ပဗၺဇိတအဘိဏွသုတ္
ရဟန္းတို႔ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ကုိ ရဟန္းသည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
အဘယ္တရား ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...
၁...
''ငါသည္ အဆင္း ေဖာက္ျပန္သည္၏ အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟု ရဟန္း
သည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၂...
''ငါ၏ အသက္ေမြးမႈသည္ သူတစ္ပါးႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၏'' ဟု မျပတ္
ဆင္ျခင္အပ္၏။
၃...
''ငါသည္ လူအမူအရာ အသြင္အျပင္မွတစ္ပါး အျခားေသာ အသြင္အျပင္ အမူအရာကုိ ျပဳသင့္၏'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၄...
''ငါ၏ စိတ္သည္ သီလအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ မစြပ္စဲြဘဲရွိ၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၅...
''ငါ့ကုိ သိနားလည္ေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ဉာဏ္ျဖင့္ သက္ဝင္၍ သီလအား ျဖင့္ မစြပ္စဲြဘဲ ရွိၾက၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၆...
''ငါ့အား ခ်စ္ခင္သူ ႏွစ္သက္သူ အားလံုးတို႔ႏွင့္ ရွင္ကဲြ ကဲြမႈ ေသကဲြ ကဲြမႈ (ျဖစ္ရမည္)'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၇...
''ငါသည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသူ ကံ၏ အေမြခံသူ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိသူ ကံသာလွ်င္ မိတ္ေဆြရွိသူ ကံသာလွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာ ရွိသူျဖစ္၏၊ ငါျပဳမည့္ ေကာင္းေသာကံ, မေကာင္းေသာ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္ရမည္'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၈...
''ငါသည္ အဘယ္သို႔ ျဖစ္ေနစဥ္ ညဥ့္ေန႔တို႔သည္ ငါ့ကုိ လြန္ကုန္သနည္း'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၉...
''ငါသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၁၀...
''ငါသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးကုိ ရအပ္ေလသေလာ၊ ငါသည္ ေနာက္ဆံုး ေသခါနီးကာလ၌ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ေမးသည္ရွိေသာ္ မ်က္ႏွာမလွ မျဖစ္ရအံ့'' ဟု ရဟန္းသည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤဆုိခဲ့ၿပီး တရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ကုိ
ရဟန္းသည္ မျပတ္ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 48
၈ - ပဗၺဇိတအဘိဏွသုတ္၊ အေကၠသဝဂ္၊ ဒႆကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ရဟန္းတို႔ ဤတရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ကုိ ရဟန္းသည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏။
အဘယ္တရား ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ...
၁...
''ငါသည္ အဆင္း ေဖာက္ျပန္သည္၏ အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏'' ဟု ရဟန္း
သည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၂...
''ငါ၏ အသက္ေမြးမႈသည္ သူတစ္ပါးႏွင့္ ဆက္စပ္ေန၏'' ဟု မျပတ္
ဆင္ျခင္အပ္၏။
၃...
''ငါသည္ လူအမူအရာ အသြင္အျပင္မွတစ္ပါး အျခားေသာ အသြင္အျပင္ အမူအရာကုိ ျပဳသင့္၏'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၄...
''ငါ၏ စိတ္သည္ သီလအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ မစြပ္စဲြဘဲရွိ၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၅...
''ငါ့ကုိ သိနားလည္ေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ဉာဏ္ျဖင့္ သက္ဝင္၍ သီလအား ျဖင့္ မစြပ္စဲြဘဲ ရွိၾက၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၆...
''ငါ့အား ခ်စ္ခင္သူ ႏွစ္သက္သူ အားလံုးတို႔ႏွင့္ ရွင္ကဲြ ကဲြမႈ ေသကဲြ ကဲြမႈ (ျဖစ္ရမည္)'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၇...
''ငါသည္ ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသူ ကံ၏ အေမြခံသူ ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိသူ ကံသာလွ်င္ မိတ္ေဆြရွိသူ ကံသာလွ်င္ လဲေလ်ာင္းရာ ရွိသူျဖစ္၏၊ ငါျပဳမည့္ ေကာင္းေသာကံ, မေကာင္းေသာ ကံ၏ အေမြခံ ျဖစ္ရမည္'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၈...
''ငါသည္ အဘယ္သို႔ ျဖစ္ေနစဥ္ ညဥ့္ေန႔တို႔သည္ ငါ့ကုိ လြန္ကုန္သနည္း'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၉...
''ငါသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ ေက်ာင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၏ေလာ'' ဟု မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
၁၀...
''ငါသည္ လူတို႔၏ ကုသိုလ္ ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ လြန္ျမတ္ေသာ ကိေလသာကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါ စြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ အထူးကုိ ရအပ္ေလသေလာ၊ ငါသည္ ေနာက္ဆံုး ေသခါနီးကာလ၌ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ေမးသည္ရွိေသာ္ မ်က္ႏွာမလွ မျဖစ္ရအံ့'' ဟု ရဟန္းသည္ မျပတ္ ဆင္ျခင္အပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ဤဆုိခဲ့ၿပီး တရားဆယ္မ်ဳိးတို႔ကုိ
ရဟန္းသည္ မျပတ္ဆင္ျခင္အပ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 48
၈ - ပဗၺဇိတအဘိဏွသုတ္၊ အေကၠသဝဂ္၊ ဒႆကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment