန္ အျမဲမျပတ္ လုံ႔လျပဳကုန္သည္ျဖစ္၍ တမလြန္ဘဝ၌ အမိုက္သို႔ သြားကုန္၏၊ ငရဲ၌ ဦးေခါင္း ေစာက္ထုိးက်ကုန္၏၊ ထုိသူတို႔၏ ဤမက္ေမာမႈ စသည္ပင္ အညႇီ အေဟာက္တည္း၊ အသားတည္းဟူေသာ ေဘာဇဥ္သည္ အညႇီအေဟာက္ မဟုတ္။ 10-251

ငါး အမဲတို႔ကို မစားေသာအျဖစ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အဝတ္မဝတ္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ဦးျပည္းျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ဆံက်စ္ျမဴမႈန္ အညစ္အေၾကး သည္ လည္းေကာင္း၊ ရေသ့ ပရိကၡရာ သစ္နက္ေရတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ မီးကို ပူေဇာ္ျခင္း မီးကို လုပ္ေကြၽးျခင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ယံုမွားျခင္းမွ မကူး ေျမာက္ေသးေသာ သတၱဝါတို႔ကို မစင္ၾကယ္ေစႏိုင္ကုန္၊ ေလာက၌ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိကုန္ေသာ မေသရန္ ေတာင့္တလ်က္ ကိုယ္ကို မ်ားစြာ ပူပန္ ေစတတ္ေသာ အက်င့္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဗဒင္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ဟံုးပူေဇာ္ေသာ အက်င့္တို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ယစ္ပူေဇာ္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ေႏြဥတု၌ အပူခံျခင္းစေသာ ဥတုကို မွီဝဲျခင္းတို႔သည္ လည္းေကာင္း ယံုမွားျခင္းမွ မကူးေျမာက္ေသးေသာ သတၱဝါကို မစင္ၾကယ္ေစ ႏိုင္ကုန္။ 11-252

အၾကင္သူသည္ ထုိဣေႁႏၵေျခာက္ပါးတို႔၌ လံုျခံဳသည္ျဖစ္၍ ဤဣေႁႏၵတို႔ကို ထင္ရွားသည္တို႔ကို ျပဳလ်က္ က်င့္၏၊ သစၥာေလးပါးတရား၌ တည္၏၊ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူ ႏူးညံ့ေသာ သူ၏ အျဖစ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏၊ ရာဂစေသာ ကပ္ၿငိျခင္းကို လြန္ေျမာက္၏၊ ဆင္းရဲအားလံုးကို ပယ္၏၊ ထုိသူသည္ ခိုင္ျမဲေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္၍ ျမင္အပ္ ၾကားအပ္ေသာ အာ႐ံုတို႔၌ ကိေလသာတို႔ျဖင့္ မလိမ္းက်ံ ေတာ့ေပ။ 12-253

ဤသို႔ ကႆပျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအနက္သေဘာကို အထပ္ထပ္ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ေဗဒင္ တစ္ဖက္ကမ္း ေရာက္ေသာ တိႆရေသ့သည္လည္း ထုိအနက္ကို သိ၏၊ ကိေလသာ အညႇီအေဟာက္ ကင္းေတာ္မူေသာ တဏွာဒိ႒ိကို မွီေတာ္မမူေသာ သူတစ္ပါးတို႔သည္ အယူအားျဖင့္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေသာ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ဂါထာတို႔ျဖင့္ ေဟာေတာ္မူ၏။ 13-254

ထုိတိႆရေသ့သည္ ကႆပျမတ္စြာဘုရား၏ ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူအပ္ ေသာ ကိေလသာ အညႇီ အေဟာက္ ကင္းေသာ ဝဋ္ဆင္းရဲ အားလံုးကို ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္ေသာ တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ ႏွိမ့္ခ်ေသာ စိတ္ရွိလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးကာ ထုိအရပ္၌ပင္လွ်င္ ရဟန္း အျဖစ္ကို ၾကားေလွ်ာက္၏။ 14-255

၂ - အာမဂႏၶသုတ္၊ စူဠဝဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။