ေအာ္ ကြာလိုက္တာ... ကြာလိုက္တာ...

ေအာ္ ကြာလိုက္တာ...

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကို နိစၥဟု ယူရာေသာ အေၾကာင္း အခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကို နိစၥဟု ယူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 1-268

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကို သုခဟု ယူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ သခၤါရတရားကို သုခဟု ယူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 2-269

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ တရားကိုအတၱဟုယူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
တစ္စံုတစ္ခုေသာ တရားကို အတၱဟု ယူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 3-270

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
အမိကို သတ္ရာေသာအေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
အမိကို သတ္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကားရွိ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 4-271

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
အဖကို သတ္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
အဖကို သတ္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကားရွိ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 5-272

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို သတ္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္ကို သတ္ရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။6-273

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ျမတ္စြာဘုရားအား ျပစ္မွားလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေသြးစိမ္းတည္ေစရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ျမတ္စြာဘုရားအား ျပစ္မွားလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေသြးစိမ္းတည္ေစရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 7-274

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
သံဃာကို သင္းကြဲေစရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
သံဃာကို သင္းကြဲေစရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 8-275

ရဟန္းတို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ျမတ္စြာဘုရားမွတစ္ပါးေသာ သူကို ဆရာဟု ၫႊန္ျပရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ သည္ မရွိ။

ရဟန္းတို႔ ပုထုဇဥ္ပုဂၢဳိလ္သည္ ...
ျမတ္စြာဘုရားမွ တစ္ပါးေသာသူကို ဆရာဟု ၫႊန္ျပရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 9-276

ရဟန္းတို႔ (ဇာတိေခတ္ဟုဆိုအပ္ေသာ) တစ္ခုေသာ ေလာကဓာတ္၌ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ ဘုရားႏွစ္ဆူတို႔သည္ မေရွးမေႏွာင္း ပြင့္ေတာ္ မူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္သည္မရွိ။

ရဟန္းတို႔ (ဇာတိေခတ္ဟုဆိုအပ္ေသာ) တစ္ခုေသာ ေလာကဓာတ္၌ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ေသာ ဘုရားတစ္ဆူတည္းသာ ပြင့္ေတာ္မူရာေသာ အေၾကာင္းအခြင့္ကား ရွိ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ 10-277

၁ - ပဌမဝဂ္၊ အ႒ာနပါဠိ၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။