ပဌမသုတ္-
၅၁။ ရဟန္းတို႔ ဤ(ဘ၀င္) စိတ္သည္ ၿပိဳးၿပဳိးျပက္ ေတာက္ပ၏၊ ထို စိတ္သည္ပင္ (အကုသိုလ္ေဇာခဏ၌) ဧည့္သည္သဖြယ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ကိေလ သာတို႔ေၾကာင့္ ညစ္ညဴးရ၏၊ ထို (အျခင္းအရာ) ကို အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထို႔ေၾကာင့္{{အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္* အား စိတ္ကို ပြါးမ်ားျခင္း မရွိ}} ဟု ငါဆို၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အစၧရာသဃၤတ၀ဂ္၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
* ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၦာ စေသာ ကိေလသာတို႔ျဖင့္ ရစ္ပတ္ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၅၁။ ရဟန္းတို႔ ဤ(ဘ၀င္) စိတ္သည္ ၿပိဳးၿပဳိးျပက္ ေတာက္ပ၏၊ ထို စိတ္သည္ပင္ (အကုသိုလ္ေဇာခဏ၌) ဧည့္သည္သဖြယ္ျဖစ္ကုန္ေသာ ညစ္ညဴးေၾကာင္း ကိေလ သာတို႔ေၾကာင့္ ညစ္ညဴးရ၏၊ ထို (အျခင္းအရာ) ကို အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ မသိ၊ ထို႔ေၾကာင့္{{အၾကားအျမင္မရွိေသာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္* အား စိတ္ကို ပြါးမ်ားျခင္း မရွိ}} ဟု ငါဆို၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အစၧရာသဃၤတ၀ဂ္၊ ဧကကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
* ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၦာ စေသာ ကိေလသာတို႔ျဖင့္ ရစ္ပတ္ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ ပုဂၢိဳလ္။
