အႆဒၶသုတ္ - (သာယာျခင္း၊ အ႐ံုခံစားျခင္း၊ ခ်ဳိၿမိန္ျခင္း)
ရဟန္းတုိ႔
တရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္
သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔၏ မခ်စ္အပ္သူ မျမတ္ႏိုးအပ္သူ အေလးအျမတ္မျပဳအပ္သူ
ႏွလံုးကို မပြါးေစတတ္သူ ျဖစ္၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတုိ႔နည္းဟူမူ -
၁... ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ' တရား မရွိ။
၂... မေကာင္းမႈမွ မရွက္တတ္။
၃... မေကာင္းမႈမွ မေၾကာက္ရြံ႕တတ္။
၄... ပ်င္းရိ၏။
၅... ပညာမရွိ။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔၏ မခ်စ္အပ္သူ မျမတ္ႏိုးအပ္သူ အေလးအျမတ္ မျပဳအပ္သူ ႏွလံုးကို မပြါးေစတတ္သူ ျဖစ္၏။ 94
၄ - အႆဒၶသုတ္၊ ေထရဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ဤတရားငါးမ်ဳိးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မေထရ္ရဟန္းသည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တုိ႔၏ ခ်စ္အပ္သူ ျမတ္ႏိုးအပ္သူ အေလးအျမတ္ ျပဳအပ္သူ (ႏွလံုးကို) ပြါးေစတတ္သူ ျဖစ္၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
No comments:
Post a Comment