နံနက္အခါ၌ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူေဆာင္၍...

ကိသာေဂါတမီသုတ္

သာဝတၴိနိဒါန္း။
ထုိအခါ၌ ကိသာေဂါတမီဘိကၡဳနီမသည္ နံနက္အခါ၌ သကၤန္းကုိ ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူေဆာင္ၿပီးလွ်င္ သာဝတၴိျပည္သို႔ ဆြမ္းခံဝင္ေလ၏၊ သာဝတၴိျပည္၌ ဆြမ္းခံဝင္ၿပီး၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရာမွ ဖဲခဲ႕ၿပီးလွ်င္ အႏၶဝန္ေတာသို႔ ေန႔သန္႔စင္ျခင္းငွါ ခ်ဥ္းကပ္၍ အမွတ္မရွိေသာ သစ္ပင္ရင္း၌ ထုိင္ေန၏၊ ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ ကိသာေဂါတမီဘိကၡဳနီမအား ေၾကာက္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းကုိ ျဖစ္ေစလုိ၍ လည္း ေကာင္း၊ တည္ၾကည္ျခင္း သမာဓိမွ ေရြ႕ေလ်ာေစလုိ၍ လည္းေကာင္း ကိသာ ေဂါတမီဘိကၡဳနီမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ၏-

သင္သည္ သားေသေသာ သူကဲ့သို႔
ငုိေသာ မ်က္ႏွာရွိသည္ ျဖစ္၍
အဘယ့္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း ေနရသနည္း
တစ္ေယာက္တည္း ေတာႀကီး အလယ္သို႔ ေရာက္လာသည္ကား
ေယာက်္ားကုိ ရွာသေလာ

ထုိအခါ၌ ကိသာေဂါတမီဘိကၡဳနီမအား ''ဂါထာကုိ ရြတ္ဆုိသူသည္ အဘယ္သူ နည္း၊ လူေလေလာ နတ္ေလေလာ'' ဟု စဥ္းစား၏၊ ''ဤသူသည္ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္တည္း၊ ငါ့အား ေၾကာက္ျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္း၊ ၾကက္သီးေမြးညင္းထျခင္းကုိ ျဖစ္ေစလုိ၍လည္းေကာင္း၊ တည္ၾကည္ျခင္းသမာဓိမွ ေရြ႕ေလ်ာေစလုိ၍ လည္း ေကာင္း ဂါထာကုိ ရြတ္ဆုိ၏'' ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ထုိအခါ ကိသာေဂါတမီ ဘိကၡဳနီမသည္ ''ဤသူကား မာရ္နတ္တည္း'' ဟု သိ၍ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္ကုိ ဂါထာတို႔ျဖင့္ ျပန္ေျပာ၏-

အခ်င္းမာရ္နတ္ ငါသည္ ေသျခင္းမွလည္း လြန္ေျမာက္ၿပီ၊
ေယာက်္ားကုိ ရွာျခင္းမွလည္း ဤအတူ လြန္ေျမာက္ၿပီ၊
ငါသည္မူကား မစုိးရိမ္၊ မငုိေႂကြး၊ သင့္ကုိ မေၾကာက္။
အလုံးစုံေသာ ခႏၶာစသည္တို႔၌ ႏွစ္သက္မႈ ကင္းၿပီ၊
အဝိဇၨာတည္း ဟူေသာ အမုိက္တုိက္ကုိ ဖ်က္ဆီးအပ္ၿပီ၊
ေသမင္း၏ စစ္သည္ကုိ ေအာင္ၿပီး၍ အာသေဝါကင္းလ်က္ ငါ ေန၏။

ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ ''ကိသာေဂါတမီဘိကၡဳနီမသည္ ငါ့ကုိ သိ၏'' ဟု ဆင္းရဲျခင္း ႏွလုံးမသာျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ထုိအရပ္၌ပင္လွ်င္ ကြယ္ေပ်ာက္ ေလ၏။ 164

၃ - ကိသာေဂါတမီသုတ္၊ ဘိကၡဳနီသံယုတ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။